15. Adam

2.6K 133 4
                                    

"Klaar?"

"Ja, ik ben klaar" 

Ik haalde mijn hoofd uit haar kussen en zag haar verbaasd kijken.
Ze had waarschijnlijk verwacht dat ik ging kijken, wat ik ook wel gedaan had maar dat zag ze niet doordat ze haar ogen dicht had.
Ik bekeek haar, ze had een joggingsbroek aan en een wijde sweater.
Ze zag er zo cute uit op deze manier.

"Heb je echt niet gekeken?" Ze keek me verwonderend aan.

"Nope, maar als het zo'n groot probleem was had je toch ook gewoon naar de badkamer kunnen gaan?" Grijnsde ik.

"Owh, nu je het zegt" zei ze sullig en ze keek naar de grond.

"Waarschijnlijk vind jij het dus ook niet zo erg huh?" grinnikte ik terwijl ik op stond.

"Hou je mond, jij weet niks van mij," siste ze.

Ik liep naar haar toe en duwde haar zacht tegen de muur.

"Ik zweer het Adam, als je een dreun wilt moet je vooral zo doorgaan" Ze keek me geïrriteerd aan.

Ik lachte zacht en gaf haar wat kusjes in haar nek.
Ik voelde haar rillen en gaf er nog een paar, met als reactie dat ze nog erger begon te rillen.
Ik vond het leuk, hoe ze zo hard tegen haar gevoelens in vecht.
Hoe ik zo op haar gevoelens kon inspelen.

"Adam..." Ze probeerde me weg te duwen, maar ik was sterker en ik plaatste mijn handen naast haar hoofd.

"Wat is er? Niet naar wens?" Ik glimlachte.

"Nou, voor zover ik weet is dit niet iets wat vijanden doen" beet ze me toe.

"Misschien wil ik wel geen vijanden meer zijn" fluisterde ik in haar oor en ik kwam dichter bij haar staan.

Ze was even stil en al wachtend op haar antwoord legde ik mijn hoofd in haar nek.

"Kappen Adam"

"Wat anders?" grijnsde ik.

"Ga gewoon weg oké?"

Ik trok een pruillip en keek haar zielig aan.

"Ik zei, ga weg" zei ze nog eens op een dit keer een meer bevelende toon.

"Pretverpester" mompelde ik nog voordat ik de deur opendeed.

His love, Her hateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu