His love, Her hate

29. Matthew

Iedereen zag er vrolijk en enthousiast uit.
Behalve ik.
Ik had alles behalve zin in het schoolbal.
Het werd verpest toen ik Adam hoorde zeggen dat hij met Lexa ging.
Er werd mij ook niks gegund.
Al 4 jaar lang vind ik Lexa nu leuk en probeer ik een move te maken.
Maar nooit is het gelukt.
Nu is die eikel terug en in nog geen 2 weken tijd krijgt hij het voor elkaar om Lexa voor hemzelf te winnen.
Mijn haat voor Adam groeide met de dag meer.
Ik kan me nog de dag herinneren dat hij weg ging en hoe blij ik toen was dat ik van hem af was.
Hoe blij ik was dat ik van zijn getreiter af was en ik me geen zorgen meer hoefde te maken dat hij me misschien weer ergens op stond te wachten.
Maar dat was maar voor korte duur, want nu is hij hier en weer van plan om van mijn leven een hel te maken.
Ik zuchtte en keek om me heen of ik Lexa ergens kon spotten, maar ze was nergens te bekennen.

"Heey Matthew" hoorde ik ineens een zwoele stem achter me.

Ik draaide me om en keek recht in het gezicht van Kylie.
Ik slikte moeizaam en bereidde me voor om weer eens beledigd te worden.
Zoals populaire kinderen als haar altijd doen.

"Hey Kylie..." glimlachte ik geforceerd.

"Waar is Lexa? Ik dacht dat jullie samen gingen?" ze zei en ze keek zoekend om zich heen.

"Die is met Adam" mompelde ik bijna onhoorbaar.

Ik zag Kylie haar gezicht betrekken bij het horen van dat nieuws.

"Ik wist niet dat het zo goed ging tussen die twee" zei ze kortaf.

Haar ogen spuwde vuur en ze zag eruit alsof ze elk moment iemand aan kon vallen.

"Jammer genoeg wel" zuchtte ik en ik wilde weer weglopen.

"Matthew, wacht" ze pakte mijn arm vast en keek me glimlachend aan.

Ineens twinkelde haar ogen weer en zag het eruit alsof er net niks gebeurd was.

"Ik en Lexa praten wel is samen, gewoon vooral meisjes dingen enzo" glimlachte ze lief.

"Uhm, ja dus?" vroeg ik bedenkelijk.

"Jij komt ook nog wel is voor in onze gesprekken..." zei ze op een geheimzinnige toon.

Wat? Lexa en Kylie praten samen over mij?

"Ga door" zei ik benieuwd naar wat er nu ging komen.

"Eergisteren nog zelfs. Ze had het erover dat ze spijt had dat ze met Adam naar het schoolbal gaat, omdat ze liever met jou ging eigenlijk" zei Kylie, en ze leek het echt te menen.

Ik voelde de vlinders in mijn buik weer opvliegen bij het horen dat Lexa liever met mij wilde.
Had ik dan misschien toch nog wel een kans bij Lexa?

"Heeft ze... Heeft ze gevoelens voor mij?" hakkelde ik.

Ik kon amper beschrijven hoe ik me nu voelde.
Ik voelde me blij omdat ik misschien nog een kans heb bij Lexa.
Ik voelde me goed omdat ik wist dat als ik eenmaal een kans had, ik die kans ook ging gebruiken.
Deze keer ging ik Adam niet laten winnen.
Nu was het mijn beurt om gelukkig te zijn.

"Zo klinkt het wel Matthew, pak je kans vanavond. Voor het te laat is en ze van Adam is" glimlachte Kylie met een knipoog.

"Dankjewel Kylie" grijnsde ik breed.

Ze draaide zich om en liep terug naar haar vriendinnen.
Ook ik draaide me weer op een liet mijn blik over alle mensen heen glijden.
Tot iets prachtigs mijn aandacht ving.
Het was Lexa, in een schitterende lange jurk.
Adam pakte een stoel voor haar en ging zelf naast haar zitten.
Ik moest toegeven dat ik aardig jaloers was, als ik hun zo samen zag.
Adam kreeg mij in het oog en begon breed te grijnzen.
Ik wilde terug grijnzen aangezien wat ik net te weten was gekomen.
Maar ik bedacht me dat ik dat Adam niet kon laten weten.
In plaats van terug grijnzen keek ik boos en stak ik mijn middelvinger op.
Adam wende zijn blik af en keek weer naar Lexa.
Plots stond Adam op en liep hij snel weg.
Waarschijnlijk ging hij wat te drinken halen.
Ik keek in de richting van de bar en zag de lange rij al staan.
Dit was het perfecte moment om naar Lexa toe te gaan.
Adam zou wel even weg zijn, dus ik zou alle tijd hebben.
Snel begon ik me door de mensenmassa op de dansvloer heen te wurmen richting Lexa.

"Hoi Lexa" 

Ze keek op en er verscheen een glimlach op haar gezicht toen ze zag dat ik het was.
De mooiste glimlach die je ooit zult zien.

"Heey Matthew, ben je helemaal alleen?" vroeg ze op een bezorgde toon.

"Yea, ik had niet echt iemand om mee te gaan, aangezien jij al met Adam ging" lachte ik zacht.

"Klopt, sorry dat het zo ineens ging. Het was eigenlijk niet de bedoeling" zei ze verontschuldigend.

"Maakt niet uit, kan gebeuren toch?" zei ik terwijl ik naar de bar keek.

Adam was bijna aan de beurt dus ik moest opschieten.

"Hey uhm... Ik moet je even wat vertellen, zullen we even naar een wat rustigere plek gaan?"

Ik zag haar even twijfelen maar al snel hakte ze de knoop door.

"Tuurlijk. Ga maar, ik volg wel"

Ik draaide me om en begon me weer door de mensenmassa heen te duwen naar de plek waar ik vandaan kwam.
Eenmaal door de mensenmassa heen draaide ik me naar haar toe en glimlachte ik.

"Kan ik het vertellen?" vroeg ik onzeker.

Ze knikte als goedkeuring en keek me benieuwd aan.
Ik zocht naar de juiste woorden om dit te brengen.
Maar ineens leek ik alle woorden vergeten te zijn.
Ik voelde hoe mijn wangen rood kleurde en ik keek ongemakkelijk naar de grond.

"Vertel het maar gewoon Matt, je hoeft je nergens voor te schamen" lachte ze.

Ik ademde diep in en zei het toen in een keer.

"Ik vind je leuk Lexa"

Ik keek haar voorzichtig aan, ergens nog steeds bang wat haar reactie zou zijn.
Ze keek me bedenkelijk aan en even kreeg ik het gevoel dat wat Kylie vertelde niet waar was.
Het zag eruit alsof er op dit moment honderden gedachtes door haar hoofd raasde.
Het bleef even stil en de moed zonk me in mijn schoenen.
Tot ze ineens zacht haar keel schraapte.

"Ik denk dat ik ook gevoelens voor jou heb..." zei ze zacht en ze beet op haar lip.

Mijn hele lichaam tintelde en ik kon de blijdschap niet onderdrukken.
Kylie had gelijk, met alles wat ze had gezegd.
Ik begon te glimlachen en stapte dichter naar haar toe.
Ik pakte haar handen vast en keek haar in haar mooie ogen.

"Ik heb hier zolang op gewacht..." fluisterde ik nog zacht voor ik naar haar toe leunde en mijn lippen op de hare drukte.