26. Lexa

2.9K 121 28
                                    

"Adam..." begon ik terwijl ik zijn armen wegduwde, "dit moeten we niet doen"

Adam stapte achteruit en keek me vragend aan.

"Dit kan echt niet" zei ik en ik en probeerde me langs hem te wurmen.

Hij pakte mijn pols vast en keek me grijnzend aan.

"We kunnen het ook vanmiddag bij mij thuis afmaken" zei hij met die al te bekende ondeugende grijns.

"Asshole" zuchtte ik en ik rolde mijn ogen.

Bij de deur draaide ik me nog snel even om en keek ik hem serieus aan.

"Wat hier net gaande was, is nooit gebeurd" zei ik en ik draaide me om en liep weg.

Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan, waarom ga ik zo mee in dit spelletje van hem.
Ergens wist ik het wel, ik begon gevoelens voor hem te krijgen.
Lexa die gevoelens krijgt voor Adam, wie had dat ooit zien aankomen?
Misschien was dit wel wat ik wilde en moest ik gewoon toegeven aan mijn gevoelens voor Adam.

"Lexa, daar ben je eindelijk!" hoorde ik Lily ineens roepen.

Ik draaide me om en daar stond Lily lachend achter me.

"Ik wist niet dat het zo goed tussen jou en Adam ging" zei ze en ze keek me aan alsof iets wist.

"H-hoe bedoel je" vroeg ik gemaakt onschuldig.

"Dat  jij en Adam samen naar het schoolfeest gaan," zei ze lachend "wat dacht jij dan"

Ik betrapte mezelf erop dat een zucht van opluchting tussen mijn lippen door ontsnapte.
Heel even dacht ik dat ze iets had gezien van wat er net gebeurd was.

"Niks, ik snapte het gewoon even niet" antwoordde ik lachend.

Het was even stil en we ongemakkelijk friemelde ik aan de rand van mijn shirt.

"Ligt het aan mij of is school gewoon vreselijk saai" zei ze overdramatisch.

"Ja duh, natuurlijk is school saai" grinnikte ik.

"Mooi, dan kunnen we mooi een jurk gaan kopen voor het schoolbal", en ze trok me mee naar naar buiten.

"Maar we kunnen toch niet zomaar weggaan" zei ik een beetje overdonderd door haar spontane idee.

"Vandaag wel, kom mee nerd", en samen rende we de school uit.

Na uren door de stad gestruind te hebben was ik nog steeds niet geslaagd voor een jurk.
Lily natuurlijk wel, maar alles staat goed bij Lily.
Ik zuchtte diep.

"Lily, we gaan nooit een jurk vinden" zei ik verveeld.

Ze stopte en keek me aan.

"Nou, nou, dramaqueen. Geef je echt zo snel op?"

Ze draaide zich alweer om om verder te lopen maar toen zag ik het.
In de etalage van een klein winkeltje in een steegje stond een prachtige jurk in de etalage.

"Lily!" riep ik en ik wees naar de jurk.

Ik ging voor de etalage staan en bewonderde de jurk, hij was perfect voor me.

Ik ging voor de etalage staan en bewonderde de jurk, hij was perfect voor me

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Lily kwam aangelopen en keek me raar aan.

"Deze jurk?" vroeg ze afkeurend.

"Ja, ik vind hem mooi" zei ik vol trots.

"Wat jij wilt, kom je dan naar binnen om te passen of ga je hier buiten blijven staren?"

Samen liepen we naar binnen en paste ik de jurk.

Toen ik de winkel uitkwam kon ik de glimlach op mijn gezicht niet onderdrukken.
Ik was zo blij met mijn jurk!

Toen we eenmaal thuis waren liepen we rechtstreeks naar mijn kamer.
Oh niet alweer...

"Hey babe, ik miste je op school de laatste paar uurtjes" 

Ik zuchtte.

"Hey aardappel, nobody cares" hoorde ik achter me vandaan komen.

Ik grinnikte om Lily haar opmerking en zette mijn tas op mijn bureau.
Adam negeerde Lily compleet en hij keek naar de tas die ik zojuist op het bureau zette. 

"Je hebt je jurk al geregeld zo te zien, fantastisch"

Ik knikte zacht en keek naar de grond.

"Ik zal jullie nu wel alleen laten, ik zie je nog wel" zei hij en hij drukte een kus op mijn wang.

Ik voelde de rode kleur zich alweer over mijn gezicht verspreiden en snel keek ik de andere kant op.

Adam liep mijn balkon op en verdween zijn eigen kamer in. 

"Hoe zit dat nou met jou en hem?" hoorde ik Lily mompelen.

Ik beet op mijn lip en knikte voorzichtig.

"Ik denk dat ik echt gevoelens heb voor Adam..."

His love, Her hateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu