Diary (Dutch)

Bedankt en zoveel meer...

19/03/2017
22:10
Status: dankbaar en nadenkend

Hey lieve lieve lezers!

Bedankt voor al jullie geweldige tips ;)
Blijkbaar had ik me van datum vergist en was het vandaag pas Vaderdag.
Oeps xD

In ieder geval had ik gisteren al iets klaar.
Ik ben ook nog naar de winkel geraakt samen met mijn broer.

Ik heb een fotocollage gemaakt van allemaal foto's waar papa opstond, alleen, samen met mij, samen met mama, samen met de hond,...

Op de achterkant heb ik een leuk tekstje geschreven. Een soort bon zeg maar. Hij is 1 jaar geldig en hij mag dan een knuffel krijgen, eens samen iets gaan drinken, ....

Omdat ik geen foto had van hem en mijn broer, heb ik achteraan een foto geplakt van mij en mijn broer en de hond toen we klein waren. Ik wou dat mijn broer er namelijk ook opstond :)

Ook heb ik hem flesjes bier en een pakje pompoen-zaad  gegeven.  Hij werkt graag in de tuin dus dat vond ik wel leuk :)

Mijn broer heeft hem een plantje gegeven. Over mijn broer gesproken, weet je nog toen ik zei dat onze relatie niet echt super was en dat we vaak ruzie maakten?

Vroeger toen ik echt heel klein was, deden we dit nog niet.

En er is evolutie! Toen ik in zijn auto zat op weg naar de winkel (hij heeft zijn rijbewijs al), begon hij tegen me te praten. Nu kunnen jullie wel zeggen: is dat het? Maar voor  mij was dit echt verrassend.

Nu ik er over nadenk, maken we de laatste tijd minder ruzie..
Ik ben echt blij :)

Misschien worden we ooit weer zoals vroeger....

Ik wil dolgraag praten over alle goede dingen, maar dan gaan de minder leuke dingen in mijn hoofd blijven tollen...

Mijn tante was een beetje gemeen tegen me vandaag en werd bijna boos op me zonder reden. Ik was gewoon kleine stukjes van mijn taart aan het snijden zodat ik de rozijnen er uit kon halen. Ik vind dat echt niet lekker.

Ze zei:"seg, eet is normaal! Ge kunt zo'n klein stukje toch volledig in u mond steken?!?"

Ik schrok hier wel van en ik merkte dat ik het hier toch wel moeilijk mee had.

Voordat jullie je afreageren op mijn tante: Lieve schatten, onthoudt dat dit objectief is! Dit is mijn kant van het verhaal, en misschien wist mijn tante niet dat dit zo bij me over kon komen!

Elke persoon ervaart iets op zijn eigen manier.

Mama zegt vaak:" Er zijn 3 kanten aan een verhaal. Wat dat jij zegt, wat de ander zegt, en de waarheid"

En dat is waar, want ook al vertel je een verhaal zo objectief mogelijk, je gaat sommige dingen weg laten of vervormen. Dat zit gewoon in de aard van de mens :).

Het is raar. Ik heb het moeilijk, maar ik weet niet echt waarom...

De meeste dingen gaan goed, maar toch heb ik een negatief gevoel in me...
Ik begrijp mezelf niet...

Ik heb echt geen zin in morgen. Ik wil niet naar school... Het is zo saai :/

Het enigste positieve zijn mijn vrienden... En sommige leerkrachten zijn ook wel leuk...

Kijk, hier doe ik het weer... Normaal schrijf ik gewoon alles wat er in me opkomt, maar nu denk ik na. Zou ik dat wel schrijven? Misschien leest die persoon het en dan komt er ruzie.....

Ik ben mezelf langzaam aan het opgebruiken denk ik... Langs de ene kant wil ik het vertellen, en jammer als de persoon het leest en kwaad op me wordt, maar aan de andere kant wil ik geen problemen veroorzaken en weet ik ook dat ik het beter niet doe.

Maar toch...

Ik zit even in de knoop met mezelf...

Mensen zeggen vaak dat alles goed komt, maar wat is goed?

Is dromen dat je vriendinnen later nog steeds je vriendinnen zijn en jullie kinderen ook vrienden zijn goed? Of is dat onrealistisch en gaat het me later enkel teleurstellen?

Ik heb 3 vrienden uit het verleden. De rest is van me weg gegaan, is weg gehaald, ....

Ik weet niet of ik  vriendinnen heb, of dat mensen doen alsof?
Vinden mensen me zielig, of willen ze echt mijn vrienden zijn en naar mijn verhalen luisteren?

Is het goed als je iets verteld, en een van je vriendinnen verteld iets dat 10x erger is? Is het normaal dat ik het gevoel heb dat het soms een wedstrijd is? Wie wint er dan? Diegene die het ergste heeft meegemaakt of diegene die minder erge dingen heeft meegemaakt volgens de ander?

Is dat niet voor iedereen anders?

Ik wil niet het derde wiel aan de wagen zijn...

Ik moet stoppen. Stoppen  mijn vrienden te vergelijken met mijn pesters. (Is dit een goede Nederlandse zin??)

Ik doe het nu wel vaak. Dingen die mijn vrienden doen laten me dan aan vroeger denken, onbewust natuurlijk...

Mensen die zeggen dat alles in orde komt hebben het mis. Zelfs na jaren zal ik de littekens nog dragen. Misschien dat ik wel een manier vindt om er mee om te kunnen gaan.

Het is zoals een barst in een muur. Je kan het opvullen en er weer over schilderen zodat mensen niets meer zien, maar de barst is er nog. Jij weet het.

Betere vergelijking is met een bord dat gevallen en gelijmd is. De barsten blijf je zien.

Leven is hard, maar denken dat ik de enigste ben die zich zo voelt is fout. Iedereen heeft iets meegemaakt. Dat maakt ons tot wie we zijn.  We verbergen het gewoon voor elkaar.

Soms vraag ik me af hoe de wereld zou zijn als iedereen op de eerste ontmoeting zijn verhaal kwijt kon zonder onderbroken te worden. Gewoon alles kunnen vertellen en nadien luisteren naar de ander.

Leven is moeilijk, maar niet onmogelijk.

Dat probeer ik vanaf nu in mijn hoofd te houden.

Jullie zijn geweldig en trouw.  In het begin van dit boek heb ik misschien dubbel zoveel stemmen als nu, maar ik vindt de lezers die ik nu nog steeds heb geweldig.

Jullie steunen me enorm! Jullie houden vol. Jullie lazen al zoveel, maar jullie stopten niet.

Misschien zijn jullie het soms beu om elke keer hetzelfde te horen, maar jullie blijven lezen, stemmen en reageren. Jullie geven me hoop, steun en nog zoveel meer.

Ik ben trots op jullie.

Op elke lezer die tot hier geraakt is.

Als ik jullie ooit in het echt ontmoet, wil ik jullie bedanken en een knuffel geven. Waarschijnlijk gaat het niet gebeuren en ga ik het ook niet durven, maar ik zou het wel willen als het kon.

Bedankt voor het lezen!

Weet dat ik er voor je ben. Voor elke lezer en elk persoon. Voor iedereen die het moeilijk heeft.

Het is moeilijker als ik het ook moeilijk heb, maar ik zal proberen om er voor jullie te zijn en om tips te geven.

Stuur me een privébericht of mail als je iets kwijt wilt.

Liefs!!

love_and_hapines
lovehapines332@gmail.com
❤❤❤❤❤❤❤❤❤