Diary (Dutch)

Verward 😕 En Verloren 😫

24/07/2017
22:39u
Status: zie titel

Jeej Happy Birthday to me (20/07/2000)

Er is heel veel gebeurd, zoveel zelfs dat ik het niet kan verwoorden. Mijn gevoelens lopen allemaal door elkaar en goede beschrijvingen geven lukt niet... En dan, mijn lieve lezers, weten jullie dat er wel degelijk iets mis is.

Normaal probeer ik alles zo goed mogelijk te beschrijven, zodat jullie weten wat ik denk en voel, maar de laatste tijd heb ik minder geschreven omdat het gewoon niet lukt.

Het is uit met mijn... 'vriendje'... Nee hij heeft niets verkeerd gedaan... Het voelde vanaf het begin al verkeerd aan en te geforceerd. Ik hou/hield van hem, maar meer als vrienden..

Wat ook invloed had was dat ik op Speelweken (mijn werk) iemand leerde kennen ... Laat me eerst uitspreken voordat je denkt van wat een playster ofzo.. Bij deze jongen voelde ik me echt op mijn gemak en kon ik echt mezelf zijn.
Ik vond het oneerlijk tegenover mijn 'vriendje' om nog een paar maanden te wachten, als ik diep vanbinnen wist dat het toch niets ging worden...

Ik heb met hem afgesproken en na een moeilijk uur hebben we besloten vrienden te blijven. Geloof me, het was echt niet simpel om het uit te maken, want ookal hield ik niet van hem als vriendje, ik hield/hou wel van hem als vriend en ik wil(de) hem niet kwetsen.

Ik voelde me niet slecht of anders toen het uitwas. Klinkt grof, maar is enkel bewijs dat het een goede keuze was...

We chatten nu af en toe, maar meer als vrienden...

En die andere jongen? Daar ben ik nu mee samen... Ik vindt mezelf echt een playster, en ik begrijp het als jullie nu zeggen:"OMG ik ben hier weg!" , maar ik voel me echt zo goed bij hem.. behalve als hij mijn berichtjes leest en niet onmiddellijk antwoord... Of als hij me te weinig aandacht geeft, of....

Maar ik denk dat dit wel echte gevoelens zijn, en dat ik me om kleine dingen druk maak omdat ik echt verliefd op hem ben...
Ergens ben ik wel bang dat hij me enkel wilt gebruiken voor s*ks (Geen zorgen ik ben nog maagd!!!!) ...

Urg, het liefst zou ik hem elke dag willen zien en gewoon zijn hand vasthouden ofzo... Of praten... Maar mijn "werk" is met kinderen en buiten mijn vriendin weet niemand dat we een relatie zijn begonnen, en we mogen het ook niet laten merken aan de kindjes...

Voelt het zo als je echt van iemand houdt? Je wilt constant bij die persoon zijn en contact met hem/haar hebben, voelt je slecht als ze niet direct reageren of als ze net iets te veel met dat ene meisje omgaan, ookal zijn het gewoon vrienden... Ik vertrouw hem wel, maar ik ben bang dat ik niet goed genoeg voor hem ben... Niemand van onze "collega's" (buiten vriendin) weet dat we samen zijn, dus ook niet de andere meisjes... En vandaag is het enige beetje aandacht dat ik kreeg een snelle kus op de lippen toen we naar huis moesten...

Wacht even... Hoe oud zijn jullie eigenlijk? Voor kinderen jonger dan 12: met kus op de lippen bedoel ik lippen tegen elkaar, maar als je dat op een te jonge leeftijd al doet kan de ander een kindje krijgen dus blijf zo ver mogelijk uit hun buurt ;) 😁😁

Vandaag was het echt erg. De kindjes luisterden niet, ik voelde me mentaal niet goed in mijn vel, mijn vriendin maakte op het laatste een opmerking die slecht binnenkwam (ookal was dat niet haar bedoeling) en ik had aandachtstekort...

Sorry lieve schatten, maar ik heb de laatste tijd echt veel aandacht nodig, al is het maar een berichtje of een knuffel ofzo... Ik weet ook niet waarom...

Urg... Nu is hij online op Messenger maar stuurt/antwoord hij niet...

Oké, ik weet dat ik echt erg over kom... Geloof me, ik voel me echt niet super door heel de situatie...

Ik zal stoppen dan kunnen jullie verder met jullie leven... Ik begrijp het als ik nu haat reacties ga krijgen...

Kom naar me toe als er iets is!!
Ik hou nog steeds van jullie (misschien is dat niet meer wederzijds maar jha..)

Liefs!
love_and_hapines
lovehapines332@gmail.com

❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥