Ruhumun dalgaları, koşup kabarmayınız
Her damlanız tutuşan göğsüme birer bıçak.
Kalbim bir kayadır ki, neredeyse yıkılacak,
Hayalden köpüklerle kalbimi sarmayınız.
Dümdüz olsam diyorum ve kumlu bir sahili
Yalayan sular gibi siz de yavaşlasanız...
YN: Yorum yapın, hikaye gidişatıyla ilgili düşüncelerinizi benimle paylaşın gençler. Yorum yaparsanız belki bende akşama bir bölüm daha atabilirim. Size bağlı yani.
Keyifli okumalar.
*-*-*-*-*-
Ertesi Sabah...
Luhan, o sabah güne hiç olmadığı kadar erken başlamıştı. Yüzüne yayılan kocaman gülümse, ne kadar iyi bir ruh halinde olduğunu açıklar nitelikteydi. Mutluydu, çünkü Sehun artık onu reddetmiyordu.
Onu düşündüğü her an, kalbi göğsünün içinde bir kuşun kanatları gibi hızla çarparken, midesinde tonlarca kelebek varmış gibi içi kıpır kıpırdı.
İliklerine kadar âşık olmayı ilk defa deneyimlemiş ve bu biraz da olsa onu korkutmuştu. Yine de âşık olduğu adamın kollarının arasında olmanın, ona tüm korkularını unutturacağının bilincinde olarak, mutlu bir şekilde duşa girdi.
İşini bitirip çıktığında, tebessümle odadaki kıyafet dolabından kıyafet seçmeye çalışıyordu. Bu arada eline geçirdiklerinden içine sinen kazak ve pantolonda karar kılıp giyindi. Etrafı kıyafetlerle fazla dağıtmış olduğunu görünce toparlamaya başladı.
Yaptığı işe o kadar dalmıştı ki, büyükbabasının kapıda durup kendisine tebessümle baktığını bile sonra fark etmişti.
"Günaydın ufaklık."
"Günaydın Büyükbaba."
Büyükbabası bir elinde siyah çizgili beyaz bir tişört, diğer elinde yeşil bir sweatshirt, yüzünde kocaman bir gülümsemeyle kendisine bakan torununa, gülmeden edememişti.
Çünkü Luhan'ın odası tam anlamıyla bir savaş alanı görüntüsü çiziyordu. Her yerde çeşit çeşit kıyafetler vardı.
"Hayırdır? Odanı yeniden düzenlemeye mi karar verdin?"
Luhan, büyükbabasına gülerek kafasını iki yana salladı.
"Sadece bir şey arıyordum."
"Aradığını bulabildin mi bari?"
Bu sefer başını olumlu bir biçimde sallayarak doğruldu. Üzerinde mavi ve kırmızı çiçeklerle birlikte bir de yazı bulunan krem rengi bir kazak ve altında da koyu renk mavi bir kot pantolon vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nasıl görünüyorum sence Büyükbaba?"
"Bugün özel bir gün mü?"
"Hayır!"
Büyükbabası gözlerinde muzip bir bakışla toruna gülümsedi.
"Seni görünce beğeneceğine adım kadar eminim ufaklık."
