Kağıt Evler

37/Ne böyle sevda gördüm ne böyle yara.

Bu gece ve her gece seni seveceğim. Kimi özlediğimi bilmediğim zamanlarda bile seni seviyordum. İçimdeki yokluğun ne yokluğu olduğunu bilmediğimde bile seni seviyordum. Sen yanımdayken içimde bütün bir şehre yetecek kadar mutluluk vardı.

[Emrah Serbes]

***

Geldiğinden beri sessizliğini muhafaza ederek oturan kadına kaçamak bir bakış atarken, kadehindeki rakıdan büyük bir yudum aldı Giz. Dilara'da adını koyamadığı tuhaf bir hal vardı. Öyle ki kadının tavırlarını etkisi altına alan sıkıntı dikenleriyle, derisinin altına nüfuz ediyor gibiydi. Göğsü, tahtaları gövdesine dar gelen çürük bir tabut gibi kalbini sıkıştırıyordu. Ruhunun, köşelerinden iskeletine mıhlandığını hissediyordu. Çarmıha gerilir gibi... Tüm kemikleri çivilerle yerine çakılmış, canı iğnelerle gövdesine tutturulmuş, her bir oyuğuna cehennemler kurulmuştu. Dilara'nın gözlerinden öte sılası yoktu. Şimdi kadının badem irisi, derin, kahverengi gözlerine tesadüf edemedikçe sürgünde hissetmekten kendini alamıyordu. Kendini ait hissedebildiği tek yer kadının bakışlarındaki ince yaranın kenarıydı.

Rakısından yeniden büyük bir yudum alırken, Dilara'nın kulağına eğilerek boğazından ciğerine doğru genişleyen yangınla fısıldadı. "Está bien?"*İyi misin?

Dilara huzursuz bir uykudan uyanır gibi gözlerini kırpıştırarak bakışlarını Giz'e çevirdi. Zehirli bir yılan gibi göğsüne çöreklenen sıkıntının sesini elinden aldığını, onları uzun bir sessizliğe mecbur kıldığını, kelimelerin aralarına görünmez bir duvar ördüğünü adamla göz göze gelene kadar fark edememişti. Oturduğu yerde huzursuzca kıpırdanarak saçlarını gelişigüzel bir hareketle karıştırdı. "İyiyim." Giz'in, göğsündeki taşları yerinden oynatacak kadar derin bir ilgiyle bakan gözlerinin yüzünde dolaştığını hissettiğinde soluğunun kesilmesine aldırış etmeden gülümsemeye çalıştı. Buna ihtiyacı vardı. Hayır, buna Giz'in, ondan çok ihtiyacı vardı. "Yorgunum sadece."

"Bien."*Tamam.

Adam başını onaylarcasına sallayarak kadına baktı. Öyle bir baktı ki, Dilara'nın ruhunun dip koridorlarına kadar dolandı. Kadının bugün Özgür'le buluştuğunu biliyordu, Zeynep söylemişti. Anlaşılan toplantı pek de iyi geçmemişti. Üstelememeye karar vererek bakışlarını mekanın pencerelerinden görünen manzaraya çevirdi. Paparazzilerin dışarıda beklediğini fark ederek uçuk bir gülüşle gözlerini devirdi. Sigara içmek için duyduğu delice isteğe boyun eğerek eliyle cebindeki tabakayı yokladı. Kapalı mekanlarda sigara içilmiyordu; soğuyan hava nedeniyle dışarı çıkmayı ise onun gözü kesmiyordu. Bunun sıkıntısıyla oturduğu yerde kıpırdanırken anı doldurmak istercesine gömlek cebindeki gümüş çakmağı çıkararak parmaklarının arasında çevirmeye başladı.

Dizideki oyuncu arkadaşları ve onlardan bazılarının menajerleri ile birlikte yemek yemeye gelmişlerdi. Gözüne, diziye verdikleri üç günlük tatili değerlendirmek için iyi bir başlangıç gibi görünmüştü. Oturduğu koltuğa iyice yerleşirken masadaki muhabbete dönmeye karar vererek sessizce iç çekti. Aynı anda Serdar'ın "O konuda Lara'nın üstüne tanımam," diyen sesi bir anlık şaşkınlıkla kaşlarını havalandırmasına neden oldu. Lara deyince kadından değil de başka birinden bahsediliyor gibi gelmişti. İçinin yangınına aldırmadan sek rakısından içerken merakla adamın devamında söyleyeceklerini beklemeye başladı. "Birbirine kattığın set hangisiydi?"