Locked Up || Tokio Hotel

• Chapter twenty •

Tom point of view.

Ik druk glimlachend een kus op Sharr haar wang en ze bloost lichtjes. Ik grinnik en loop dan naar de kamer van Melissa en Gwenny. Ik klop op de deur en al snel doet Melissa open. Ze kijkt me verbaasd aan en stamelt een beetje.

"Kan ik Gwenny even spreken?", vraag ik en kijk haar voorzichtig aan. Ze twijfelt even maar doet dan toch de deur wijder open en ze gaat zelf naar Bill toe, zodat ik en Gwenny alleen achter blijven. Ik loop de kamer verder in en zie Gwenny op het bed zitten met een boek in haar handen. Ik loop twijfelend naar haar toe, maar toch wel lichtelijk benieuwd naar haar reactie om mij te zien.

"Kunnen we even praten?" Ze legt haar boek aan de kant en knikt. Ze zegt niks en kijkt me alleen maar aan. Ze volgt elke stap die ik zet en ik voel me ongemakkelijk.

Ik ga in de stoel zitten die bij het bureau staat en wacht even af wat Gwenny doet, maar het ziet er niet naar uit alsof zij gaat beginnen.

"Ik.. ik weet dat je mij leuk vindt, maar het spijt me.. ik voel niet hetzelfde voor jou." Ik dacht; laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. We moeten er niet omheen draaien.

Gwenny knikt. "Ik weet het.. ik hoop alleen wel dat we vrienden kunnen blijven.." Ik glimlach. "Tuurlijk!" Ik loop naar haar toe en geef haar een korte knuffel. Als ik weer recht op ga zitten, veranderd mijn blik weer naar een serieuze blik. "Wat vind je er van als ik en Sharr samen zouden zijn? Zou je dat erg vinden?" Gwenny kijkt me ongemakkelijk aan maar schudt dan haar hoofd.

Het lijkt net alsof er een gewicht van mijn schouders af valt. Ik was zo bang dat ze er absoluut tegen zou zijn. Tuurlijk zal ze het niet leuk vinden om mij en Sharr samen te zien, maar dat is ook gewoon logisch.

Melissa point of view.

Ik word wakker gemaakt door Bill. Hij plant tedere kusjes in mijn nek en vervolgens op mijn lippen. Mijn hand gaat naar zijn billen en ik glij zachtjes met mijn hand zijn broek in. Ik knijp zachtjes in zijn billen en ga vervolgens naar de voorkant en ik wikkel mijn vingers om zijn penis. Ik maak trek bewegingen en Bill kreunt luid: "DE DEUR IS OPEN. WE ZIJN VRIJ!"

Ik schiet hyperventilerend overeind en het zweet loopt over mijn voorhoofd. "Wat is er?" Bill komt overeind en kijkt me bezorgd aan. Hij trekt me op zijn schoot en mijn ademhaling gaat steeds langzamer tot hij weer op een normaal tempo is. Ik kruip tegen Bill aan en sluit mijn ogen. Bill streelt zachtjes door mijn haar. "Had je een nachtmerrie?" Ik knik en kruip nog iets dichter tegen Bill aan. "Wil je er over praten? Wil je me vertellen waar het over ging?" Ik twijfel even.. het was toch wel een erg persoonlijke droom. Ik vertel hem op een zacht volume over mijn droom en ben even bang dat hij me zal uitlachen, maar hij blijft echter zachtjes door mijn haar strelen en drukt een kus op mijn hoofd. "Het was maar een droom..", zegt hij zachtjes. Ik voel me net een kleine baby zo in zijn armen, maar het voelt onverwachts fijn aan in zijn armen. Bill leunt achterover zodat hij op zijn rug leunt en trekt mij met zich mee. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en luister naar zijn hartslag. Mijn vinger verplaatst zich naar de piercing midden op zijn borst. Het is een stud. Hij zit precies midden in zijn 'oog' tattoeage. Ik heb echt geen idee wat het moet voorstellen maar het ziet er mooi uit. Mijn vingers bewegen zich zo over zijn borst en buik en gaan langzaam elke tattoeage en piercing af.

"Wat doen we als we vrij komen?", vraag ik zachtjes. "Ik bedoel, we wonen niet bepaald dichtbij elkaar.. blijven we elkaar nog zien?" Bill tilt zijn hoofd op en zet zijn wijs- en middelvinger onder mijn kin en tilt het zo op dat ik wel naar hem moet kijken. "Wat denk jij nou? Tuurlijk blijven we elkaar zien. We vinden er wel een manier op!" Hij zegt het zo zacht dat het bijna op fluisteren zou lijken. Ik glimlach bij de gedachten dat hij me niet kwijt wilt als we hier eindelijk vrij komen. Ik heb het onwijs naar mijn zin hier met mijn vriendinnen en de jongens, maar het houdt gewoon één ding tegen en dat is dat het niet vrijwillig is en we niet weg kunnen gaan wanneer wij dat willen.