Locked Up || Tokio Hotel

• Chapter thirty-five •

Melissa point of view.

Ik word de volgende ochtend met knallende koppijn wakker en als ik naast me kijk zie ik dat het bed leeg is, dus Bill is al opgestaan. Mijn blik valt op het nachtkastje naast me en ik zie dat Bill een glas jus 'd orange en een glas water met twee paracetamol ernaast heeft neergezet. Er ligt een briefje bij wat hij sowieso van Fifty Shades of Grey, of eigenlijk Alice in Wonderland maar ik ken het vooral van Fifty Shades, heeft gestolen. 'Eat and drink me' staat er op. Ik lach, wat ik beter niet had kunnen doen want er schiet een pijnsteek door mijn hoofd. Ik knijp mijn ogen samen en wacht tot de pijn lichter wordt. Ik pak de twee tabletjes en stop deze in mijn mond. Ik spoel ze weg met het water en ga vervolgens op het randje van het bed zitten en neem kleine slokjes van de jus 'd orange. Heerlijk zo in de ochtend.

Ik neem vervolgens een warme douche en ga dan terug de slaapkamer in, waar Bill ondertussen alweer terug is. "Goedemorgen!", zegt hij, veel te vrolijk. "Goedemorgen", zeg ik. Hij kijkt me met een grijns aan als hij mijn gezicht ziet. "Ja lach maar!", zeg ik en geef hem een duw. Bill lacht en ik kan het ook niet laten om zachtjes te lachen. "Zullen we maar wat gaan ontbijten? De rest zou ook zo beneden bij het buffet komen." Ik knik en pak zijn hand vast. Gelukkig begint de hoofdpijn al te zakken. Wat zou je toch zonder paracetamol moeten?

We nemen allemaal bij het buffet wat broodjes, sap, koffie, thee, yoghurt en fruit en nemen dan plaats aan onze tafel. Ik smeer wat jam op mijn croissaint en neem een hap er van. Genietend sluit ik mijn ogen en ik neem nog een hap. De anderen zijn ondertussen ook bezig met hun ontbijt en er wordt over van alles en nog wat gesproken.

"Ben je niet zenuwachtig voor vanavond?", vraag ik aan Bill. Hij knikt. "Jawel, het is elk concert weer spannend, maar het hoort erbij. Als je eenmaal op het podium staat valt de spanning langzamerhand weg." Ik grinnik. "Ik zou dat dus echt niet durven, zo op een podium voor duizenden mensen", zeg ik en neem een slok van mijn sapje.

"Je wendt er aan." Bill haalt zijn schouders op. "Wat is het volgende concert?", vraag ik. "Düsseldorf, daar gaan we vanavond meteen al heen zodra het concert afgelopen is." Ik knik. Ik ben het meest enthousiast voor Berlijn, omdat ik daar nog nooit ben geweest en ik wil toch weleens weten hoe die Berlijnse muur er nou uit ziet, ook al blijkt er niet heel veel van over te zijn.. maar ja, alsnog.

Rond een uur of 1 gaan we naar het concert gebouw, aangezien de jongens moeten repeteren en ze hebben een aantal meet and greets. Eén daarvan zal een Q&A zijn.

De Q&A is ondertussen vol gestroomd met mensen en vanaf de zijkant, waar de fans mij niet kunnen zien, kijk ik samen met Gwenny, Sharr en Elisa naar hoe de jongens plaats nemen op de vier krukken. Ik knipoog naar Bill als hij mijn kant op kijkt en hij lacht.

De fans stellen allerlei verschillende vragen. Het gaat echt van 'hoe gaat het met jullie?' tot aan 'wanneer was je eerste zoen?'

"Hebben jullie een vriendin?", vraagt er dan een meisje en ik kijk vol verwachting naar de jongens. Ik ben onwijs benieuwd maar hun antwoorden. We hebben het hier ook helemaal nog niet over gehad of we publiekelijk er voor uit komen.

"Ik heb een vriendin", zegt Bill. Hij kijkt vlug mijn kant op om te checken of ik het erg vind. Ik steek mijn duim naar hem op en hij glimlacht. "Ik heb ook een vriendin", zegt Tom en Gustav geeft ook toe dat hij een vriendin heeft. Georg daarintegen zegt van niet. Zijn gezicht is lichtelijk betrokken en ik krijg de drang om hem een knuffel te geven, maar dat gaat natuurlijk niet.

"Hoe was het om opgesloten te zitten voor zo'n lange tijd?" Het moest er natuurlijk van komen dat er vragen hierover gesteld zouden worden. "Het was aan het begin heel eng en we zaten dan ook zoals jullie weten met vier andere meiden opgesloten en dat was heel eng aangezien we elkaar niet kenden. Uiteindelijk hebben we het zelf zo leuk gemaakt als het kon", zegt Gustav en het meisje knikt en gaat weer zitten. "Wat deden jullie dan elke dag? Ga je je niet vervelen?" Tom haalt zijn schouders op. "De ene dag gaat het beter dan de ander. We hebben het vooral leuk gemaakt door spelletjes te spelen en muziek te maken. We hebben ook veel gepraat om elkaar beter te leren kennen.", zegt hij en glimlacht.

Na zo ongeveer een uur aan vragen te beantwoorden zijn de jongens klaar en lopen ze naar ons toe. Ik geef Bill een knuffel. "Goed gedaan", zeg ik en druk een kus op zijn wang. "Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik zei dat ik een relatie heb", zegt hij dan en legt zijn handen op mijn heupen. Ik schud mijn hoofd. "Nee het is goed! Zo weten de fans het ook en dat is ook wel leuk!", zeg ik en Bill knikt.