Locked Up || Tokio Hotel

• Chapter twenty-nine •

Melissa point of view.

Het is enkele dagen nadat we vrij zijn gekomen en vandaag zouden we de jongens weer zien. Het is al snel, maar iedereen miste elkaar al. We hadden afgesproken bij Elisa thuis. De jongens waren net aangekomen en ik geef ieder een knuffel. Bill geef ik een lange kus terwijl ik hem vast blijf houden. Bill grijnst en drukt een kus in mijn haar.

Gwenny point of view.

Ik geef ieder van de jongens een knuffel en bij Georg weet ik eerlijk niet wat ik moet doen. Hij gaf me een week om een keuze te maken, maar ik heb nog steeds niks besloten. Was het wel verstandig om een relatie te beginnen met iemand die steeds aan de andere kant van de wereld is?

Ik besluit Georg een knuffel te geven en het is een beetje awkward. Ik laat hem al gauw los en ontwijk zijn blik. Ik wil van hem weg lopen maar hij trekt me mee de gang op en doet de deur dicht van de woonkamer. Hij duwt me op de trap dus ik ga er op zitten. Ik durf hem nog steeds niet aan de kijken. "Georg..", mompel ik dan als hij zijn vuisten balt. "Ik heb tijd nodig.", zeg ik zachtjes. "Je hebt al tijd zat gekregen. Je zou ondertussen wel moeten weten wat je voor me voelt, Gwen." Ik zucht. "Ik weet niet wat ik wil." Georg gromt zachtjes. "Wat moet ik nou? Ik heb hier geen zin in.", zegt hij en loopt de kamer uit. Hij doet de deur weer achter zich dicht.

Misschien wil ik wel helemaal geen relatie. Misschien is hij niet de juiste persoon voor mij.

Wanneer ik me terug voeg bij de groep lijkt niemand door te hebben gehad dat ik weg was.

Ik zie dat Melissa iets tegen Sharr fluistert. Wat hebben die twee toch steeds? Opeens zijn ze onwijs close met elkaar.

Ik weet ook niet wat ik moet doen. Moet ik wel met ze op tour mee gaan? Misschien kan ik maar beter thuis blijven. Ze zullen toch niks aan mij hebben.

Sharr schudt haar hoofd en Melissa lijkt geirriteerd te zijn. Sharr maakt wilde handbewegingen. "Gaat het?" Bill komt bij me staan en kijkt me bezorgd aan. "Gewoon gezeik met Georg.." ik weet niet eens waarom ik dit aan hem vertel. "Wil je erover praten?" Bill kijkt me medelevend aan. "Georg had mij toen die dag dat we vrij kwamen de keuze gegeven of ik voor hem zou kiezen.. de week is nu om en ik heb geen keuze gemaakt. Ik weet het gewoon niet. Ik weet niet eens of ik wel mee moet gaan met jullie op tour. Ik zit toch alleen maar in de weg." "Vind je Georg leuk?", vraagt Bill. Ik knik. "Ja.." "waarom zeg je dat dan niet gewoon tegen hem? Vertel hem over je gevoelens.." ik knik. Dat is wel het beste, maar het is ook eng.

De rest van de middag was uiteindelijk nog gezellig ook. Ik had goede gesprekken met iedereen, behalve Georg dan natuurlijk.