T.A.N.G.A. (ongoing)

Chapter 44: The broken memento

T.a.n.g.a. by: myscarletletters

chapter 44 : the broken memento

(Cath's POV)

di ako makatulog ka gabi kakaisip sa sinabi ni Kyle.

bakit kaya sya nagsorry sa akin? sorry dahil iniwan nya ako? sorry dahil nasaktan nya ako? sorry dahil ngayon nya lang narealize na mahal na mahal nya ako?

letcheng froglet na yun dahil sa simpleng sorry napuyat ako. may pasok ngayon at readyng ready na ako. kinuha ko na ang violin ko at hinatid ako ni kuya Jayson sa school. sabi nya bumalik raw sya para asikasuhin ang restaurant nya. bongga nga si kuya may tatlong branch na ang resto nya. samantalang ako isa lang ang restaurant ko. kami kasing tatlo binigyan ni daddy Robert nangtig-iisang restaurant para aming pamahalaan. dahil sa sobrang sipag ni kuya kaya ayan may tatlong branch na ang "flavours" yan ang name ng resto nya while ang akin ay "black Lotus" hindi ibig sabihin black ang name totally black na ang kulay ng resto ko. minsan ko lang yun binibisita at kunti lang ang nakakaalam na pagmamay-ari ko yun pero best seller ang mga menus sa resto ko. big time kasing businessman ang father ni Drake. kayan ayan gift daw nya sa amin. bonggang gift diba!!?

" bagay talaga kami ni Earl!!"

" ambisyosa kami ang bagay!! "

"kapal nyo. akin lang si Earl at si Kyle"

haist!! first thing in the morning yan ang maririnig mo mga babaeng nagtitilian at nag-aagawan kung sino ang mas bagay para kay Kyle at Arwin. agaw pansin na g kasikatan nila Kyle, Arwin at Lily dito sa Wattpad University.

"ayan na naman yung flirt."

" tignan mo nga ang bruha oh at may pa braid braid pang nalalaman."

"feeling maganda. hooker."

at bakit pa ako palagi ang pinagdidiskitahan nitong mga to.!? noon gusto nilang magbreak kami ni Kyle. ngayong break na kami di paron nila ako tinitigilan.

dahil sa inis ko nilabas ko ang violin ko sa case neto at pinaghahahampas ko sa kanila dahil punong puno na ako ng galit at syempre joke lang yun noh.

 ito nalang ang huling memento ni papa sa akin sisirain ko pa. This violin holds a deep connection from my dad's heart to mine. may sentimental value ito na hindi kayang bilhin. the only treasure I have.

It feels like I'm carrying dad's heart when I have this violin near me. kasi violin ang nagkokonekta sa aming dalawa. music is our life and our passion.

nagulat ako nang may humablot ng violin ko.

at pagtingin ko nakita ko si Amy na hawak hawak nya ang violin ko.

"miss me!?" sarcastic nyang sabi sa akin.

"ibalik mo nga yan sa akin." naiinis kong sabi.

"pa try ah, feeling ko kasi magaling akong magviolin" nakasmirk pa ang pesteng to.

"sabing akin na yan eh!!!" I shouted in anger. I'm furious kasi ayaw na ayaw kong binabastos ang ka isa isang bagay na nagpapaalala sa akin kay papa.

nung lalapitan ko na si Amy pinasa nya dito sa kasamahan nya ang violin ko.

at kung lalapit ako sa kanina pinasapasa pa nila ito. para akong baliw tumatakbotakbo at pilit hinahabol ang pagpapasa pasa nila.

bakit ganito sila ka sama!! wala naman akong ginawa sa kanila ah!!?

"please lang ibigay nyo na yan sa akin." pagmamakaawa ko.