T.A.N.G.A. (ongoing)

Chapter 66: Engagement part 2 ( sexual urges)

AUTHOR’S NOTE: Dapat basahin ^_^ ang hindi bumasa walang soft copy. Hehehe.. jokes… Dapat bumasa nito yung mga makukulit na silent readers na hindi naman nagcocomment at always pinipm sa akin na mag UD na raw ako.

Heto na ang chapter 66. Sana mag enjoy kayo. Malapit na ang pagtatapos neto. Sana hindi nyo malimutan ang malanding storyang ito na gawa ko. Sana na pa saya ko kayo at napangiti. Sana may nakuha kayong mga lessons about love dito.  At kay miss A****** na nanghihingi ng advice sa akin kasi nagkakamisunderstanding sila ng boyfriend nya..well here’s my advice. Hindi lang to para sayo miss. A****** pati rin po to sa lahat ng nagkakaproblema dahil sa mis-understanding.

Remember! Ang misunderstanding dapat inoopen up sa partner mo in life. What’s the point of loving someone if you can’t show him or her what you really feel. Sa tingin mo love yun? Eh pinapahirapan nyo ang mga sarili nyo. Karapatan ng partner mo malaman ang saloobin mo and karapatan mo rin malaman ang saloobin nya. Love is a vice versa relationship. Kaelangan both of you will be a good beneficial sa love. If you think nasasaktan ka dahil sa di pagconsider ng boyfriend/ girlfriend mo ng feelings mo. Well share it with him or her para mafix nyo ang problema nyo.

Habang irereview ko ang storyang to. Andami palang flaws at malimaling grammar. Like nagkukulang ang S well sorry po wala kasing time to edit as you can see binabalanse ko ang time ko with being a student and part timing as a writer. Pero sobrang thankful ako dahil you people never fail to impress me. Kahit sobrang daming typo errors, nagawa nyo pa ring maintindihan ang laman ng storyng to. And for that, all of you deserves my gratitude. Sorry ah. Napapaenglish ang isang civil engineering student na tulad ko.

Please po do comment. Dun ko kasi kinukuha ang lakas ng loob na ipagpatuloy ang storyang to. What’s the point of continuing writing a story if the writer doesn’t know the readers feelings. Para rin yang love. The writer must be connected to the readers. Dapat may bond sa isa’t isa. Hindi yung puro. Bitin po, Asan ang update, Kelan ang next ud, Nakakainip maghintay. Pag ganyan kasi ang comment nasasaktan kami mga writers kasi instead na feedbacks nyo about the story ang mabasa namin opposite sa ineexpect namin ang binibigay nyo. Sa tingin nyo may writer ba na masisiyahan sabihan ng Tagal naman ng ud nakakainip.  A good story take ssome good timing rin eh. Nasasaktan rin po kami dahil we’re all the same. Please share nyo naman po sa akin ang mga nararamdaman nyo about my stories. Feel free to critic me. Feel free to be affected and swayed by the story. Let me hear your thoughts and opinions. Magtulungan naman po tayo. Please let me hear your feed backs. Makakainspire kasing gumawa ng kwento pag-alam mong may sumusupporta sayo. And in my opinion leaving your comments here is the first step of a good story.

SORRY MAHABA ANG AUTHOR’S NOTE. PASENSYA NA. Sorry rin kung masyado akong nagiging emotional. Well okay lang di nyo basahin ang author’s note kasi you just proven yourself that your not putting your heart in reading stories. Genegeneralize ko ang feelings naming mga writer.

Chapter 66: Engagement part 2

CATH’S POV

Mga 11:30 am na akong nagising. Nung makarating kasi kami dito sa room ni Kyle nag-usap pa kami about our past that we used to share. About my childhood years, na pa haba nga ang pag-uusuap namin kaya  bandang 3 am na kami nakatulog.

Pinagmamasdan ko ngayon si Kyle na mahimbing na natutulog. Sobrang maamo syang tignan. Para syang bata kung matulog kasi nakayakap sya sa unan at sinisiksik nya talaga ang mukha nya. Every angle ang gwapo nyang tignan. Wala akong makitang ni isang angulo na panget syang tignan. Sobrang gwapo nya talaga.

Tumayo na ako at pumunta sa Bath room para makapagshower. Ano kaya aang ginagawa nila mama ngayon? Siguro inaasikaso ang party na mamayang 9 pm gaganapin.