It ain't me. | gerard pique

4 - teraz to mi się układa w logiczną całość

- Cześć Jessi. - poczułam jak ktoś mnie przygniata. Zaraz się chyba uduszę, przysięgam. Otworzyłam oczy, a mi ukazał się Sergi.

- Kochany mój braciszku czy mógłbyś ze mnie zejść? Na prawdę mnie zaraz udusisz. - poprosiłam. -  Czy Ty nie powinieneś być teraz na treningu? O 16 gracie mecz. - przypomniałam mu.

- Kochana naderwałem sobie wczoraj mięsień na treningu. - oznajmił mi.

- Więc jak się tutaj znalazłeś? Przecież nie masz zapasowych kluczy.. - byłam zaskoczona.

- Gadałem wczoraj z Jordim i miałem z Tobą spędzić dzień. - powiadomił mnie.

- Po co?

- Żeby Ci nie było smutno. - usiadł sobie na skraju łóżka. W sumie Gerard zabrał cały mój smutek. Jeju ale ja jestem durna. Napisał do mnie tylko dlatego bo mu się nudziło. A ja już sobie wyobrażam niewiadomo co.

- Wiesz co, w sumie to nie jest mi smutno. - odpowiedziałam mu.

- Jess Ty mówisz poważnie.. - złapał się za głowę. - Na prawdę nie kłamiesz. - dodał.

- Skąd wiesz, że nie kłamię? - zapytałam.

- Bo kiedy kłamiesz to marszczysz tak brwi i powieka Ci tak drga. - pokazał to na sobie. Nie wiedziałam, że aż tak żałośnie wyglądam.

- No dobra. - wstałam sobie z łóżka.

- Kto sprawił że Ci nie jest smutno?

- Nikt. - uśmiechnęłam się.

- Kłamiesz! - wytknął mi.

- No dobra... Gerard pisał w nocy. - wygadałam się. Wiem, że mogę mu zaufać i to o czym rozmawiamy nie wyjdzie na światło dzienne.

- OMG! On bez powodu by do Ciebie nie pisał! - no i się zaczęło.. - OMG! Spodobałaś mu się na bank! - dodał. Boże... po cholerę to powiedziałam..

- Sergi nie zapędzaj się tak. Po prostu nie mógł spać, a że ja byłam dostępna to napisał. O tak o, dla zabicia czasu. - sprowadziłam go na ziemię.

- Nie mógł spać bo o Tobie myślał! OMG Jess! - nadal to przeżywa. - Teraz to mi się układa w logiczną całość. - stwierdził.

- O co Ci chodzi? - popatrzyłam na niego jak na wariata.

- No bo poszedł z Jordim i Denisem do tego idioty, choć co jak co ale nie musiał tam iść. W końcu podobno jesteś mu "obojętna". - wziął w cudzysłów ostatnie słowo. - Potem sie odezwał na fejsie. W dodatku nie mógł spać. A jak siedzieliśmy wczoraj na dole to ciągle się na Ciebie przyglądał. Ja Ci mówię Jessi coś jest na rzeczy. - tradycyjnie ten wariat narobi mi nadziei.

- Przesadzasz Sergi. - skwitowałam wyciągając rzeczy na dzisiaj. Wzięłam do ręki czarne leginsy oraz czarną bluzkę. Zabrałam jeszcze z szafki nową bieliznę i poszłam do łazienki. - Za niedługo wracam! - krzyknęłam do Hiszpana i zamknęłam się w łazience. Muszę się odpicować. Na prawdę chcę dzisiaj ładnie wyglądać.
Kiedy wyszłam z kabiny i przebrałam się w nowe rzeczy zauważyłam, że świeci mi dioda w telefonie. Odblokowałam telefon i weszłam w Messengera. Zdziwiłam się trochę, bo zobaczyłam wiadomość od Gerarda.

Gerard Pique - aktywny teraz ⚫

Gerard: Rozmawiałem z Jordim o dzisiejszej imprezie.
Gerard: No i możesz na nią iść!
Ja: Poważnie? Myślałam, że sobie żartujesz..
Gerard: Ja sobie nie żartuje z takich rzeczy. Także po meczu jedziesz z Sergim do klubu!
Ja: Dzięki, nie wiem jak mam Ci się odwdzięczyć..
Gerard: Wystarczy, że ze mną zatańczysz.
Ja: Dobrze
Ja: Powodzenia na meczu!
Gerard: Liczę na Twój doping
Ja: Hehe, dobrze

Z uśmiechem odłożyłam telefon i wysuszyłam włosy. Wykonałam makijaż (najlepszy jaki potrafiłam, PRZYSIĘGAM) i wyszłam z łazienki.

- Wow, rakieta! - wrzasnął Sergi kiedy mnie zobaczył.

- Przesadzasz. - parsknęłam na jego słowa śmiechem.

- E tam, Gerard padnie z wrażenia. - zapewnił mnie.

- Weź już się ogarnij. - udawałam obrażoną.

- Nieeee - przeciągnął. - Aż muszę Ci zrobić fotkę! - oznajmił.

- Możemy się przejść na mały spacer, mamy jeszcze trochę czasu. - stwierdziłam patrząc na zegarek.

- W takim razie chodźmy, weź od razu rzeczy to tylko wrócimy tu po samochód. - uśmiechnął się.

- Ale ja muszę jeszcze coś zjeść. - westchnęłam. Muszę trzymać dietę i dyscyplinę.

- To zjesz i lecimy. - postanowił.