Martyr's Love (GXG)

Chapter Thirty-Three

"How was your first day?" Naka ngiting tanong sa akin ni Cassy habang nakaupo siya sa sofa.

"Boring." Sagot ko sabay bagsak ng katawan ko sa tabi niya.

"So nag photocopy ka ng sandamak-mak na papers ng office niyo?" Sabi nito.

"Sana nga ganun na nga lang pero hindi.. Sabi ko sabay sandal ng likod ko "It wasn't a on the job training eh.." I look at her

"What do you mean?" Kunot noong tanong naman niya sa akin.

"They treat me as if I am one fragile Vase! Kainis!" I raise my hand on the air in dissapointment

Narinig kong tumawa siya. 

"Walang nakakatawa Cassy." They I cross my arm "I just seat there all day doing nothing. Kulang na lang pati pagkain ko pag dalhan nila ako."

"Because you are the daughter of the owner." Sabi nito "that's why they treat you that way."

"Yeah.." Walang gana kong sagot. Kasi totoo naman eh. Yun din ang naisip ko. Kaya ayoko din mag OJT doon. Gusto kong tumayo sa sarili kong mga paa. I want to make myself worthy not because my familiyown it. "Sige na pasok na ako sa kwarto. Gusto ng mag pahinga." Kaya tumayo naman ako.

"Andy." Tawag niya sa akin as she hold my wrist to stop me.

"Hmmm.." Sabay lingon sa kanya.

"Tabi tayo matulog?" pa cute pa nito na sabi

Napataas ako ng kilay. "Nanood ka nanaman ng horror noh?"

Tumango naman ito

"Ay naku.." Napa face palm ako "alam mo namang matatakutin ka nanood ka pa.."

"Sige na! Kung ayaw mo wag!" Sabi nito sabay bitaw sa kamay ko.

"Oo na! Oo na!" Kinuha ko yung kamay niya at hinila siya patayo "tara na para makapag pahinga na tayo." Agad naman kaming pumunta sa kwarto.

It's been a month since the accident. And everything seems to be normal as it seems. Bumalik si Cassy sa unit ko. At sa pag balik niya bumalik din yung dating siya. Yung parang walang ngyari. As if we are just like before nung hindi pa ngyayari kung ano man yung mga ngyari sa amin. I wasn't totally move on yet. But im on the process. Day by day i'm accepting it. And Cassy is a great help to me.

I haven't heard anything about Eunice kahit si Dani wala din siyang alam. Pero kahit ganun wala akong maramdamang galit sa kanya.. Kahit konti wala.. Siguro kasi mahal ko siya.. Mahal na mahal. Isa pa.. Cassy never failed to tell me na merong rason si Eunice why she left. And I believe her. Kaya siguro kahit konti wala akong galit na maramdaman.

I am on my way to my Dad's office after I receive a call. Pero kinakabahan ako. I never been in his office and I haven't seen him for quite long time.

"Good morning ms. Andrea kanina pa po kayo hinihintay ni Sir."

Tumango lang ako as a response. Saka ginaya niya ako papunta sa office ng Dad ko. She knock. And there is a terror I feel when I heard him say come in. And the door open and I see him. They guy version of me.. My dad.

"Sir.. Ms. Andrea is here already."

"Let her come in Carol."

Lumingon naman ito sa akin. Then I step in inside the office. As soon as I came in he let her secretary dismissed.

"Have a sit." Ma autoridad niyang sabi. Agad naman akong naupo sa bakanteng upuan sa harap ng table niya. "So hows was your first day?" He ask habang ang tingin ay nasa hawak nitong papel.

"It was boring Dad" I calmly said. Pero ang totoo ay kinakabahan ako.

Napatingin siya sa akin and he laugh.