Martyr's Love (GXG)

Chapter One

"Bakit ka umiiyak?!" Agad kong tanong ng maabutan ko si Casey na umiiyak sa apartment na tinitirahan namin.

"Andy.." Tawag niya sa akin sabay yakap ng makita niya ako.

"Shhhh..." Habang hinahagod ko ang kanyang likod.

"Si Gab...si gab" sabi niya between her sob.

Napapikit na lang ako habang inaalo siya. Ano nanaman kaya ang ginawa ng boyfriend niya this time?

"Nakita ko siya Andy..nakita ko siyang may ibang kahalikan.." At lalo itong umiyak. Kaya lalo kong hinigpitan ang pag kakayakap sa kanya.

D@mn that man! How could he? Ang kapal ng mukha niya. Hinayaan ko lang na umiyak si Casey habang hinahayaan ko ang sarili ko na masaktan dahil yung taong mahal ko nasasaktan dahil sa mahal niya. Oo tama kayo. I'm in love with her. In love ako sa kaibigan ko. Alam kong mali, maling ma inlove sa kapwa ko babae. Pero anong magagawa ko eh sa kanya tumibok tong puso ko? Tao lang ako at nag mahal lang naman ako eh. Pinilit ko namang pigilan eh, pero kahit anong gawin ko at the end of the day siya yung nasa puso at isip ko.

If only I have a choice para pumili ng taong mamahalin, I will choose not to love her. Pipiliin kong hindi maramdaman kung ano man ang nararamdaman ko. Dahil alam kong mahirap, magulo at sobrang complicated. But we can't choose the person that we will love. And because of that, here I am.. hurting.

Patuloy pa rin si Cassy sa pag iyak. Gusto kong sabihin sa kanya na iwanan na niya yung walang kwentang lalaking yun, na ako na lang yung mahalin niya. Na hindi ko siya hahayaang masaktan at gagawin ko ang lahat para mapasaya siya. Pero hindi ko magawa dahil na tatakot ako. Dahil alam kong masira ang lahat ng meron kami, ang pag kakaibigan namin at saka alam kong wala namang patutunguhan tong nararamdaman ko para sa kanya. Baka pag nalaman niya yung nararamdman ko baka iwasan niya ko o layuan niya ako. At hindi ko kaya yun. I can't afford to lose her. To love her is like dying but to lose her would be like suicide. Kaya mabuti ng itago ko na lang itong nararamdaman ko. Patagong nasasaktan at patagong nahihirapan. Masaya na ako na ganito, malapit sa kanya at maalagaan siya. Maiparamdam sa kanya yung pag mamahal ko sa paraang alam ko. Kahit kaibigan lang ang turing niya sa akin.

Naramdaman ko yung mabigat na pag hinga niya. Naka tulog na siguro siya. Kaya dahan dahan ko siyang inihiga sa sofa at nag madaling pumunta sa kwarto para kumuha ng comforter at unan.

Kahit bakas sa mukha niya yung pag iyak, I can't help but to adore this beautiful lady infront of me. She's so beautiful. Hindi lang sa panlabas kung hindi pati sa panloob. Hindi talaga maintindihan kung bakit nagagawa siyang paiyakin ng boyfriend niya. She's everybody's dream, even mine. Nasa kanya na lahat. Pero sinasaktan lang siya at pinaiiyak.

"I love you Cassy..." Saka ko siya hinalikan sa noo.

"I love you too..." Narinig kong sinabi niya saka hinawakan ang kamay ko ng patayo na ako "Dito ka lang" nahiga naman ako sa tabi niya. Siniksik niya ang sarili sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

Sinong hindi ma fa-fall sa ganito? Ipinikit ko na ang mga mata ko habang yakap ko siya, habang yakap ko ang mahal ko. Sa ganitong paraan masaya na ako. But tomorrow is another day to face the reality.. To live in this world that I'm just her friend nothing more nothing less.

"Anak ka ng toka Andrea!!" Bulyaw sa akin ng best friend ko pagkadating na pagkadating ko pa lang sa tambayan " you missed the chance!" Tama siya I really did missed the chance para makapag intership sa US dahil hindi ako naka attend ng interview kahapon. Hindi ako tumuloy dahil tinawagan ako ni Cassy habang umiiyak. Kaya nag madali akong umuwi.

"Maybe it's not meant for me." Sagot ko sabay upo. "Aray!" Napahawak na lang ako sa ulo ko ng batukan niya ako. "Grabe ka Cams brutal forvs" pag papa cute ko pang sabi

"Hoy tigil tigilan mo yan Andrea Sandoval ah.." Inis na inis niyang sabi sa akin. "Bakit ba hindi ka pumunta?"

"Tumawag si Cassy umiiyak..." Hindi ko na natapos yung sasabihin ko ng sumingit na siya

"Cassy...cassy...cassy... Puro na lang Cassy." Sabi niya "pwede ba Andy? Sana inisip mo muna yung sarili mo? Di ba pangarap mo yun? Gusto mong mag internship sa States di ba? But you just blew it away dahil lang tumawag si Cassy? My gosh Andy!" mahabang lintanya niya

"She needs me Cams" mahinahanon kong sabi. And she look at me and examine.

Pumikit ito bago bumuntong hininga at muling tumingin sa akin. "Andy, I know how you feel about her. I know that you love her, pero yung itapon mo yung pangarap mo ng ganun na lang? It's not right." Cams is the only person who knows how I feel for Cassy. At first she got shock when I told her. But I'm so thankful because she accepted me for who I am and for what I am.

"Ikaw na yung nag sabi Cams, I love her." Sagot ko "and I'll do everything for her"

"But will she do the same thing for you?" Tanong niya sa akin

"Yes." Sagot ko. But to be honest, I'm not that sure about my answer. Apart of me is telling yes but the half sinasabi niyang hindi.

"I doubt.. You will never...."

"Okey lang." Pag putol ko sa sasabihin niya. "Magaling ako noh... For sure meron pang company na tatanggap sa akin."

"Haaaay naku...Ewan ko sayo Andy... Bahala ka nga." Saka ito tumayo " tara na ma lalate na tayo"

"Wait up!" Sigaw ko dahil agad siyang nag lakad palayo. "Ikaw ng iiwan ka." Saka akbay sa kanya

"Che!" Sabay alis sa kamay ko. Natawa naman ako sa ginawa niya. Alam ko naiinis siya sa akin. And I understand why. She know important the interview to me, she knows how much I wanted it. But its all gone now. I look at her and thank God for having her. That I have a best friend like her.