Martyr's Love (GXG)

Chapter Forty Nine

I've been so busy for the passed weeks.... Pinilit kong ayusin lahat ng bagay na dapat ayusin bago ako bumalik sa states. After what had happened I decided that i'll stay in the states for good. I think yun ang dapat kong gawin. There is no reason for me to stay here any longer. Masyado lang masakit kung mananatili lang ako dito. Kasi alam kong may malaking chance na mag kakasalubong o mag kikita kami. Right now, hindi ko pa kaya.. Sa ngayon.. Mas gugustuhin kong hindi muna siya makita. I want to heal myself.. My heart.. Bago ako ulit humarap sa kanya. Gusto kong sa susunod ko siyang makikita.. I can genuinely smile at her..Yung okey na ako... Yung masaya na ako at hindi na ako nasasaktan. Gusto kong sa susunod ko siyang makita.. I am back to my old self.. Yung Cassy na nakilala niya noon. Yung Cassy na kaibigan niya.

"Cassy..." isang malakas na sigaw kasabay ng pag bagsak ng isang mabigat na bagay sa tabi ng kama ko.

"Ano ba Rafaella!!" sigaw ko naman kasabay ng pag hatak nito sa kumot ko.

"Come on.. lazy Cassy... the sun is up.. tumayo ka na." 

"Ayoko! Maaga pa oh" sabay hablot ng kumot mula sa kanya pero ayaw niya itong bitawan.

"No Cassy! It's already 10:30 in the morning" sabi nito bago tuluyang hinila ang kumot  "Stop being a baby at tumayo ka na dyan kung hindi bubuhusan kita ng tubig.." sabi pa nito

"Fine!" inis kong sabi sa kanya.

Hindi ko alam kung ano nanaman ang trip nito kung bakit ang aga aga mang gising

I see smirked written on her face.

"Fix yourself.. brunch is ready." may pang aasar pa na sabi nito saka tuluyang lumabas ng kwarto,

I immedietly went to the bathroom to fix myself at dumiretcho sa may kusina.

Nakita ko si Raffy na nag aayos ng table.

"Hey princess good morning." ng aasar na sabi nito.

Pero sinimangutan ko lang siya.

Paano ba naman kasi bigla bigla na lang ng gigising.

"It's not a good way to start your day princess.. smile ka na oh.." sabi nito sabay lapag ng plato sa harap ko 2 sunny side up egg at ketchup na korteng naka smile. 

Dahil sa ginawa niya ay hindi ko mapigilan ang mapangiti... she really know how to make me smile.. 

"Ayun ngumiti din.. Kain na.. tapos may pupuntahan tayo." nakangiti nitong sabi sabay upo sa harap ko ang nag simulang kumain.

Ng matapos kaming kumain ay agad niya akong pina akyat sa kwarto ko at pinag bihis. 

Sabi niya may pupuntahan daw kami and asked me na causal lang ang suotin.

So I immedietly fix myself. 

Pag labas ko sa kwarto I saw her standing at the doorway habang may kausap sa phone.

Raffy is really attractive. She's really worth looking at. Kahit na simple lang yung suot niya. 

She just wear  a simple vneck shirt na pinatungan ng varsity jacket., torn jeans and sneakers and she's wearing a cap.

I can't help but to smile as I look at her.

She definietly a handsome girl. No doubt about it.

Hindi na nakakapag tataka na maraming nag hahabol sa kanya. 

She smile as she saw me saka binaba yung phone nto. 

"Andyan ka na pala."

"Hindi wala pa.." naka ngisi kong sabi sa kanya.