Love.That One Word.

LTOW Chapter 25-Bestfriend

Rachelle's POV

Dito ako sa playground ng elementary dinala ng mga paa ko, umupo ako sa isang swing at nagpakawala ng buntong hininga.

Bakit sobrang bigat sa dibdib?

"Nandito ka rin pala." I looked at the person beside my swing. It's the new student Flynn. I don't understand but he's quite familiar.

"Ahhh kilala mo ako?" I asked him, hindi naman ako nagpakilaka ah or he's just feeling close? But this guy just smirked. What the hell?

"Of course I know you! I know you for a long time!" Then he laugh. While here I am so confused, I don't think I know him. Namilog ang mga mata ko.

Hindi kaya stalker ko siya?

"Are you my stalker?" I asked him but he just laugh. What the hell wrong with this man? Is he crazy or something?

"Oh that hurts my ego. You really don't know me?" He asked at umiling naman ako then he laugh again. Do I really need to run away now?

"I am friend with Kris!" Napatayo ako at itinuro siya. Naalala ko na! Hindi ko siya nakilala. Marami rin kasing nagbago sa kanya.

"Sorry naman hindi kita nakilala mukha ka kasing inosente ngayon Prinsipe ni Raponzel." Then I laugh. Napaupo ulit ako sa swing ko.

"Lagi naman eh." Then he pauted. "Oo nga pala! May gagawin pa ako!" Tumayo na siya. "So ano na? Magpapaalam na ako binibining KL." Then he waved at me and run away.

I smiled at him while watching him dissapear.

"Rachelle." Nanigas ako dito sa swing. Oh god please tell me that I'm only dreaming. Did I just heard him say my name?

"Rachelle, mag-usap tayo." Napapikit ako. Shit I'm not dreaming. Siguro mas mabuti na rin to para matanggal yung bigat o mabawasan man lang ang sakit. Closure? Is that really effective?

"Anong pag-uusapan natin?" Tanong ko sa kanya, pumunta siya dito sa harap ko at lumuhod. What the hell?! Anong ginagawa niya?!

"I'm sorry,sorry, sorry sa nagawa namin ni Bea. Sorry sana mapatawad mo kami." Dahil doon tumulo ang mga luhang pinipigilan ko kanina pa. Yeah I still hate Bea but hearing her name. I miss her.

"Alam kong hindi mo pa kami mapapatawad sa ngayon pero please fo-for Bea's sake. Humihingi ako ng pabor para sa bestfriend mo. Please, she needs you." At umiyak narin siya. Si Brake ba talaga ang nasa harap ko? He never cry in front of me before and now he's crying because of Bea. He trully love Bea. So I should stop comparing myself to her. She's more different than I am, because Brake's love her and Brake never love me.

"Bakit na-naman niya ako kailangan?" I asked. Basag na rin itong boses koㅡoo I hate my bestfriend at sobra ang inggit ko sa kanya dahil minahal siya ng todo ni Brake pero hindi ko itatanggi na miss ko na siya, sobrang bigat sa dibdib.

"Ma-may Ca-cancer si Bea---sta-stage 3." Mas lalo akong umiyak dahil sa sinabi niya, nanlambot ang tuhod ko kaya matutumba na ako pero may umalalay sakin. Tinignan ko kung sinoㅡt's Zach, hindi ko alam ang gagawin ko kaya bigla ko siyang yinakap at umiyak ako sa dibdib niya. Naramdaman ko rin ang paghaplos niya sa buhok ko. Bumitiw na ako sa pagkakayakap sa kanya at tumingin kay Brake.

"A-asang hospi-pital si-siya?" Tanong ko sa kanyaㅡI want to see her, biglang naglaho ang galit ko sa kanya. Ngayon ko lang ma realizedㅡhindi naman nila kasalanan na nasaktan ako. They just love each other.

"Sasamahan kita doon." Sabi ni Brake, napatango nalang ako.

"Sasama ako." Napatingin ako kay Zach, basa pala ang damit niya dahil sa pag-iyak ko.