Love.That One Word.

Chapter 48- Madelyn.

Hindi po ito edited hahah, consideration is a must hahah.

•••••

Katatapos lang namin ni Grey na iligpit lahat ng narito sa cafe. Pero sa totoo lang, ngayon lang ako nasiyahan na magtrabaho kasi tinutulungan ako ng taong pinapangarap ko. Pasimple kong tinignan si Grey na nagpupunas ng kamay at kinikilig nanaman ako! Paano na kaya sa date namin? Nako! Baka himatayin ako sa sobrang kilig!

Sobra naman kasi ito! Iyong taong mahal ko at pinapangarap ko noon ay magiging date ko ngayong foundation?! Shet! Salamat lord! Dream come true!

Pero may pagtataka rin ako kung bakit niya ako pinuntahan. At dahil dakilang asumera ako, umaasa ako. Umaasa ako na may rason kung bakit siya nandito ngayon at hindi niya ako sinusungitan.

Ganun naman diba? Pag may gusto ka sa isang taoㅡyung mga simpleng galaw niya binibigyan mo ng meaning. And it's not bad naman. Mas masama kaya yung hindi ka umasa no. Sabi nila o ng karamihan wag kang umasa dahil masasaktan ka lang and I disagree kasi okay lang naman ang umasa kaysa naman sa maging faithless ka sa pag-ibig no.

Pinunasan ko na rin ang mga kamay ko at lumapit sa kinaroroonan ni Grey. I smiled at him kahit na sa iba siya nakatingin. Why? Trip ko lang, I sensed rin kasi na pinakiramdaman niya ang paligid. Narealized na ba niya na nasa peligro siya sa mga balak kong kalandian?

Kalandian talaga eh ano, Madelyn?

I laugh at myself but I keep it in mind. Baka takbuhan ako ni Grey na tumatawa ako rito sa hindi malamang dahilan pero alam ko naman na alam ni Grey na weirdo ako. At alam ko rin na hindi siya gaanong nagsasalita, at mas alam ko rin na pag namumula ang tenga niya means nahihiya siya. Naramdaman na rin siguro niya na nasa tabi lang niya ako at parang tangang nakatitig sa kanya habang nakangiti.

Well I am really mad. Really madly inlove with this guy.

"You don't really fond in making conversation, are you?" Tanong ko sa kanya, tinapunan lang niya ako ng tingin at tumango. "And you don't know how dates should be doneㅡit should be romantic, you know?"

Mas lumapit siya kay Grey. "Naiilang ka talaga sa akin no? Ano, aaminin mo na bang type mo ako?" I joked ti lift up the atmosphere. Kasi sa pagkakaalam niya ay cool na naman silang dalawa diba? Or not...

"You'll bake a cake for me, you promised it. Did you already learn how to?"

Oh I see. He haven't even forgot about the cake...

Nginitian ko naman siya, at least he never forgot that moment. Our moment at the mall noon. And that is one of my happiest day in my life. That is the first time I saw emotion to him and he even put a smile on me.

But as a madly inlove fool, I really learn how to bake pastries. I want to impress him, but there are so many incidents happened so I don't have a chance to do it.

Pero tumango ako sa tanong niya.

"So it's a date then, baking session here? What do you think?" Tanong niya sa akin. I felt my cheeks burning! Tumango ulit ako bilang sagot. I can't let my voice out dahil paniguradong hindi ko ito makontrol at magsasalita akong pa high pitch dahil sobrang kinikilig ako!

Unti unti na rin namumuo ang ngiti sa labi nito.

Ang gwapo talaga niya! Siya ang pinaka gwapong nakita niya sa buong buhay niya. He have this black trimmed hair, perfect jaw lineㅡmy god! Pointed nose, thick eyebrows na sobrang nakakaturn on! His manliness, his narrow eyesㅡand at last those kissable thick lips.

He's so gorgeously hot.

"Magtititigan nalang ba tayo?" Tanong niya. Ngumisi naman ako.

"Kung pwede.." At saka ko siya kinindatan. He just chuckled at napatulala ako dahil doon.

Feeling ko sobrang special ko na ganito ang nagiging reaksyon niya sa akin..Sobra talaga akong umaasa na hindi lang yung pag be-bake ang sadya niya sa akin.

Bahala na kung masaktan ako! Ang importante maligaya ako ngayon. Period. Bahala na bukas!

"Tutulungan mo ba akong may bake?" Tanong ko sa kanya.

"Fine, I'll assist you."

Nginitian ko siya at ibinalik naman niya sa akin ang Ngiting iyon. Sana lang talaga hindi panaginip lahat ng ito! O kung panaginip man kahit hindi na ako magising dahil sobrang saya ko talaga ngayon. Sobra. Hindi man alam ni Grey kung gaano niya ako napapasaya, kontento na ako basta close kami at nagkakausap.

Isinuot ko na ang apron ko at ganun rin siya. At hindi lumagpas sa paningin ko ang pag flex ng mga biseps niya sa kanyang braso.

Oh my god.

Ang hard siguro nu'n.

Iwinaglit ko sa aking isipan ang mga kalandian ko para naman makagawa ako ng cake na hindi niya malilimutan. Pero....i am so curious about that book. The pastry book. And I have names in my mind pero nahihiya ako tanungin sa kanya kasi naman! Sino nga ba ako?

Pero....urrrgh! Bahala na nga!

"So....the girl you like." Tumingin naman siya sa akin. "Is it Krystal or Rachelle?" Then I busied myself doing the first step of baking.

I can't meet his eyes. Nakakahiya.

"It's Rachelle."

Tumingin ako sa kanya. Hay, he like my friend. How I wish.

"Or rather, si Rachelle ang alam kung gusto ko but it turns out na I just had a sister/brother bond with her." Then againㅡhe smiled at me.

Oh em gee.

Pwede naman akong umasa diba?! Ha!

"So who is it?" Tanong ko at syempre may pabebe-pabebeng yuko style pa ako. Eiiiiiii nahihiya ako. Paano pala kung ako. My ghad! Edi susunggaban ko na.

"Well, she's pretty, she's bright in the outside but she have a scar because her dark past that traumatized her. She's so persistent, positive and very motivatedㅡand you'll meet her soon." Saka niya ako tinulungang magbatil ng itlog.

I look at him blankly.

Ganun ba niya kagusto ang babaeng iyon kaya mas lalong lumawak ang mga ngiti nito.

Hay Madelyn. Hay self. Kailan kaya tayo magugustuhan ni Grey.

Pero hindi ako susuko.

Sabi nga nila, habang nabubuhay ka ay palaging may pag-asa.

At kahit basted na naman ang pag-ibig ko sa kanyaㅡI still wish that this will never end.

I really love this guy.

I love this feeling.

Even if I am not the girl he like.