Love.That One Word.

Chapter 39- Chaos.

Third Person's POV

They look happy.

She saw it.

And it breaks her heart.

Susurpresahin sana niya ang kaibigan niyang si Jenica dahil nakabalik na siya ng bansa but it turns out na siya ang nasorpresa.

Naabutan niyang parang hinatid ni Rence si Jenica and they look so happy.

Excited pa naman siyang magpakita kay Rence pero parang masaya na ito sa iba. She saw his eyes and she know what looks Rence giving to her friend Jenica.

Huli na siya. Pero no hard feelings. Jenica is her friend and she'll support her tsaka wala namang alam si Jenica tungkol sa past nila ni Rence.

Masakit but yeah kakayanin ko ito.

But still she want to talk to Rence and explain her side. Para may closure narin.

Tatalikod na sana siya but then someone shouted her name. "EG!" Sigaw nito and she just wave and smiled at her. Pasimple siyang napatingin kay Rence and she saw how shock he is.

Tumakbo si Jenica sa kinaroroonan ni EG at mahigpit na yinakap nito ang dalaga. She hug her back because she misses her friend too.

"Bakit hindi mo sinabing bumalik ka na pala?" May tampong tanong ni Jenica. She chuckled and tap her friend's shoulder. "Para suprise."

Nakarinig kami ng pag-ubo. Kaya sabay kaming napalingon ni JN doon.

Oh it's Rence.

"Panggulo ka talaga no?" Asar na sabi ni Jenica kay Rence. Cats and dog eh? So totoo ang sinasabi nilaㅡopposite attracts. Pero hindi ito binigyan pansin ni Rence.

"Long time no see Grace." Seryosong sabi nito.

"Magkakilala na pala kayo. Imposible naman kasi na hindi kasi sa LU rin siya nag-aaral." Sabi ni Jenica.

"Sa L.U. ka nag-aaral? How come hindi kita nakakasalamuha doon?" Tanong ni Rence kay Ellaine.  Napatingin siya sa kaibigang si Jenica. Kahit na nakangiti ito alam niyang nasaktan ito sa pambabalewala ni Rence sa lahat ng sinasabi niya. Nahulog na talaga ang loob ni Jenica kay Rence. Hindi man nito aminin ay nakikita naman niya. Habang si Rence hindi niya alam kung may nararamdaman pa ito sa kanya pero sapat na naman ang nakita niyang masaya ito sa piling ng kaibigan niya diba? He's just confused siguro dahil nagbalik na siya.

"Magkakilala na kayo kahit noong hindi siya nag-aaral sa L.U.?" Tanong ni Jenica. Sasagot na sana si Rence pero inunahan na niya ito dahil ayaw niyang masaktan ang kaibigan.

"He's a friend. A friend of mine." Sagot niya. Napatingin siya kay Rence. Wala na itong kahit na emosyon sa mukha nito.

"Ah ganun ba? So sa loob muna tayo? Medyo madilim na kasi at malamig rito sa labas."

"Susunod nalang kami JN. May pag-uusapan lang kami ni Rence." Ngumiti  ito.

"Sige." Sabi ni Jenica at pumasok na. Napabuntong hininga siya. God this is so complicated.

"Anong pag-uusapan natin?" Tanong ni Rence. Napatingin siya sa walang emosyong mukha ni Rence. Oh god pleas help her to control her feelings. Gustong-gusto niyang hawakan ang mukha ni Rence at yakapin ito.

"I just want to explain my side and apologize."

"Fine, I'll listen."

"Mahal na mahal kita noon Rence and until now. Napilitan ako na iwanan ka at sabihan ng masasakit na salita dahil natatakot ako sa daddy ko kung anong kaya niyang gawin. I'm sorry dahil napahamak ka noon ng dahil sa akin. I'm sorry sa ginawa ng daddy ko na ikinapahamak mㅡ"