Malia Moonlight

Chapter 7

"What's a soulmate?"

Verveeld zit ik in de kamer. Zou de deur open zijn? Ik hem het slot niet gehoord. Ik draai de klink en de deur opent. Yay.
Ik loop door de gang heen. Zo loop ik door de gang heen. Zoekend naar iets wat ik kan doen. Ik loop de trap af en hoor Aiden praten. "We moeten Malia vinden, zonder haar zijn we niets. Dan gaat het plan niet door" vertelt Aiden. "Jullie gaan haar zoeken maar eerst" ik luister aandachtig naar wat ze zeggen. "Sophie is mijn mate, niemand komt aan haar of doet haar pijn. Ze is van mij, laat haar niet ontsnappen" hoor ik hem zeggen.
"Ik ben helemaal niet van jou!" Shit, dat zei ik hardop. De deur word geopend en een paar mannen en een boze Aiden kijken naar me. "Sophie" zegt hij, het is zeker dat hij zijn woede in zich probeert te houden. "Ik heb niets gehoord ik zweer, ik. Oh wie houd ik voor de gek" zucht ik. "Ik heb alles gehoord, het spijt me, sluit me nu maar weer terug op" een kleine glimlach verschijnt op Aiden's gezicht.

"Excuseer mij" zegt Aiden tegen de mannen en sluit de deur achter zich. "Jij hebt best wel humor kleine wolf" zegt Aiden. "Waar ging je naartoe?" Vraagt hij. "Rondje lopen, ik moet toch blijven" argwanend kijkt Aiden me aan. "Hey, ik houd me aan mijn beloftes hoor!" Roep ik beledigend. "Daar ben ik blij mee" zegt Aiden. "Wie zijn dat, en waar had je het over?" Vraag ik. "Eh, leg ik je later uit" ik zucht. "Wat?" Vraagt Aiden. "Niemand legt me ook ooit iets uit!" En boos loop ik weg. "Sophie" Aiden draait zich terug naar de mannen en kijkt naar mijn en komt me dan toch achterna.

"Sophie" hij pakt mijn hand en draait me om. "Sorry" zegt Aiden. "Ik zal vanavond alles uitleggen" zegt Aiden. "Oke, afgesproken" zeg ik. Aiden drukt een kusje op mijn lippen en loopt terug naar de mannen. Eh, oke.

-:-

Ik zit te wachten in mijn kamer en Aiden komt binnen. "Vraag maar raak" zegt Aiden en gaat naast me op het witte bed zitten. "Wat is een alpha?" Vraag ik. "De leider van de pack, een soort koning" antwoord Aiden. "Wat is een pack?" Vraag ik. "Een groep, soort van familie, meer dan familie zelf, weerwolven" mijn ogen worden groot en Aiden kijkt me aan alsof het de normaalste zaak van de wereld is. "Je weet niets van weerwolven af?" Zegt hij verbaast. "Nee, duh. Anders zou ik toch niet zo reageren!?" Zeg ik en gooi mijn handen in de lucht. "Ben jij er geen dan?" Vraagt Aiden. "Dan zou ik wel weten dat weerwolven bestonden, niet?"   Zucht ik. "Ja, natuurlijk, nog meer vragen?" Ik knik.

"Waarom heb je me ontvoert?" Vraag ik. "Omdat ik dacht dat je Malia was, of ja, Louis moest van mij Malia naar me toe brengen" ik knik. "En waarom had je Malia nodig?" Aiden zucht. "Ik wilde haar gebruiken, om, haar te ruilen met de koning" zegt Aiden. "Maar jij was toch koning?" Ik snap er niets meer van. "Ja, maar je hebt zeg maar ook 'nazaten' van de maankoning en koniging, en dat is de koning. De volgende opvolger zou special zijn, het was een prinses, Malia Moonlight. Maar ze is toen ze klein was verdwenen. Niemand weet waar ze is" legt Aiden uit. "Oke, en waarom moet ik dan blijven?" Vraag ik. "Omdat jij mijn Mate bent" zegt Aiden. "En wat is een mate?" Vraag ik, ik ben wel neiuwschierig naar de reden waarom ik hier moet blijven.

"Een soulmate, elke weerwolf heeft er een. Iemand waar ze mee gebonden worden hun leven lang. Mates kunnen agressieve wolven rustiger maken of zwakke sterker. Gewoon door van ze te houden. Je bent voor eeuwig verbonden met elkaar. Je kan elkaars gevoelens voelen. De andere helft van je ziel" wojow. "En ben ik dat van jou?" Vraag ik.

"Ja, de tinteling die je voelt als ik je aanraak" langzaam brengt hij zijn hand naar mijn schouder. Schokjes gaan door mijn lichaam. "Wat je voelt als ik dichtbij je ben" en hij gaat dichterbij zitten. Aiden's ademhaling word zwaarder. "De huivering die door je heengaat" zegt hij hees en zachtjes bijt hij in mijn oorlel. Een zachte grom verlaat mijn mond. "Wat je voelt als ik je kus" zijn lippen raken de mijne en voorzichtig kus ik hem terug.

De knop lijkt bij Aiden om te slaan en hij trekt me dichter naar hem toe. Hij trekt zijn shirt uit en legt mijn handen op zijn borst. Hij begint me ruwer te zoenen en het word me een beetje te veel. Ik duw hem van me af en een bezitterige grom ontsnapt er uit zijn mond. "Sorry, sorry als het te snel ging ik" ratelt hij, damn shirtless Aiden, is sexy. Ik bijt op mijn lip en luister al niet meer naar wat Aiden zegt. "Sophie?" Vraagt Aiden. "Hè wat?" Zeg ik. Een grijns verschijnt op zijn gezicht. "Je lette niet op" zegt hij lachend.