Malia Moonlight

Chapter 17

Thx DDaniueeeeeeee voor de ships!
Voor Aiden en Sophie heeft ze: Soden en Isaac en Jasper: Isper
(Verschillende soorten ship namen zijn  welkom!)

"What would werewolfs do?"

"Nou, hup" zeg ik en duw Isaac de keuken in. "Hey, Isaac" zegt Jasper. "Hey" zegt Isaac terug. "Nou?" Zeg ik tegen Isaac. Vragend kijkt Jasper naar Isaac. "Als het een geheim is, zal ik niets door vertellen. I Promise" zegt Jasper. "Ehm, je weet toch wel. Aiden en Sophie, dat die 'mates' zijn?" Vraagt Isaac. "Ja, ik snap het niets echt maar, ja" zegt Jasper. "Oke, nou, ik heb zo'n vermoeden" ik duw Isaac aan. "Ik denk, dat ik, i-k, ehm, dat eh. V-V-van j-jou" en dan stopt Isaac en loopt hij weg. "Isaac!" Roep ik en loop hem achterna. "Ik kan het niet" zegt hij. "Weet je hoe Aiden het heeft gedaan?" Vraag ik.

"Nou?" Vraagt hij. "Ik zat in een cel, hij zag me, riep dat ik een kamer moest krijgen. En de eerste keer. Kuste hij me, en raakte hij me aan. En toen voelde ik wat hij voelde. Ik vond het raar, was eerst boos, probeerde te ontsnappen en van hem af te komen. Maar he, kijk hoe het is afgelopen!? Als je het gewoon vertelt. Moet het goed komen" zeg ik. "Wauw, dat hielp echt" zegt Isaac sarcastisch. "Hup! Terug" zeg ik en duw hem de keuken weer in. "Nou, kijk, ik denk dus dat, jij h, uh, m" Isaac word al gestopt. "Dat ik jouw mate ben?" Maakt Jasper zijn zin af. Isaac knikt. "En dat vind je raar?" Vraagt Jasper. Isaac knikt. "Omdat, je niet gedacht had, dat je op jongens bent" weer knikt Isaac. "Oke, ehm, wat doen ze nu normaal Sophie?" Vraagt Jasper. "Hey, in deze situatie, bevond ik me totaal anders, oke. Dus vraag niet om advies" lach ik. "Meestal, als weerwolven elkaar zien, zeggen ze van 'ik ben je mate' , en dan, staren ze en dan, kussen ze. Nietwaar Isaac?" Vraagt Aiden die ineens achter me staat.

Jasper kijkt Isaac aan. "Maar zo hoeft het voor ons niet te gaan" zegt Isaac snel. "Wij gaan" zegt Aiden. "Kom Sophie" zegt hij en trekt me mee. "Wat gaan ze doen?" Vraag ik. "Wat denk je?" Vraag ik. "Weet ik niet" zeg ik schouder ophalend. "Kijk door het keuken raampje" zegt Aiden. "Nee!" Roep ik. "Laten we dan zeggen, dat mijn voorspelling klopt" zegt Aiden. "En hoe weet je dat?" Vraag ik.

"Ja" zegt Aiden grijnzend. Ik lach. "Ik ga je lach echt missen Sophie" zegt Aiden. "Het spijt me dat ik niet mee kan" zeg ik. "Ik snap het wel, doe wel voorzichtig bij Michael oke?" Vraagt hij. "Ja" knik ik. "En als je me nodig hebt, bel me dan of zo" zegt Aiden. "Oke" zeg ik. "Dag Soof" zegt Aiden en drukt een kusje op mijn lippen. "Dag" zeg ik terwijl Aiden naar buiten loopt het bospad op.

"Ik houd van je" zeg ik dan zacht.