Malia Moonlight

Chapter 25

"A defeated mate"

Daar zit ik dan, op het bed. Met Aiden naast me. Proberen mijn moeder op te roepen. "Wat deed je de vorige keer?" Vraagt Aiden. "Ik had een nachtmerrie, en ze vertelde me de bomen in te klimmen. En toen was ik bij haar" vertel ik. "Dat word moeilijk" zucht Aiden. "Misschien heeft je tatoeage wat met haar te maken?" Vraagt Aiden. Ik knik en raak hem aan. "Koningin Moonlight?" Zeg ik zacht. "Konigin Moonlight? Moeder?" Ik word de diepte in getrokken en ben weer in de witte ruimte met de maan voor me. "Je riep mij mijn kind" ik draai me om en zie de wolf weer staan. "Ik wilde vragen, hoe ik aan de tatoeage kom" zeg ik. "Die krijg je, zoals ik al zei. Je verandert Malia. Niet alleen in je hoofd. Maar ook je uiterlijk. Ik kan je er niet veel over vertellen" vertelt de wolf.
"Nu moet je weer gaan" zegt ze.

Ik schrik op en ik ben weer in de kamer van Aiden. "En?" Vraagt hij. "Ik zag haar, ik krijg de tatoeages omdat ik zelf verander. Van geest maar ook kwa uiterlijk. Ze zei net vele over de tatoeage. Maar ik kan haar nu wel opdroegen op deze manier" leg ik uit. Aiden knikt. "Wil je nog trainen?" Vraagt Aiden. "Ja oke" we lopen naar buiten en groot gebouw in. Er zijn wolven aan het sparren en er hangen boksballen etcetera.

"We beginnen met verdedigen" zegt Aiden. "Elke keer als ik je probeer te slaan, sla jij mijn arm weg" ik knik. Aiden slaat zijn arm richting mijn zij en ik sla hem van me af. "Super" het gaat wat sneller, een keer was ik te laat en raakte Aiden me zacht. Ik kan merken dat hij voorzichtig is met me. "Wil je nu doen alsof het een echt gevecht is?" Vraag ik. "Je kunt niet eens vechten Sophie" zegt Aiden me raar aankijkend. "Ik ga niet tegen jou vechten" zegt hij. "Je bent de sterkste, als ik mezelf tegen jou an verdedigen. Kan ik mezelf tegen iedereen verdedigen" Aiden zucht. "Best"

Aiden's klappen komen sneller en hij gebruikt ook zijn benen in een poging me onderuit te halen. Op een of andere manier weet ik precies wat ik moet doen. "Super Malia" hoor ik. Het is een mannen stem maar ik negeer het. "Haal hem onderuit" ik sla mijn been tegen die van Aiden en hij valt achterover op de grond. "Wat!?" Roept Aiden lachend. "Haha, zie je. Ik kan het best" zeg ik hem overeind helpend. "Goed zo Malia" ik voel een hand op mijn schouder en draai me meteen om. Ik zie een zwarte wolf staan. "Wie ben jij?" Vraag ik. "Waar heb je het over Sophie?" Vraagt Aiden. "Die zwarte wolf" wijs ik. "Hij kan je niet zien lieverd. Ik ben je vader. Ik ben erachter gekomen dat je moeder je weg had gestuurd. In bescherming, ik was zo ongerust. Ik heb je weer gevonden" zegt de wolf. "Aiden, mijn vader staat hier maar je kunt hem niet zien" leg ik uit. "Maar je nieuwe tatoeage wel" zegt Aiden. Naast de witte poot staat nu op z'n kop een zwarte poot. "Dat staat dus voor je ouders" concludeert Aiden. Ik kijk weer naar de wolf, maar hij is weg. "Mijn vader is verdwenen" zeg ik.

Aiden knikt. "Deze tatoeages staan dus voor de ontmoeting van je ouders" zegt Aiden. "Ja, ik ben benieuwd wanneer ik mijn volgende krijg" zeg ik. "En waar die voor staat" gaat Aiden verder. "Precies"

Op de foto zie je de tatoeages van Malia/Sophie. Zal ik bij elke tatoeage dit doen? Laat et weten! XOXO