Malia Moonlight

Chapter 13

"Aiden Black, Alpha of the Blackmoon pack"

Binnen no-time zijn we bij mijn huis. Eigelijk had ik niet gedacht dat Aiden zo dichtbij me woonde. Best raar eigenlijk, wen pack weerwolven heel dicht in mijn buurt.
Ik zie mijn huis al in de verte opdoemen en we komen steeds dichterbij.

En daar zijn we dan, het ziet er niet raar uit. Gewoon als normaal, alsof ik thuis zou komen van school. Naar binnen zou lopen, Jasper en Evan gedag zou gaan zeggen. Enzovoort. Maar nee, dat het anders nu. Ik stap van Isaacs rug die naar de bossen rent om te veranderen. "Mooi huis" zegt hij. "Dankje" ik klop aan en meteen doet Jasper open. Hij trekt me in een knuffel en begint bijna te huilen. "Jasper niet huilen, grote broer" zeg ik en knuffel hem terug. "Ik dacht dat je weg was Sophie" zegt hij. "Ik ben er nog" antwoord ik. Jasper laat me los en ziet Isaac. "Dat is Isaac, hij wees me de weg hiernaartoe" Jasper loopt op hem af en schud zijn hand. "Jasper, broer van Sophie" zegt hij. "Isaac" zegt Isaac. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik. "De ochtend dat jij weg was, was iedereen in paniek natuurlijk en we zijn je gaan zoeken. Het hele door. Vooral pap en mam waren zeer gestrest. Ze hadden privé gesprekken die ik en Evan niet mochten horen en elke keer fluisterden ze" vertelt Jasper. "Maar ik had een briefje achter gelaten" zeg ik. "Nee, we hebben niet gezien" raar. "Maar, niet lang daarna verdween pap, en de ochtend erna mam" vervolgt Jasper. "Hmm" zegt Isaac.

"Weet je iets?" Vraag ik. Isaac denkt na en kijkt dan naar Jasper. "Mag ik je alleen spreken Sophie?"  Vraagt hij nog steeds naar Jasper kijkend. "Ja Tuurlijk" ik trek Isaac mee het huis in en loop naar mijn kamer. Alles is precies hetzelfde. Isaac snuift wat en kijkt rond. "Wat is er?" Vraag ik. "Weerwolven" zegt Isaac. "Er zijn hier weerwolven geweest? Maar wie dan?" vraag ik verward. "Black Moon en Michaels pack" zegt Isaac. "Wie zijn data." Ik sluit de deur van mijn kamer om te zorgen dan Jasper niets hoort. "Lang geleden is er een prinses en prins verdwenen uit het koninkrijk der wolven. Een zoon en dochter van de maankonigin, die weer vrede zou moeten brengen tussen de packs. Nu dat de wolven uit elkaar vallen en bondgenoot tegen bondgenoot word gekeerd. Is de koning radeloos, hij wil zo snel mogelijk zijn kinderen terug, voor hun veiligheid. En voor het bestaan voor weerwolven, snap je dat?" Vraagt Isaac. Ik knik. "Aangezien de kinderen van maanadel zijn, zijn ze anders dan de rest, sneller, slimmer, opvallender, mooier, sterker etcetera. Packs zijn nu op zoek naar de kinderen, die van Michael is hier heel streng in. Hij heeft al zijn hunterwolven weggestuurd op zoek naar deze kinderen. Ik heb geen idee hoe hij hier terecht is gekomen. Misschien is ene van de kinderen bij jou geweest" weerwolven in mijn huis?

"En dan hebben we nog black Moon, de pack, van de verschrikkelijke Blackmoon familie. Hun geur is al van een tijdje geleden. Ik denk dat zijn vader toen nog alpha was van black Moon" zegt Isaac. "Wie?" Vraag ik nieuwsgierig. "Aiden black, is nu de alpha van deze pack" geeft Isaac antwoord. "Maar Aiden, is helemaal niet verschrikkelijk" zeg ik. "Jawel, weet je niet wat hij allemaal heeft gedaan Sophie?" Vraagt Isaac. "Nee, maar hij is lief voor me" en ineens mis ik Aiden. "Hij zal nooit aardig kunnen doen, hij leeft in woede" zegt Isaac. "Nietwaar!" Roep ik. "Sophie, wat is er?" Vraagt Isaac. "Aiden is wreed hij heeft onschuldige mensen vermoord" als Isaac verder gaat dan Ooh!
"Stop! Stop! Ik wil niets meer horen" zeg ik boos. "Wat heb je met alpha Aiden Sophie? Wat maakt het zo, dat jij hem wil verdedigen?" Vraagt Isaac.

"Hij is mijn mate"