Malia Moonlight

Chapter 15

"A werewolf tornado"

De wolf blijft me aankijken, terwijl die achter hem stoppen. Ongeduldig, maar onderdanig wachten de wolven op Aiden's reactie. Beschermend sta ik voor Isaac en mijn broers. Geen denken aan dat hij ze pijn gaat doen. Zoals ik verwacht had, veranderd de rood, zwarte wolf in Aiden. "Holy shit!" Roept Jasper. Aiden's ogen gloeien op, in grote snelle passen loopt hij op me af en duwt de jongens weg. "Als je haar pijn doet wolfgast!" Roept Evan en doet een stap richting Aiden. Grommend en driegend kijkt Aiden naar Evan. Die dan weer een stap terug zet. "Oke" zegt hij piepend.

"Ik heb je gemist, waar was je? Heeft iemand je pijn gedaan?" Vraagt Aiden en knuffelt me. Ik weet gewoon dat Iedereens ogen uit hun hoofd vallen van verbazing.

De warmte van Aiden doet me eigelijk wel goed. En ik sluit mijn ogen terwijl ik hem terug knuffel. "Nee, niemand heeft me pijn gedaan, of ontvoert" geef ik zacht antwoord. Aiden laat me los en kijkt me met zijn prachtige ogen aan. "Nee?" Vraagt hij. "Nee, en je hoeft op niemand boos te worden, want ik wilde zelf naar huis" leg ik uit. Aiden knikt. "En je had ook niet je hele pack mee hoeven nemen" zeg ik lachend. "Dit is ook niet mijn hele pack, dit is maar een kwart van de packleden" zegt hij, alsof ik wist dat het er zo 'weinig' waren. Met grote ogen kijk ik naar de groep wolven, als dit een kwart is...

Er staan er wel duizenden. "Dit zijn alleen de hunters" zegt Aiden. "Duizenden!" Zeg ik verbaast. "Ja, dat is kei weinig Sophie" zegt hij serieus. "Dat is niet weinig, je hebt duizend mensen meegenomen, om mij te redden, van mijn familie. Die ik zelf ging opzoeken" zeg ik lachend. "Ja wist ik veel" zegt Aiden nu ook met een glimlach. "Oke, ik ga maar" zegt Isaac. "En wie ben is hij!?" Zegt Aiden. "Hij, kan zelf praten" zegt Isaac. "WoW, jij durft. Net zat je nog te piepen dat je doodging" zeg ik lachend. "Waarom zou je doodgaan, je hebt toch niets verkeerd gedaan?" Vraagt Aiden. "Eh, n, nee" stotter Isaac. "Rustig Aiden, ik vroeg hem, mij hier te brengen, Aiden Isaac, Isaac Aiden. Ik heb hem ont,let in de trein. Waar jij me ontvoerde weet je nog?" Zeg ik. Aiden knikt.

"Je hebt mijn zus ontvoer!? Je bent dus toch ontvoert Sophie!" Zegt Jasper. "Technisch gezien heb ik haar niet ontvoert, dat deed Louis" zegt Aiden. "In opdracht van jou!" Hoor ik hem roepen. "Ik zou maar je kop houden Louis!" Schreeuwt Aiden terug. Ik begin te lachen en Aiden kijkt me niet begrijpend aan. "Binnen pretje" zeg ik lachend. "Dus, niemand heeft haar iets aangedaan?" Vraagt Aiden. Ze knikken nee. "Dan kom je weer mee naar huis" zegt Aiden. "Ze is thuis" zegt Evan. "Niet, ze is van mij, dat betekent dat thuis bij mij is" zegt Aiden. "Ze is niet van jou oelewapper" zet Jasper. Normaal zou ik gelachen hebben om zijn grap, maar dit is een noodsituatie. Grommend loopt Aiden op mijn broers af. "Aiden stop!" Roep ik. Hij loopt gewoon door. Maar mijn normale kalmeer-Aiden-methode werkt niet.

"En wat nu?" Vraag ik aan Isaac. "Ja, denk je dat ik tegen hem in kan?" Vraagt Isaac. "Ugh! Iemand in de pack die mij wilt helpen, zorgen dat Aiden mijn familie niet vermoord?!" Roep ik. "Ik haal hem wel" Kai is verandert in mens en loopt op Aiden af. Die dus Evan omhoog houd bij zijn keel, en Jasper probeert te grijpen. Wauw, dit had ik nooit voor ogen.