Malia Moonlight

Chapter 8

"Sleep well, little wolf"

"Het spijt me ik was" zeg ik zoekend naar de woorden. "Afgeleid" zegt Aiden. "Ja, dat het was stom, wat zei je?" Ratel ik. Aiden lacht. "Dat het niet mijn bedoeling was, te ver te gaan" herhaalt hij. "Nou, mooi" zucht is. "En het was niet mijn bedoeling naar jouw blote torso te staren" zeg ik. "Je bent geweldig, weet je dat?" Lacht Aiden. Ik bloos en kijk naar mijn voeten. "Niet verlegen zijn" zegt Aiden en draait mijn gezicht terug. "Wil je al slapen?" Vraagt hij. Ik knik.

"Mag ik, mag ik bij je slapen?" Vraagt Aiden. Ik knik zachtjes. Ik vertrouw hem wel. "Wil je een pyjama?" Vraagt Aiden. "Ik kan wel een shirt halen bij mijn kamer" stelt hij voor. "Oke, ik loop wel mee" Aiden knikt en we lopen de gang op. Aiden pakt mijn hand vast en we komen Lara tegen. "Alpha" zegt ze lachend. "Lara" zegt Aiden. Het voelt vertrouwt bij Aiden. Ik ben eigelijk nooit écht bang geweest voor hem. Meestal als hij kwam beschermde hij me juist.

Aiden's kamer is groter dan die van mij. De muren zijn donker blauw en in het midden staat een zwart 2 persoons bed. "Hier" zegt hij en geeft me een zwart shirt. "Wil je anders hier slapen, in jouw eigen kamer?" Vraagt ik. Aiden kijkt naar zijn bed. "Er is wel meer ruimte" zegt Aiden. Ik knik. Aiden heeft nog steeds geen shirt aan en loopt naar het bed en doet zijn broek uit en doet een jogging broek aan. Ik sta twijfelend te kijken. Kan ik me zo voor hem omkleden?

Ik bedoel, ik ken hem niet zo heel lang. "Maak je geen zorgen Sophie" zegt Aiden dan. Was dat toeval of? Ik draai me toch om en verwissel mijn shirt voor het zijne, dat dus tot mijn knieën komt. "Je bent echt klein" zegt Aiden lachend. "Ha, ha" ik trek mijn broek uit en ga op het bed naast Aiden zitten.

Ik draai me om en ga onder de dekens liggen. Aiden doet dan hetzelfde en gaat tegen me aan liggen. Zijn borst raakt mijn schouders en tintelingen schieten weer door me heen. "Je voelt het ook of niet?" Vraagt Aiden. "Nee" lieg ik. "Dus dan maakt het niet uit als ik dit doe?" Aiden zet een kusje in mijn nek en ik bijt op mijn lip. "Nee" zeg ik. Hij doet het nog een keer. "Echt niet?" Vraagt hij plagerig. "Echt, niet" lieg ik weer. Even dacht ik dat hij het opgegeven had maar ik had het fout.

Ineens bijt hij zacht in mijn oorlel. Ik grom en draai me naar hem toe, waarna ik mijn lippen op de zijne druk. Aiden pakt mijn gezicht vast en ik ga met mijn handen over zijn gespierde buik. Zacht gromt Aiden en trekt zich terug. "Nee, ik voel echt, niets" doet hij me na. "Stop" zeg ik en duw tegen zijn arm. "Slaap lekker kleine wolf" zegt Aiden. "Slaap lekker"