Malia Moonlight

Chapter 12

"Alpha Chris"

En daar sta ik dan. Het terrein is kleiner maar er zijn wel ongeveer hetzelfde aantal mensen als bij Aiden. Het ziet er niet ongezellig uit of zo.
"Welkom bij mijn pack" zegt Rachelle. "We gaan naar de alpha oke?" Vraagt ze. Ik knik. We lopen naar een groot zwart met bruin huis in het midden van het dorp. Het is er druk. Drukker als bij Aiden, maar dat zal misschien aan de regels liggen.

Het huis is niet zo groot als die van Aiden, maar het zit dichtbij. We lopen een kamer in waar 2 jongens zitten. Eentje rond de 20 of zo en een jonger. De jongere ken ik ergens van. Beide kijken ze op. "Hey, wie ben jij?" Vraagt de oudere. "Sophie" zeg ik. Anders dan Aiden, glimlacht de jongen en stapt op me af. "Hallo, ik ben Chris, de alpha" zeg hij. "Hoi Chris" zeg ik. "En dat is mijn beta Isaac" wijst hij de jongere jongen aan. En toen wist ik het de trein. Ik herkende hem van de trein.

"Dat is toevallig" zegt Isaac. "Wat?" Vraagt Rachelle. "Ik zag haar in de trein een paar weken geleden" antwoord Isaac. "Weken geleden!? Is het al zo lang?" Vraag ik. "Ja, weet je dat niet meer?" Vraagt hij. "Nee, het is dat, mijn familie. Ik heb ze niets laten horen sinds ik weg ben" zeg ik gestrest. "Je mag wel bellen?" Stelt Chris voor. "Echt? Oh Dankje" hij geeft me een mobieltje en ik toets het huisnummer in.

"Hallo" hoor ik. "Jasper!" Roep ik. "Sophie? Waar ben je? Alles oke??" Vraagt hij. "Ja, alles oke, en met jullie?" Vraag ik. "Eh, nee. Ik dacht eigelijk dat je was ontvoert Sophie" zegt Jasper. "Hoezo dat?" Vraag ik. "Papa en mama, ze zijn weg verdwenen" ik sla mijn hand voor mijn mond. "Allemaal mijn schuld" fluister ik. "Nee, nee, nee Sophie. Het gebeurde een paar dagen nadat je was vertrokken, waar ging je heen?" Vraagt Jasper. "Mijn echte ouders zoeken, ik weet niet, ik, het spijt me zo" een traan loopt over mijn wang. "Sophie, niet huilen" zegt Jasper. "Probeer ik" zeg ik. "Kom gewoon naar huis, dan lossen we het wel op" wil ik wel terug?. "Oke, maar mag ik iemand meenemen?" Vraag ik. Tuurlijk ga ik niet alleen naar huis. "Ja Tuurlijk, zie je zo snel mogelijk Sophie, ik houd van je. Doe voorzichtig" zegt Jasper. "Ja, ik ook van jou, jij ook" en dan hang ik op.

"Gaat het?" Vraagt Rachelle. "Mijn pleegouders zijn ontvoert" zeg ik. "Moeten we je helpen zoeken?" Vraagt Isaac. "Als een van jullie mee zou willen gaan?" Vraag ik. "Ik kan niet mee, alpha zaken, en Rachelle mag niet, Isaac kan wel mee" zegt Chris. Ik knik.

"We vertrekken meteen" besluit ik. "Kom" zegt Isaac en hij wijst me de weg naar buiten. "Dit zou veel sneller kunnen gaan als jij ook een weerwolf was" zegt Isaac. "Hoezo dat?" Vraag ik. "Dan kunnen we rennen, dat is veel sneller" legt hij uit. "Je kan achterop mijn rug?" Vraagt Isaac. "En dat helpt hoe?" Vraag ik. Ik hoor botten kraken en Isaac verandert in een zwarte wolf. Met een schuin hoofd kijkt hij me aan. "Oke best" zeg ik en ik klim bij hem achterop.

"Op naar mijn familie"