Πρόσεχε Αναστασία!

Κεφάλαιο 3

Το Σαββατοκυρίακο είχε γίνει καπνός αλλά εγώ ακόμη δεν είχα νέα από τον πατέρα μου. Κι αυτός ο Στέφανος, όλο του ζητούσα να τον πάρει τηλέφωνο και όλο έλεγε όχι διότι είναι επικίνδυνο. Ισχυριζόταν πως μέσω αυτού θα εντόπιζαν το μέρος που κρύβεται και αυτό δεν το θέλαμε. Έλα όμως που πρέπει να δω αν είναι καλά ειδάλλως θα πεθάνω απ'το άγχος και την ανησυχία για τον ίδιο...

" Δεν υπάρχει άλλος τρόπος; " γκρίνιαξα την ώρα που έβαζα κάτι φακέλους στη τσάντα μου.

" Όχι. " είπε μονολεκτικά ενώ με το βλέμμα του με παρακολουθούσε που πήγαινα πάνω κάτω στο γραφείο μου.

" Κι αν πάω να τον βρω; " ρώτησα και αμέσως σταμάτησα για να κοιτάξω το ύφος του. Ψυχρό και παγερό. Σαν τον αέρα στα χιόνια, σαν την κατάψηξη του ψυγείου, σαν τον Βόρειο Πόλο.

Τί λέω η καημένη;

" Δεν γίνεται! " τόνισε τις λέξεις καθώς με κάρφωνε με τα μάτια του επιθετικά.

" Θα κάνω εγώ να γίνει! " είπα και έριξα τα φυλλάδια που κρατούσα στην επιφάνεια του γραφείου για να τον πλησιάσω και να του αρπάξω απαλά το χέρι. " Σε παρακαλώ! Πρέπει να με βοηθήσεις να βρω τον πατέρα μου! " τον παρακάλεσα έτοιμη να κλάψω αλλά αυτός δεν συγκινήθηκε ούτε στο ελάχιστο.

Αναίσθητο γουρούνι του βάλτου !

" Σε παρακαλώ!!! " έκλαψα και λύγισα τα πόδια μου για να γονατίσω μπροστά του. Μέχρι εκεί έφτασα για να τον πείσω τον ηλίθιο. Τα χέρια του αμέσως γάτζωσαν τα μπράτσα μου και με σήκωσαν σε ταχύτητα φωτός στα πόδια μου.

" Εγώ σας παρακαλώ Κυρία Γεωργίου. " μου είπε επιβλητικά και ευθύς γέμισα οργή και θυμό μέσα μου.

ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΌ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΆΝΩ; ; ; ; ; ; ; ;

" Υπομονή! " Ωχ... Δυνατά το είχα πει αυτό; " Υπάρχει τέτοια λέξη στο λεξιλόγιο σας, έτσι; " με ειρωνεύτηκε ενώ ακόμη με κρατούσε.

" ΌΧΙ! " φώναξα στα μούτρα του και ένιωθα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν από τα νεύρα

" Τότε να την προσθέσετε... " συνέχισε με χαμηλό τόνο και χαλάρωσε τη λαβή του για να με αφήσει. " Θα σας περιμένω στο αμάξι . " είπε ψύχραιμος και αφού έφτιαξε τα ρούχα του βγήκε έξω.

Οι παλμοί μου ήταν ανεγξέλεκτοι και η ανάσα μου κοφτή για πολλή ώρα μέχρι να ηρεμήσω. Δεν γίνεται ρε παιδί μου να μην υπάρχει ΈΝΑΣ τρόπος να μιλήσω με τον πατέρα μου! Δε γίνεται! Δε γίνεται!! Δε γίνεται!!!