Πρόσεχε Αναστασία!

Κεφάλαιο 33

Κοιμόμασταν και οι δύο αγκαλιασμένοι για να ζεσταθούμε από το κρύο όταν άνοιξε ορθάνοικτα η πόρτα του δωματίου. Δεν έβλεπα καλά. Ένας φακός μας είχε τυφλώσει και τους δύο.

" Μάνο !! " ούρλιαξα και πριν προλάβω να το καταλάβω είδα την σκοτεινή φιγούρα να ορμάει σαν λιοντάρι στον άντρα που ξάπλωνε δίπλα μου. Άρχισαν να μαλλώνουν.

" Γαμώτο άσε με ! " η βραχνή φωνή του Μάνου αντήχισε στα αφτιά μου. " Κατέβασε κάτω τα ξερά σου Στέφανε !!! " η φωνή αγρίεψε και σαν χαστούκι με ξύπνησε απ'το λήθαργο.

" ΕΣΎ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΚΑΤΈΒΑΖΕΣ ΚΆΤΩ ΤΑ ΞΕΡΆ ΣΟΥ ΌΤΑΝ ΈΠΡΕΠΕ ΜΑΛΆΚΑ ;;;!!! " άκουσα τον Στέφανο να φωνάζει και τα χέρια μου άρχισαν αμέσως να τρέμουν.

Για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα... ΔΕΝ ήταν ΠΟΤΈ σκοπός μου να στραγγαλίσει ο Στέφανος τον Μάνο !
Πώς στο καλό με βρήκε ;;;

" Σ-ΣΤΈΦΑΝΕ ΣΤ-ΣΤΑΜΆΤΑΑ !!! " φώναζα και τραύλιζα σαν ένα τρομαγμένο κουταβάκι που έπρεπε να παίξει τον ήρωα σε ένα διαστρεβλωμένο παιχνίδι με λυκόσκυλους.

" ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΆΛΛΗ ΚΟΥΒΈΝΤΑ ! " γρύλισε και ένιωσα προ στιγμής δύο μάτια μέσα στα σκοτάδια να καρφώνονται πάνω μου.

Και ξαφνικά μία κραυγή ξέφυγε απ'τα χείλη του Μάνου.

" Θεέ μου τί του έκανες ;;; " τσίριξα και μαζεύτηκα ολόκληρη στην άκρη του κρεβατιού φοβισμένη.

" Δεν τον σκότωσα τον αγαπητικό σου Αναστασία, μην αγχώνεσαι !! " τον άκουσα να μουρμουρίζει και ένιωσα τα κρύα δάχτυλα του να τυλίγουν με μανία το μπράτσο μου για να με τραβήξουν να σταθώ στα πόδια μου.

Τον ένιωσα απέναντι μου, να με κοιτάει μέσα στα σκοτάδια σαν άψυχο αντικείμενο και αμέσως διαπέρασε το σώμα μου ένα ρίγος.

" Τόσο χαμηλά έπεσες λοιπόν γλυκιά μου ; " απόρησε και άρπαξε ένα σεντόνι απ'το κρεβάτι, το έριξε πάνω μου με νεύρο για να κρύψει την γύμνια μου και με έσυρε έξω στον φωτεινό διάδρομο για να μην μου αφήσει περιθώρεια φυγής στα σκοτάδια. Ο καλύτερος τρόπος να με ταπεινώσει τελείως.

" Όπως τις πρώτες καλές μέρες λοιπόν που γνωριστήκαμε... " έλεγε καθώς με απομάκρυνε απ'το δωμάτιο μερικά μέτρα. " Όπως τότε που συμπεριφερόσουν σαν νήπιο... " δήλωσε και με μία κίνηση με έστρεψε προς τα εκείνον για να με βλέπει κατάματα. " Κοίτα να δεις που όσο πας γίνεσαι και καλύτερη. " γέλασε " Πραγματικά όμως πώς το σκέφτηκες; Απορώ... " τα φρύδια μου ενώθηκαν αμέσως ως ένδειξη απορίας. " Έρωτα με τον υπέροχο και γοητευτικό Στέφανο το πρωί και καυτό και άγριο σεξ με τον μορφωνιό τον Μάνο το βράδυ. Σαν κάτι κοπέλες του πεζοδρομίου που γαμιού---" το χέρι μου εξφεντονίστηκε με μανία στο μάγουλο του δευτερολεπτα πριν ολοκληρώσει την πρόταση του και διέγραψε για ελάχιστο το ειρωνικό υφάκι που στόλιζε το πρόσωπο του. Σήκωσε ξανά το βλέμμα του σε μένα και άφησε μια ανάσα να γλιστρήσει απ'τα χείλη του. " Με θεωρείς υπερβολικό ; " ρώτησε προσπαθώντας να διατηρήσει μία ήρεμη σχετικά στάση στο σώμα του και έκανε ένα βήμα μπροστά, τρομάζοντας με και αναγκάζοντας με να κάνω βήμα πίσω. Ένα δάκρυ άρχισε να αφήνει τα ίχνη του στο μάγουλο μου βιαστηκά. " Απάντησε μου. " επανέλαβε ήρεμα και κατάπιε το σάλιο του λες και κατάπινε ένα κουβά βρισιές. Έστρεψα με μία κίνηση το κεφάλι στο πλάι αλλά τα δάχτυλα του που γάτζωσαν τα μάγουλα μου ανάμεσα τους με πίεσαν να συνεχίσω μαζί του την οπτική επαφή.