Platonik Aşkım (TAMAMLANDI)

31-< Eylül Gecesi >-31

Bugün çok mutluyum  ve bu mutluluğumu sizlerle de paylaşmak istiyorum.. O yüzden , bunu bölüme yansıtmak istedim :D Sizden bu bölüme özel vote ve yorum bekliyorum.. Umarım beğenirsiniz.. Keyifi okumalar :D

Aniden açılan odanın kapısıyla, hem Ateş hem de Su yerlerinden fırladılar.

-Ateş! Dikkat et! Dedi Su, daha ne olduğunu anlamadan, Ateşin üzerine gelen adamlardan birini işaret ederek ve Ateş çevik bir hareketle adamı yere fırlattı.

-Su, geri çekil!  diye bağırdı diğer adamı gördüğü anda ve onu da , Suyun daha önce hiç görmediği bir manevrayla yere sermeyi başardı ve karşıya itti. Karşıya ittiği adamı ise, Asım Beyle birlikte içeri giren başka bir adam tutarak, duvara yapıştırdı. Ateş ise direk Suyun yanına giderek, iyi olup olmadığından emin olmak için onu konrol etti.

-Su? dedi onu kolllarından tutup dikkatlice inceleyerek.Sen iyi misin?

-Ben.. Ben iyiyim dedi korkudan nutku tutulmuş olan kız ve aniden dikkatini toparlayarak Ateşi kontrol etti. Sen ? Sen iyi misin?

-Yok bir şeyim dedi Ateş ve daha Su ne olduğunu bile anlamadan, hızlıca arkasına dönüp, Asım Beyi duvara yapıştırdı. Onun bunu yapmasıyla, ortam birden gerildi ve Asım Beyin odada bulunan bütün adamları silahlarını çektiler. Odaya giren iki adamı tutanların dışında... Su bile, inanamayan gözlerle Ateşe bakmaya başladı.Resmen korkudan titriyordu.

-Ateş.. dedi kısık bir sesle. Ne yapıyorsun? Bırak onu çabuk...

-Nedenmiş o? dedi Ateş, adamın yakasını daha çok sıkarak. Nerden bilebilirim bu adamların onun adamları olmadığını?  Hı! Dedi adamı sarsarak. Bu kadar sıkı korunan bir yere , nasıl girebilir bu herifler? Eğer senin adamların olmasalar dedi alay ederek...

-Baba.. Dedi diğer adamların önünde duran ve son derece şık giyinmiş, genç bir çocuk. İzin ver, bu densize hak ettiği dersi verelim.. Ateş ona bakmasa da , elinin silahına gittiğine emindi. Nasıl olurda sana bunu sorabilir? diye ekledi çocuk öfke dolu bir sesle.

-Hayır Yağız dedi adam , eliyle silahlarını indirmelerini söylerek.

-Ne? 

-İndirin silahlarınızı dedi adam ve Su, korkudan düşüp bayılmamak için, ellerini birbirine kenetledi. Ateş ise, adamın dediğini yapmaları için, etrafındaki adamlara en sert bakışlarından birini atarak, çevresini kontrol etti. Adamların silahlarını indirdiklerinden emin olduktan sonra da, Asım Beye döndü.

-Bana bir açıklama borçlusun! Kim olursan ol...

-Adamlar uzun zamandır, benim emrimde olan adamlardı dedi Asım Bey sert sayılabilecek bir ses tonuya.  Tam Ateş ağzını açacaktı ki,  konuşmasına devam etti. Ama neden böyle yaptıklarını bilmiyorum. Eğer bu saçmalığa bir son verirsen, öğrenirim...

-Sana neden güveneyim?

-Eğer senin yerinde bir başkası olsaydı ve bana bu davranışı yapsaydı, şu an çoktan ölmüştü. Şansın var ki, sana kanım kaynadı. Cesaretli çocuksun. Bunu takdir ettim dedi Ateşin elllerini tutup, yakasından uzaklaştırdığında. Garip bir şekilde, bana gençliğimi hatırlatıyorsun. Asım Bey ileri doğru bir adım attı ve aniden Ateşin karnına sağlam bir yumruk geçirdi. Bu o kadar ani gelen bir darbeydi ki, Ateş düşmemek için adama tutundu. Su ise panikle öne fırladı.

-Asım Amca!

-Kişisel algılama dedi adam Ateşin kulağına eğilerek, prensip meselesi dedikten sonra coolluğunu bozmadan, adamlarının yakaladığı diğer iki adama yöneldi. Su ise direk Ateşin yanına gitti.