Bol bol vote ve yorum gelmesi dileğiyle...
Ertesi Sabah..
Ateş bütün gece düşünmüştü. Orda, havuzda olanları...Nasıl anlatacağını bilmiyordu fakat hayatını bir puzzle olarak düşündüğünde, bir parçasının kayıp olduğunu ve o kayıp olan parçanın, resmin en güzel parçası olduğunu hissediyordu. Dün gece olanlardan kimseye bahsetmemişti. Hatta Stefana bile anlatmamıştı. Çünkü onu tanıyordu. Kötü bir şey olmuş olsa bile, asla ona söylemez, kendi çözmeye çalışır ve başını daha büyük bir belaya sokardı.Bu işi kendi başına çözecekti. Fakat bir kişinin yardımını alabilirdi belki...
-Hey!! Kime diyorum ben?
-Buyrun hocam.
-Ne olmuş bu adama?
Ateş derin düşüncelerinin arasından sıyrıldı ve hemen önünde duran kadavraya baktı. Kabul. Dersi başından beri dinlemiyordu. Uzunca bir süre kadavraya baktıktan sonra Profesöre dönüp konuşmaya başladı.
-Hocam bu adam ölmüş!
Sınftakiler gülmeye başlayınca, profesör sinir küpüne dönmüş bir biçimde bağırmaya başladı.
-Oğlum! Gerizekalı mısın sen? Adam kadavra zaten! Neden ölmüş bu adam?
Ateş elindeki dosya kağıdına baktı ve konuşmaya başladı.
-Aşırı heyecana dayalı kalp krizi geçirmiş hocam.
-OĞLUM BUNU NE TETİKLEMİŞ? ONU SORUYORUM!
-Valla bilmiyorum.
-Daha demin anlattım! Düşünseneeee!
-Pekialaa... Adam karısıyla kavga etmiş olabilir, aşırı heyecanlanacağı bir film izlemiş olabilir ya da daha kötüsü... O ihtimali aklıma bile getirmek istemiyorum. Amcanın yaşı bayağı ileriymiş!
-SAPIK HERİF! diye bağırmaya başladı profesör tüm sınıfın kahkahaları arasında sesini duyurmaya çalışarak. Çık dışarı gözüm görmesin seni. Cezalısın!
İşte bu! Dedi Ateş gülümseyerek ve Stefanın omzuna hafifçe dokunduktan sonra dışarı çıktı ve Suyun görevli olduğunu bildiği kata ilerledi. Kapıyı çalmadan aniden içeri girince, Su korkuyla bağırdı.
-Aptal! Aklımı aldın!!
-Diğer herkes gibi dedi Ateş kendini beğenmiş bir biçimde ve Su yüzünü buruşturdu.
-Ne istiyorsun Ateş? Eğer özür dileyeceksen...
-Öyle bir niyetim yok.
-Neden geldin o zaman? Profesörle dersiniz yok muydu sizin?
-Profesör biraz sinirlendi ve beni dersten kovdu. Ben de, en az onun kadar becerikli asistanını ziyaret edeyim dedim.
-Kusura bakma! Sadece hastalarla ilgileniyorum.
-Ben de hasta olarak geldim zaten.
-Öyle mi?
-Öyle!
-Demek terzi kendi söküğünü dikemez dedikleri buymuş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Platonik Aşkım (TAMAMLANDI)
ChickLitİlkokul birden beri aşığım oğlum ben sana! O silgi tozlarını da merak ediyorsundur eminim. Hani her öğrencinin söylediği bir söz vardır ya. Silgimin bittiğini hiç görmedim diye... İşte o silgi tozları, senin sonunu hiç göremediğin silgilere ait. Se...
