Αγάπησα Έναν Αλήτη

Κεφάλαιο 4

Niko's pov
Ήρθε σήμερα το πρωί σπίτι ο Άλεξ μέσα στα σημάδια και στις κόντρες. Δε ξέρω τι έπαθε πάντως δε πρέπει μα μου είπε την αλήθεια. Το μόνο που μου είπε ήταν ότι πλακώθηκε με κάτι αγόρια λίγο παρακάτω από το πάρκο. Κάτσαμε και να παίξουμε playstation. Μόλις η Δανάη πήγε πάνω μπορούσαμε να μιλήσουμε πιο ελεύθερα.

- πως περάσατε με τη Ζωή;

- με ποια; Πότε

- σήμερα το πρωί με τη Ζωή δε βγήκατε;

- ναι…

- και;

- ε… εντάξει μωρέ... καλά.

- τι αυτό ήταν; Καλά; Συγγνώμη. Δεν τη πήδηξες;

- μπα…

- αααα… Είσαι άρρωστος εσύ Λέγε τι γίνεται.

- ε… δεν είχα πολύ όρεξη… δε μπορούσα ρε παιδί μου να της το κάνω αυτό.

- τι να της κάνεις; Ποιανής

- τίποτα… άστο.

- καλά με δουέυεις;

- όχι. Άστο σου λέω. Κάτι δικά μου με τη μάνα μου.

- μα δε θα γαγούσες τη μάνα σου. Τη Ζωή θα γαμούσες.

- το ξέρω. Απλά δεν είχα διάθεση ρε παιδί μου να το κάνω.

- ωραία το δέχομαι. Τώρα λέγε με ποια έχεις κολλήσει έτσι.

- με καμία. Γιατί κολλάω εγώ;

- καλά ότι πεις. και τώρα σε πιστεύω. Άσε με ρε συ Άλεξ, νόμιζα ότι τα λέγαμε όλα.

- τα λέμε. Να σου πω. Μη τσακωθούμε τώρα εντάξει; Άσε με δεν έχω διάθεση να τσακωθώ και μαζί σου.

- γιατί με ποιον άλλο τσακώθηκες;

- ε; Με την αδερφή σου πριν λίγο δε τσακώθηκα;

- αααααα καλά. Δε πας καλά. Κάποτε γελούσες που τσακωνόσασταν.

- ναι. Ακόμα γελάω. Αλλά εσύ ήσουν αυτός που έλεγε πριν να μη τσακωνόμαστε.

Τον κοίταξα περίεργα. Δε μίλησα. Απλά συνεχίσαμε να παίζουμε;

Danae's pov
Λίγο αργότερα. κατεβήκαμε κάτω με την Ιωάννα γιατί έπρεπε να φύγει και τους βρήκα όλου μαζεμένους εκεί. Και όταν λέω όλους εννοώ και τις μαλακισμένες μαζί. Η μια να τρίβεται στο Άλεξ και η άλλη στο Νίκο. Τώρα εγώ τι έπρπε να κάνω για πειτε μου; Χαιρέτησα την Ιωάννα και έφυγε.

- γιατί πρέπει να γίνεσαι τόσο ηλίθια ώρες ώρες;

Είπε ο Άλεξ και η Ζωή γέλασε.