Αγάπησα Έναν Αλήτη

Κεφάλαιο 49

Danae’s pov
Το άλλο πρωί ξύπνησα και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ο Αλεξ, να κοιμάται δίπλα μου και να με κρατάει στην αγκαλιά του. Ξύπνησε κι εκείνος και με κοίταξε.

- είσαι εντάξει τώρα;

- μη ξαναπείς ποτέ τέτοιο πράγμα το κατάλαβες;

- ήθελα να σου αποδείξω ότι λέω αλήθεια.

- δε με νοιάζει!

Χαμογέλασε λίγο και με κοίταξε γλυκά

- ανησύχησες;

Απάντησα καταφατικά και κατέβασα το κεφάλι. Με έπιασε από το πιγούνι και με ανάγκασε να τον κοιτάξω.

- Σε αγαπάω. Αλήθεια σε αγαπάω. Και ότι είπα το εννοούσα.

Τον κοίταξα ανησυχητικά και το κατάλαβε.

- εκτός από το σημείο με τη μηχανή

Χαμογέλασα και σηκώθηκα όρθια πάνω στο κρεβάτι.

- άντε σήκω! Θα αργήσω!

- ε δε πειράζει και να αργήσεις λίγο

- Αλεξ τελείωνε!

Με έπιασε από τα πόδια με αποτέλεσμα να πέσω πάνω του. Με κοίταξε για λίγο στα μάτια και αργότερα με φίλησε. Αχ αυτά τα χείλη… πόσο μου είχαν λείψει…

- Αλεξ… θέλω να έρθεις ξανά μαζί μας. Θέλω να είμαστε όλοι όπως παλιά

- Θα είμαστε. Στο υπόσχομαι.

Είπε και με φίλησε μια τελευταία φορά πριν χτυπήσει η πόρτα του δωματίου μου

- Δανάη! Σήκω σχολείο!

Ο Αλεξ γέλασε.

- έγινε και μαμά τώρα;

- χαχα! Σκάσε ρε βλάκα!

Είπα και τον βάρεσα στον ώμο. Δεν αντέδρασε παρ’ όλο που περίμενα καμία αντίδραση του τύπου “καμία δε μου φέρεται έτσι”. Ντύθηκε και μετά από πολύ κόπο, κατάφερα να τον βγάλω από το σπίτι χωρίς να πάρει χαμπάρι ο Νίκος.

Alex’s pov
Έφτασα στου Ray στις εννιά το πρωί. Η μικρή ήταν ήδη ξύπνια και έβλεπε παιδικά, για κακή μου τύχη. Έτρεξε κατά πάνω μου καθώς άφηνα το κράνος μου στο πάτωμα. Σήκωσε τα χέρια της για να τη πάρω αγκαλιά.

- δε κοιμάσαι;

- για να με βλέπεις εδώ λες να κοιμάμαι;

- γιατί;

- είχα μια δουλειά γι αυτό.

- καλά…

Είπε και τη κατέβασα από την αγκαλιά μου μιας και είχε αρχίσει να κουνιέται και πήγα προς το δωμάτιο του Ray. Φυσικά κοιμόνταν όπως πάντα σα γουρούνι και δε με πήρε χαμπάρι. Μέχρι που χτύπησε το κινητό του και ξύπνησε.