Βγήκα έξω και πήρα ένα ταξί. Μετά από ώρα το ταξί σταμάτησε κοντά στη περιοχή που ήθελα. Στους τοίχους. Μπήκα μέσα και ήταν απίστευτα μεγάλη αυτή η περιοχή. Είδα μια κοπέλα εκεί.
- γεια.
- τι θες; (έκανε μια παύση ενώ με κοιτούσε) χαχα! Και μη μου πεις ότι ήρθες να βάψεις γιατί δε θα το πιστέψω έτσι όπως είσαι.
- ναι. Το προσπερνάω αυτό. Τον Αλεξ Κατσιότη θέλω. Μήπως ξέρεις που είναι;
- α είσαι το καινούργιο γκομενάκι; Από ‘κει θα πας.
- ευχαριστώ.
Είπα αποφεύγοντας να τη κοιτάξω και πολύ και, φυσικά, προσπαθώντας να μη τη πιάσω στο ξύλο. Πήγα από εκεί που μου έδειξε και τον είδα να ζωγραφίζει. Καθόμουν και τον παρακολουθούσα για ώρα μέχρι που μου έριξε μια μικρή ματιά στην αρχή. Μετά κατάλαβε ποια είμαι και ξανά γύρισε σε εμένα απότομα.
- Δανάη!? Τι κάνεις εσύ εδω;
- ξέρεις.. πρέπει να σου πω κάτι. Έχεις λίγο χρόνο να σου πω μετά;
- ναι φυσικά. Και τώρα έχω.
- μα τώρα ζωγραφίζεις.
- δε πειράζει. Πες μου άμα θες.
- Αλεξ… εγώ… ξέρεις… δε σε βλέπω… σα φίλο…
- α… καλά εντάξει το ξέρω αυτό. Νομίζω πως μου το έχεις αποδείξει πολλές φορές. Δε νομίζεις;
- όχι δε κατάλαβες… σε βλέπω για παραπάνω. Από φίλο.
- παραπάνω;
Πήρα μια βαθιά ανάσα.
- έχω αισθήματα για εσένα.
Με κοίταξε έκπληκτος.
- εσύ; Μα… είπες…
Δε συνέχισε.
- ότι σου είπα ήταν επειδή φοβόμουν. Δεν ήθελα να είμαι άλλη μια Ζωή. Γι αυτό.
- πόσο καιρό… ξέρεις…
- δε ξέρω… πάντως είναι σίγουρα ένας μήνας και περισσότερο.
- περισσότερο; Πόσο περισσότερο;
- βδομάδες…
Χαμογέλασε λίγο και με αγκάλιασε σφιχτά.
- μπορώ ή θα τις φάω πάλι;
Είπε αφού με άφησε και γέλασα. Τον αγκάλιασα κι εγώ και ύστερα με σήκωσε στην αγκαλιά του καθώς με φιλούσε.
- δε ξέρεις πόσο καιρό περίμενα αυτή τη στιγμή.
- εγώ να δεις. Που σε έβλεπα με την άλλη και μου γύριζαν τα έντερα.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Αγάπησα Έναν Αλήτη
Romansa- καλά καμία δε μπορεί να μου αντισταθεί. - λοιπόν... να μια. Είπα δείχνοντας τον εαυτό μου και σηκώθηκα. Καθώς περνούσα από μπροστά του με έπιασε και με τράβηκε από το χέρι με αποτέλεσμα να πέσω πάνω του. Άρχισε να με φιλάει. Δε μπορούσα να αντιστ...
