Αγάπησα Έναν Αλήτη

Κεφάλαιο 62

A few years later
Είναι τελευταίο έτος στη σχολή φέτος. Κατάφερα να περάσω στη σχολή που ήθελα και σπουδάσω στο εξωτερικό, στην Γερμανία συγκεκριμένα, όπου με έστειλαν οι γονείς μου. Είναι Χριστούγεννα και είμαι έτοιμη να κατέβω στην Αθήνα να δω επιτέλους τον αδερφό μου που πόσο πολύ μου είχε λείψει... τηλεφωνιόμασταν συχνα με το Νίκο αλλά όχι κάθε μέρα. Άρχισα να παίρνω τη ζωή μου στα χέρια μου, χωρίς να εξαρτίεμαι από κάποιον άλλο που θα με προστατευει.

Με τον Αλεξ δε κράτησε τίποτα από ότι είχαμε... αν και ήθελα και εγώ και μάλλον και εκείνος, απ' όσο έδειξε άλλωστε. Με το Άρη ήταν αχώριστοι και ο Άλεξ αλλά και ο Νίκος. Πρίν από αρκετό καιρό έμαθα ότι πήγε και ο Αλεξ να μείνει στη παλιά του γειτονία ξανά. Νοίκιασε ένα σπίτι εκεί και έμενε. Μου είχει λείψει η αλήθεια είναι αλλά δε τόλμησα να το παραδεχτώ ποτέ ούτε καν στο εαυτό μου. Έπρεπε να τον ξεχάσω και έτσι έγινε. Αυτή τη φορά θα γυρνούσα στην Αθήνα με τον Paul, ένα παιδί από τη σχολή.

Ήμασταν ήδη στο αεροπλάνο και προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο. Μόλις φτάσαμε είδαμε το Νίκο με το αυτοκίνητο να μας περιμένει. Έτρεξα και έπεσα στην αγκαλιά του και εκείνος με σήκωσε.

- μου έλειψες πάρα πολύ ρε χαμένο!

- και εμένα... λοιπόν! Να σας συστήσω! Αυτός είναι ο Paul, ένας φίλος μου από τη σχολή. Paul this is Nick, he is my brother.

- Nice to meet you Nick

- Yeah, me too...

Είπε και με κοίταξε

- Έλα! Ο Paul είναι τέλειος! Θα το ανακαλύψεις και μόνος σου εξάλλου.

- καλά...έλα μπείτε στο αυτοκίνητο! Είναι οι άλλοι σπίτι και μας περιμένουν.

Είπε και αμέσως φορτώσαμε τις βαλίτσες να φύγουμε. Μπήκα στο σπίτι και όλοι σηκώθηκαν να μας χαιρετήσουν. Ο Άλεξ κοίταξε το Paul και έτεινε το χέρι του αμήχανα προς εμένα

- καλώς ήρθες.

- καλώς σε βρήκα

Είπα και χαμογέλασα και εγώ αμήχανα. Έκανα το λάθος να τον κοιτάξω στα μάτια και χάθηκα στο βλέμμα του, όπως και εκείνος. "Του έλειψα άραγε καθόλου ή τίποτα..." μια κοπέλα εμφανίστηκε δίπλα του και με έκανε να τραβήξω το βλέμμα μου από το δικό του. Μου χαμογέλασε.

- Ασπασία

- Δανάη χάρηκα.

- και εγώ χάρηκα! Ξέρεις πόσα πολλά έχω ακούσει για εσένα;