Αγάπησα Έναν Αλήτη

Κεφάλαιο 15

- κυρία μπορώ να πάω λίγο τουαλέτα;

Ρώτησα τη καθηγήτρια. Το μάθημα της ιστορίας είχε γίνει ανυπόφορο. Αφού με άφησε βγήκα πήγα τουαλέτα κατευθείαν. Δε πρόλαβα να στρίψω για τις γυναικείες τουαλέτες και ένοιωσα κάποιον να με τραβάει (είναι δίπλα οι δύο τουαλέτες btw)

- όταν σε ρωτάω κάτι θα απαντάς. Δε θα με γράφεις.

Είπε ο Άλεξ απειλητικά ενώ με είχε στριμώξει στο τοίχο. Σοβαρά. Πως ήξερε πότε θα βγω;

- α μπα; Δε θα μου πεις εσύ τι να κάνω!

- α ναι ε;

- ΝΑΙ!

Είπα και πριν προλάβω να δω δύο δευτερόλεπτα την αντίδρασή του ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου. Μα τι κάθομαι; Πάω καλά; Με φιλάει ο χειρότερος ο εχθρός μου και κάθομαι; Τον έσπρωξα.

- θα λέω και θα κάνω ότι γουστάρω το κατάλαβες; Δε θα έρθεις εσύ να μου πεις τι να κάνω.

‘Ήταν το μόνο πράγμα που μου βγήκε να πω μετά από εκείνο το φιλί. Απλά με κοιτούσε με ένα βλέμμα όλο νεύρα αλλά και σα να ήθελε να μου κάτι αλλά δε μπορούσε. Τον άφησα να με κοιτάει και πήγα στη τουαλέτα. Κάθισα και χάζευα για κάνα πεντάλεπτο στη τουαλέτα μέχρι που για κάποιο λόγο άρχισε να μυρίζει τσιγάρο. Βγήκα από τη τουαλέτα και μία καθηγήτρια ήθελε να μου μιλήσει. “τι φάση; Τι έκανα τώρα;” Άρχισε να μου λέει ότι είναι σημαντικό να τηρούμε τους κανόνες του σχολείου και μου είπε ότι στο διάλειμμα να πάω στο γραφείο. Έτσι κι έκανα. Μόλις χτύπησε πήγα στο γραφείο.

- λοιπόν Ιωάννου ομολογώ πως αυτό δε το περίμενα ποτέ από εσένα.

- ποιο πράγμα;

- έλα τώρα. Ξέρω πολύ καλά ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ.

- όχι κύριε.

- για το ότι καπνίζεις.

- τι; Κύριε αλήθεια σας το ορκίζομαι δεν έχω πιάσει ποτέ στη ζωή μου τσιγάρο.

Χτύπησε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Άλεξ. Τέλεια. Καμία ακόμα ευχάριστη έκπληξη; Μέσα στην ειρωνεία.

- κύριε πρέπει να σας πω κάτι σημμαντικό.

- όχι τώρα Αλέξανδρε. Έλα μετά

- όχι. Δε φεύγω αν δε με ακούσετε. Είναι σημαντηκό σας λέω.

- ωραία μου λες μετά. Άντε τώρα.

- εγώ κάπνιζα στις τουαλέτες!

- τι;;;

Είπα και τον κοίταξα. Κατέβασε το βλέμμα του.