Κεφάλαιο 60

48 9 0
                                    

Alex's pov
Ξύπνησα το άλλο πρωί από το ξημέρωμα και έφυγα για τους τοίχους. Όλη τη μέρα στο μυαλό μου η Δανάη. Το πόσο με νευρίασε χθες... τα σκέφτομαι και εκνευρίζομαι όλο και περισσότερο! Πήρα το κινητό στα χέρι μου και πήγα να της στείλω. Αλλά όχι τι μαλάκας είμαι. Σιγά να μη της στείλω κιόλας! Πήγα στις ρυθμήσεις και έσβησα τα ψευδόνυμα. Δε θα ξανά ασχοληθώ μαζί της. Έτσι κι αλλιώς δε την ενδιαφέρει.

Πήγα με τους άλλους στη περιοχή και είχαν ήδη μαζευτεί πολλοί. Όταν ήρθε η αστυνομία με κάμποσους άλλους αρχίζαμε να φωνάζουμε ότι δε πρόκειται να φύγουμε από τη περιοχή. Τότε εκείνοι άρχισαν να φωνάζουν ότι θα μας κλείσουν όλους μέσα και να μας απειλούν με διάφορες τέτοιες μαλακείες μέχρι να σταματήσουν εκείνοι απότομα και μόνο εμείς φωνάζαμε. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα επικρατούσε απόλυτη σιωπή και όλοι είχαν στρέψει τα βλέμματά τους προς μία κατεύθυνση. Ακολούθησα και εγώ και στη μέση ήταν η Δανάη!?

Έμεινα και τη κοιτούσα για κάμποση ώρα. Όχι δε μπορεί. Αυτή είναι πάντα υπάκουη στο τι θα πουν οι γονείς της. Καλά εδώ που τα λέμε με το πατέρα της είμαστε. Με το μέρος του θα πάει.

- Δανάη!??? Τι κάνεις εσύ εδώ; Μη μου πεις ότι έγινες και εσύ μια από αυτούς;

- όχι....

Τη κοίταξα ανέκφραστος. Το περιμένα. Τι άλλο να πω. Ήμουν σίγουρος ότι θα το έλεγε αυτό.

- ναι... είμαι μια από αυτούς. Και δε θα γκρεμίσεις αυτή τη περιοχή! Ο Νίκος είναι γιος σου! Θα καταστρέψεις κάτι δικό του;

Τη κοίταξα έκπληκτος με αυτά που άκουγα να λέει στο πατέρα της. Με κοίταξε και της χαμογέλασα. Μετά από λίγο που τσακωθήκανε έφυγε κλαίγοντας με το Νίκο προς τα μέσα στη περιοχή. Πήγα να τους βρω και εγώ και μετά από λίγος τους βρήκα μπροστά στο τοίχο του Νίκου. Εκέινος με κοίταξε και απομακρύνθηκε, αφήνοντας με μόνο μου με τη Δανάη. Κάθισα να της μιλήσω περισσότερο για να της ζητήσω συγγνώμη που αντέδρασα έτσι. Μετά βέβαια, τσακωθήκαμε ξανά μιας και ήθελε να συμμετέχει κι εκείνη σε ότι κάναμε. Έφυγε και πήγε στο Νίκο.

Τελικά οι άλλοι απομακρύνθηκαν και άρχισαν όλοι να πανηγυρίζουν. Ο Νίκος με πήρε να μου μιλήσει αργότερα, πριν η Δανάη με κοιτάξει περίεγα και με κάνει να πάω σε εκείνη. Με ρώτησε σχετικά με καποιον που ήρθε μάλλον για να τη ρίξει, άσχετα ότι δε θα μου το έλεγε ποτέ. Μετά από το πρώτο φιλί που δώσαμε σήμερα και μου είχε λείψει τόσο, βάλαμε τα ψευδώνυμα που έσβησα και πήγαμε με τους άλλους, μετά από κάμποση ώρα. Καθίσαμε μέχρι να φύγουν οι περισσότεροι. Ήταν και ο Νίκος έτοιμος να φύγει, φυσικά μαζί με την αδερφή του. Τη κοίταξα με νόημα και χαμογέλασε

Αγάπησα Έναν ΑλήτηМесто, где живут истории. Откройте их для себя