Every Beast Needs A Beauty (GLS#1)(Published under Pop Fiction, and MPress)

Simula

Simula

Bitbit ko ang lumang luggage ni mama na tanging naipamana niya sa akin. Pagkaalis ko ng bahay ay maghahanap ako ng trabaho. Hinanda ko na rin ang sarili ko sa hindi na pagbabalik doon sa bahay.

"Sunny, itong five hundred lang talaga ang mapapabaon ko sayo." Ani Auntie habang binubugahan ako ng sigarilyo.

"Salamat po, Auntie." Sabi ko habang tinatanggap ang pera na agad hinablot ng kanyang asawa.

"Ano 'to? Bakit mo binibigyan ang batang 'yan ng ganito ka laking halaga ng pera?" Pinasadahan ako ng tingin ni Uncle habang nilulukot ang five hundred na hinablot galing sa kamay ko.

Lumunok ako at napagtantong hindi para sa akin ang perang iyon. Ngayong umangal na si uncle ay malabong nang mapasa akin iyon.

"Auntie, salamat na lang po-"

"Umalis ka na nga lang, Sunny! Pabigat ka lang dito!" Sigaw ni uncle sa akin.

Nahihiya at naaawang tinitingnan ako ni Auntie habang yumuyuko ako. Kung normal na araw ito ay nasagot ko na si uncle. Kung normal na araw lang sana ito ay kakayanin kong lumaban kay uncle. Kaya lang hindi ito normal na araw. Ito ang araw na aalis ako sa bahay na kinalakihan ko. Narito ang mga alaala namin ni mama noon. Kahit na punong puno iyon ng mapapait na alaala ay hindi ko makakalimutan ang mga magaganda at simpleng alaala na hatid nito.

"Naku, Sunny! Pasensya ka na, ah?" Mangiyak ngiyak na sinabi ni Auntie. "Kung sana ay pwede kitang patirahin dito-"

"Mama! Paalisin niyo na ho si Sunny! Wala na naman po si Auntie. Marunong naman 'yan magtrabaho kaya wa'g niyo nang patagalin!" Sigaw ng pinsan kong si Patricia.

"Nako! Okay lang po, Auntie! May pera pa naman ako dito. Sige po. Alis na po ako!" Sabi ko.

Tumango si Auntie at inupos ang sigarilyo. "Mag ingat ka, Sunny." May bahid na pagsisisi sa kanyang boses.

Ngumiti ako, tumango, at tinalikuran ko siya. Humakbang ako sa medyo maputik na daanan namin. Tuwing umuulan kasi ay nagiging maputi ito. Kanina ay umulan kaya ganito ang daanan ngayon. Kitang kita ko ang bawat putik na dumidikit sa lumang sapatos ko. Lalabhan ko ito sa oras na makakakita na ako ng matutuluyan. Sa ngayon, pagkakasyahin ko muna ang isang libo ko sa paghahanap ng trabaho at matutuluyan.

Sumakay ako ng dyip para magtungo sa iilang mapag aaplyan ko ng trabaho. Nakita ko sa dyaryo iyong mga tindahang nangangailangan ng iba't-ibang trabaho.

Kumatok ako sa isang opisina. Ayon sa dyaryong nabasa ko, kailangan daw nila ng sekretarya. Sa kasamaang palad, hanggang sekretarya lang ang ma aapplyan ko. High school lang ang tinapos ko at tungkol sa computer nakahilig ang mga subjects ko noon. Ang pagiging sekretarya o kahit saleslady sa isang ticketing office ay tama lang sa aking pinag aralan.

Pinasadahan ako ng tingin ng security guard. Tinitigan niya ang maputik kong sapatos at ang damit kong inaayos ko agad ang mga gusot.

"Anong kailangan mo, miss?" Ngumisi siya sa akin.

Ibinalandra ko sa harap niya ang dyaryo. "Nakita ko po sa dyaryo na ito na kailangan niyo raw ng-"

Pinutol na ako ng babaeng naka mini skirt at may I.D sa ticketing office na iyon. Ngumunguya siya ng bubble gum at pinasadahan niya ako ng tingin. "Walang hiring dito, miss. Don ka na lang kaya sa club?"