Every Beast Needs A Beauty (GLS#1)(Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 60

Warning: SPG

-------------------------

Kabanata 60

Beg

Nangilid ang luha ko. Ayaw ko nang kumakalabog nang husto ang puso ko at naiisip na mahal na mahal ko siya kahit na may mga butas sa pagtingin niya sa akin. Matabang ang bawat sumasagi sa utak ko at gusto kong mawala ang pagmamahal ko sa kanya ngunit hindi ko magawa.

"Bitiwan mo ako!" Sabi ko sabay pilit na binawi ang braso ko.

"At saan ka na naman pupunta? Makakawala ka na naman? I tried my best to stop being possessive of you but everytime I loosen my grip, lagi kang nakakawala!" Sabi niya sabay hawak ulit sa braso ko.

"Sige nga, Rage, sabihin mo sa akin kung paano mo maaalagaan ang baby ko! Ako!" Sigaw ko nang na frustrate sa hawak niyang sobrang higpit.

Titig na titig siya sa akin at dumidilim na. Ang pangarap kong mag tampisaw sa tubig ay nawala na.

"Hindi ako kailanman matatanggap ng mama mo! Sasaktan niya lang ako at ang baby ko! At ang pinakamamahal mong si Ezra na siyang dapat ay pakasalan mo ay hinding hindi ko matatanggap!"

Natahimik si Rage. Pinanood niya lang ako sa pagsigaw ko sa kanya. There, I said it! Kulang pa iyan! Sana ay matauhan ka!

"Ayokong papiliin ka sa amin! At ayaw kong bumabalik ka lang sa akin para lang sa bata! Kaya ko siyang buhayin ng wala ka pero kung gusto mo na makilala mo siya, hindi ko siya ipagdadamot sayo! Bumalik kang Maynila at mamuhay ka ng-"

"ARE YOU OUT OF YOUR MIND!?" Sigaw niya ngunit hindi ako nagpatalo.

"Wala ka don nong nilait ni Ezra ang buong pagkatao ko! Wala ka don nong gulong gulo na ako! Dahil magpapakasal ka sa kanya at wala akong magagawa! Bitiwan mo ako!" Sabay hawi ko sa kamay niyang kumalas sa braso ko. "Bumalik ka na sa Maynila! I don't need you here!"

Bumuhos ang luha ko at mabilis akong naglakad patungong duyan para pulutin ang damit ko.

"Sunny..." tawag ni Rage habang sumusunod sa akin.

Ayokong harapin siya ngayong humahagulhol ako sa iyak. Pinipiga ang puso ko at hindi ko kayang makita pa ulit siya. Nasabi ko na lahat pero kulang parin sa lahat ng hinanakit ko.

"Please, Rage, umalis ka na. Ayokong ganito. Gusto ko ng payapang buhay.. Nakakasama ka sakin. Nakakasama ka sa bata. Kung gusto mong maging maayos ang baby, umalis ka na." Sabi ko at natahimik siya.

Tumakbo ako patungong bahay. Hindi ko na alam kung sumunod ba siya o hindi. Sana ay hindi. Pinihit ko ang door knob ng pintuan at agad kong narinig ang mga yapak niya sa hagdanan. Mas lalong bumilis ang pintig ng puso ko. Ngunit bago pa ako nakahinga ng malalim ay niyakap niya na ako galing sa likuran. Mahigpit at buong lakas ang yakap kaya halos hindi ako makahinga.

"Say it again. Nakakasama ako sa bata? Sa'yo? Talaga? Nakakasama ako?" Halos desperado niyang sinabi.

Pumikit ako at tumango ng dahan dahan. Hinarap niya ako at hinilig sa pintuang hindi ko nabuksan.