Every Beast Needs A Beauty (GLS#1)(Published under Pop Fiction, and MPress)

Wakas

Wakas

Nagsimulang tumugtog ang violin. The tune was familiar to me. It was a good choice of music. Hindi ko mapigilang mapatingin sa nag va-violin. Ni hindi ko sinabi sa kanya na itugtog iyon para ngayon. Umuhip ang hangin galing sa dagat. Nilingon ko ang mga nasa gilid ng boardwalk na parehong nakaputi.

Malaki ang ngiti ni Brandon habang inaayos niya ang kanyang damit. Nasa bulsa naman ni Logan ang kanyang mga kamay, pinapanood ako sa kinatatayuan ko.

"Congrats, Rage! Double kill. Ikakasal ka na sa kanya, magkakababy pa kayo."

I grinned. Ngunit ang titig ko ay nasa dulo nitong boardwalk. Nakikita ko na siya kasama si Mia. She's wearing a long all white dress. May mga bulaklak na nakapalibot sa kanyang ulo. Her hair fell in flowing curls over her shoulder.

My heart felt warm. Mabilis din ang pintig ng puso nito. Finally, I can call her my wife. It's finally official.

"Nice choice, Rage. This is the most beautiful island I've seen. Wala pa masyadong maraming turista." Nilingon ni Brandon ang nakapaligid sa aming kulay asul na dagat. "Huma Island, huh?"

"Malapit lang kasi sa rest house niya. I'll live here for the next seven months." Sabi ko nang hindi tinatanggal ang tingin kay Sunny na papalapit, may dala dalang mga puting bulaklak. She smiled at me. Tumayo ako ng maayos.

All of Me was at it's peak. Kinilabutan ako nang mas lalo kong narinig ang violin na tinutugtog ito. Kinakabahan na talaga ako.

Years ago, nong nakita ko si Sunny, hindi pumasok sa isip ko na kaya ko siyang mahalin. I was full of hatred and all I think about was revenge.

"Ma, what's wrong?" Tanong ko isang araw pagkauwi ko galing school. She looked drunk and broken. Nakakalat ang make up sa mukha niya at hawak niya ang isang bote ng whiskey.

"Your dad is with her bitch." She spat.

Hinawakan ko ang kanyang likod. Mapupungay ang kanyang mga mata at ilang beses ko nang narinig ito sa kanya pero ngayon lang siya naglasing ng ganito. Madalas silang mag away ni papa. I never liked it but I got used to it. And I promised myself that when I grow up, I will never be like my dad. I will marry the woman I love. I will not let anyone, not even my family, dictate my decisions.

Pero habang tumatagal ay mas lalo lang lumabo ang pag ibig na iyan. Life isn't all about love. We have more issues than that. It shouldn't be a priority to anyone. We have family issues, business, social issues, to win you must learn how to play even with bad cards. And I've learned that the hard way.

"Kung ayaw mo na, ma, why don't you end your marraige. Separate or Annul, ma." Sabi ko habang inaagaw sa kanya ang baso.

Ni hindi pa ako nakakapagbihis. Naka uniporme pa ako at ang iniintindi ko na ay maging maayos si mama.

"Trust me, Rage. It will be worst. Pag ginawa ko 'yan, your dad will be very much happy about it. And her bitch too. Magkakaroon pa ng share 'yong mistress niya sa kompanya. Baka nga doon na tumira ang papa mo sa bahay nong kabit niya." Ngumiti si mama at umiling. "No. I won't let that happen. No happy ending for me means no happy ending for her too."