Rivals to Lovers

Rivals to Lovers : 10

Sa pagpapatuloy... ️♥️♥️♥️

Kier's POV

Nagulat ako nang pagbuksan ko ng pinto ang kanina pang wagas kung makapag doorbell. Alam kong si Kazzer iyon dahil wala naman akong inaasahan na magpapabukas sa ganitong oras. Oo nga pala kaming dalawa lang naman ang tao ditto sa bahay. Laking pagkabigla ko nang ibang tao ang tumambad sa harapan ko na siya namng ikinabilis ng pag-pump ng heart ko.

"Kier ikaw pala, hi," nagtatakang bati niya nang Makita ako.

Kasama niya si Kaizzer na daig pa ang lantang gulay sa itsura nito. Hindi ko na siya nagawang sagutin sa pagbati niya dahil na rin nag focus ako sa lupaypay na si Kaizzer.Inakay koi to mula sa kasama niya at sinabing ako na ang bahala sa kaibigan niya. Nagpaalam naman ito agad. Lasing na rin siya kaya di na ako nakipag-usap. Idagdag pa na nahihiya ako na akaharap siya, ewan ko ba. Sinabihan ko nalang ito na mag- ingat sa pagmamaneho at nagpasalamat na rin ako sa paghatid sa beast mood na to.

Ngayon ng ay magiging yaya ako ng masungit na taong to. Inakay ko na ito patungo sa kanyang kwarto at inihiga sa kama niya tapos kumuha na ako ng maligamgam na tubig at bimpo. Habng binabasa ang bimpo ay nilingon koi to. Naisip ko tuloy kung kalian kaya kami magiging friends ng sungit na to.

Sinimulan ko siyang pinunasan at hinubad ang polo nitong suot. Mula ulo hanggang sa medyo natigil ako saglit sa katawan niya dahil sa angking kakisigan nito. Halatang alaga sa exercise at workout ang katawan na may anim na mala pandesal na bukol sa abdomen nito. Solid na solid kumbaga. Nang matapos na ako ay sa paa naman nang sa gayon ay medyo presko itong matulog.

Hayan siguro naman fresh kang matutulog ng tuluyan niyan diba, bulong ko sa sarili ko. Mahirap na kung sasabihin ko pa ito, baka marinig pa niya. Mamaya kiligin ang sungit na to. Bahagya ko muna siyang tinitigan at naupo ako sa gilid ng kama nito. Nang aktong aalis na ako ay di ko na napaghandaan ang sumunod na tagpo.

Hinatak niya ako malapit sa kanya, dahilan para mapaibabaw ako rito. Akala ko ba lasing 'tong sungit na to ba't ang lakas-lakas niya. Para akong aatakihin sa puso sa kalagayan naming at sa isang saglit pa'y nagkasalubong an gaming mga mata. Matagal na tinginan, ang mga mata ni Kai ay tila nangungusap. Samantalang ako ay gulat parin at hindi parin maiproseso ang nangyayari saamin.

Sa di ko inaasahang pagkakataon ay naglapat ang aming mga labi. Malambot. Mainit. Nakakapanghina ng pakiramdam at nakakawala ng lakas.

Pilit ko mang kumawala ay di ko magawa dahil sa lakas niya. Nababalot na rin ako ng kung anong ispirito na unti-unting humahalili sa kabang kanina ko pa nararamdaman. Parang inuudyok ako nito na sumabay sa singaw n gaming katawan.

"Kaizzer, lasing ka lang." Ito ang namutawi sa aking bibig ng sandaling maghiwalay an gaming mga labi.

Hindi ko siya nagawang pigilan. Nakaya niya pang pumaibabaw saakin ng mabilis. Gustuhin ko man na umayaw ngunit kulang ang lakas ko para labanan ang malaking katawan ni Kaizzer.

Muling naglapat an gaming mga labi. Mas mapusok at mabilis ang bawat paggalaw ng mga ito. Ako man din ay natuto na rin na sumabay sa agos nan gaming pinagsasaluhan. Tila nais ko nang manatili sa ganito kaalab na tagpo. Ang laman ng aking isipan ay naguumapaw na kaligayahang dulot nan gaming ginagawa. Tanging kabog ng aming mga puso at mga pag-ungol ang maririnig sa silid na aming kinalalagyan.

(End of POV)

...

Lumipas ang mga araw matapos ang nagging mainit natagpo naming ni Kai sa gabing iyon. Lalo lang nagging malayo ang loob naming sa isat'isa. Kung noon ay si Kaizzer ang ayaw na makausap ako at maging makamabutihan, sa ngayon ay ako ay nais na rin na ganun nalang kami. Na hindi na sana kami magkamabutihan. Ngunit , si Kaizer ay nag-iba. Parang nagkapalit kami. Mukhang kung kalian gusto niya na ring makipagbati ay ako naman ang umiiwas.