7.Günah İzi

7.8K 464 9
                                    

Merhaba yazdığım bölümleri beğenirseniz oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin .Evet severek yazıyordum hala da öyle ve evet bir karşılık beklemiyorum belki ama siz yinede yıldıza basın .Kötü yada iyi her yoruma açığım .
" Bu bölümü okuyan herkese gelsin : )

Hayatı yaşarken bazen unuttuğumuz şeyler olurdu .İnsanoğlu hep asla dediğiyle sınanmaya mahkum olurken bir kaç gündür yaşadıklarım bu sözün ne kadar gerçek olduğunu kanıtlıyordu .Birkaç gündür yaşadıklarım beni sonunu bilmediğim bir girdapa sürüklerken yapabildiğim tek şey hayatın getirdiklerine ayak uydurup oradan oraya sürüklemek oluyordu .

Ateş'in gelişiyle onu görür görmez hissettiğim duygu gittikçe bedenimi istila ederken aklıma hep geçmişte söylediğim o cümle geliyordu

" Asla ruhu başka birine ait bir adama aşık olmam " şuan yaşadıklarım aşk mıydı emin olmasam da iki gündür beynimde dönen cümleyi düşünüp duruyordum .

Akşam Ateş odama gelip gittikten sonra tek yaptığım yatağıma uzanıp düşünmek olmuştu .Şuan içimde bir haftadır yaşadığım duygu değişimini düşünüp bedenimdeki duyguların geçici olduğuna kendimi ikna etmeye çalışıyordum .

Ben düşünürken telefonumun çalması ile başucumdaki telefonumu alıp kim olduğuna bakmadan açtım .

" Alo Derin nasılsın ? " Ela'nın sesini duymamla dolan gözlerime lanet edip

" İyiyim sen " dedim sesimdeki hüznü saklayamayarak .

" Canım biz geldik hatta yerleştik sayılır " kulağıma dolan Aras' ın atlamasıyla Ela' nın

" Canım sonra konuşuruz şimdi kapatmalı yım" demesiyle vedalaşıp kapattık .

Hayat yokuşları düzlüklerden daha çok olan uzun bir yoldu .Bazen hep yokuş aşağı​ gittiğini sandığın bir anda aslında ilerlediğini hissetmek ise hayattan aldığın küçük armağanlardı .Sahip olduğum her şeyim ufacık ailemken sevdiklerimin arasına yeni insanlar aldığımı hissediyordum. Düz ve sakin bir şekilde ilerlemek şıkkını seçmek elimdeyken kalbimin bana ihanet edip yokuş aşağı ilerlediğini görüyordum .

Öyle olmasa telefonu kapadığımdan beri tek düşündüğüm şey gözleri öfkeli bakan adamı düşünmezdim .

Bütün gece son yaşadıklarımı düşünürken aklımda tek bir soru vardı ben neden böyle saçma sapan davranıyordum ...

Sabah yine bir alarm sesiyle gözlerimi yeni bir güne açarken beynimdeki soruları es geçip odamdaki banyoya ilerledim .Hızla elimi yüzümü yıkayıp hazırlandım .Kimsenin olmamasını fırsat bilerek çantamı alıp çıktım .Madem meleğim doğum gününde yanımda olamayacaktı bende ona şimdiden hediyesini vermeliydim aslında aklımda ki hediye hazırdı tek yapmam gereken işime yarayacak bir kutu bulmaktı .Bildiğim kadarıyla evin bir kaç metre ilerisinde işimi görecek bir market vardı .

Az sonra markete gelip bakınmaya başladım .Alacağım kutu güzel olmalıydı Meleğimi yansıtmalıydı beğeneceği anlamlı bir kutu olmalıydı .

Vereceğim hediyeyi belki şimdi olmasa da ileride geriye dönüp baktığında onu çok mutlu edecek bir şeydi .

Elime gelen beyaz sade kutuyu alıp hemen üzerini boyayabileceğim renkli boyalardan alıp kasadaki işimi halledip çıktım .Telefonumun çalmasıyla evdekiler sanırken Emre' ismini görmemle telefonu hemen açtım .

ARTA KALAN / TAMAMLANDI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin