"Yeni Kıza Ne Yapalım?"

-Bölüm 4-

Multimedya: Büşra Aydoğan

"Hayallerinizi küçümseyen insanlanlardan uzak durun.Ruhu küçük insanlar başkalarını da daraltmak,azaltmak ister."

---

Denizle bahçede bir süre daha vakit geçirdikten sonra sınıflarımıza çıktık. Tarih hocası sınıfa girip ninni gibi ders anlatmaya başladı. Zil çalınca uyuşmuş bacaklarımı öne uzattım.Saçlarımı önüme atarak topuz yaptım. Sıcaktan kanım fokurdama raddesine gelmişti. "Klima kumandası kimde var! Açsın şunu!" Esra'ya bakıp sırıttım. "Esra,sen dikkat et. Kaşarlar sıcakta erir." deyip kıkırdadığımda birkaç kişi daha gülmüştü. Esra sinirle, "Gülmeyin şu salağın dediklerine!" diye sınıfa bağırınca onu taklit ettim ve "Komik ki gülüyorlar ne karışıyorsun!" dedim ve sınıftan çıkarak Deniz'in sınıfına gittim. Birlikte kantine indiğimizde boş olan tek yer Kaya ve Doğukan'ın yanıydı. İkisinin de yanına oturmak istemediğim için Doğukan'ın masasından bir sandalye çektim ve iki masanın ortasındaki boşluğa oturdum. Deniz de Kaya'nın yanına oturmuştu. Kaya oturduğu yerden kalkıp yanıma geldiğinde başımı kaldırdım. "Biraz konuşalım mı?" "Hayır," Deniz'in sinirli bakışlarıyla karşılaştığımda oflayarak ayağa kalktım. "Söyle," "Burada mı konuşacağız?" dedi etrafına bakarak. Doğukan çaktırmadan bizi dinliyordu.

"Bahçeye çıkalım o zaman," dediğimde başını salladı. Bahçeye çıktığımızda Kaya söze başladı. "Bak arkadaş olmak istiyorum.Gerçekten,Deniz'le de konuştum. Kavgaya gerek yok." dediğinde, "Yani?" dedim. "Arkadaş olup olmamamız senin için önemli mi ki?" "Bence üçümüz iyi arkadaş olabiliriz," "Tamam, hem biz iyi anlaşırsak Deniz de arada kalmamış olur," dediğimde başını salladı. Kantine geri döndüğümüzde Deniz etrafına bakınıyordu. Ona dokunduğumda irkildi. "Ne oldu?" diye sordu merakla. "Halledebildiniz mi?" "Evet evet, halloldu. Gidelim hadi," birlikte sınıfa doğru yürürken Deniz soru sormaya devam ediyordu. En sonunda kendi sınıfına girdiğinde bende girdim.Sıkıcı geçen derslerden sonra sınıftan çıktım. Deniz'le birlikte dolmuşa bindik ve evlerimize gittik. Kapıyı çaldıktan birkaç saniye sonra ablam, "Hoş geldin," diyerek açtı. "Hoş buldum," odama geçecekken beni durdurdu. "Melisa, biraz konuşalım mı?" "Tamam," dedim ve çantamı yere bırakarak salona geçtim. "Anneni arayacak mısın?" dediğinde kaşlarımı çattım. "Annemizi," diyerek düzelttim. "Bak Melisa, istersen öz anneni arayabilirsin. Artık karışmıyorum ama sana yardım etmeyeceğim. Çünkü ben bizi bırakıp giden kadını aramak istemiyorum."

"Hiç mi merak etmiyorsun?" diye sorduğumda başını iki yana salladı ve ayağa kalktı. "Etmiyorum. Karar senin, kardeşim." bunu dedikten sonra beni salonda yalnız bıraktı ve odasına çekildi. Bende odama gittim ve kapıyı kapattım. Ne yapacağımı bilemiyordum. Bir yanım deli gibi merak ediyor ve aramak istiyordu ama ablama hak veren bir tarafım da vardı.

Ertesi günün sabahı Deniz'le kantinde oturup bir şeyler yedik. Sınıflarımıza çıkarken, "Neden kaydınızı bizim sınıfa aldırmıyorsunuz?" diye sordum. "Aynı şeyleri tekrar yaşamak istemiyorum. Böylesi daha iyi." Onlardan korkuyor olması canımı sıksa da uzatmadım. Sınıfa girdiğimde Esra'nın delici bakışlarıyla karşılaştım. Bir şey demeden sırasına oturdu. Öğle arasına girdiğimizde Deniz'le yemekhaneye indik. Yemeklerimizi alıp masamıza oturduğumuzda Esra yanımızda bitmişti. "Selam," yapmacık gülümsemesiyle konuştuğunda, "Gelmen iyi oldu," dedim. Deniz anlamaz bir şekilde bize bakıyordu. Önümdeki domates çorbasını işaret ederek, "Bende tam domates çorbamın üzerine koymak için seni çağıracaktım," Deniz kıkırdarken Esra'nın yüzü şekilden şekle girdi ama kendini sıkarak, "Bak Melisa, seninle iyi tanışmadık ama biz kötü insanlar değiliz. Arkadaş olmak istiyoruz." "Bitti mi?" Esra yüzüme bön bön bakmaya devam ettiğinde, "Defol git masana,hadi!" Esra artık kendini tutamadı bardaktaki suyu alıp yüzüme attı. Sinirle birkaç saniye gözlerimi kapadım. Daha sonra saçından tutup domates çorbası kasesine yapıştırdım. "Senin yerin işte burası şekilsiz kaşar!" dediğimde Esra çırpınarak kurulmaya çalışıyordu.