"Yeni Kıza Ne Yapalım?"

-Bölüm 24-

Multimedya: Melisa Erden 

Keyifli Okumalar Dilerim!

---

DENİZ'DEN aylar sonra

Sınav çıkışı merdivenlerden koşturarak indim ve okulun bahçesinde beni bekleyen annem ve babamın yanına geldim. Onlara sıkıca sarılırken yüzümden gülücük eksik olmuyordu. İrem ve Aras'la aynı okulda sınava girmiştik.Grubun geri kalanıyla sonra buluşacaktı.İrem yanıma geldiğinde "Nasıl geçti sınav?" diye sordum. "Beklediğimden daha iyiydi!" diye şakıdı ve annem ve babama selam verdi. .

Aras yanımıza geldiğinde babama başıyla selam verip bize döndü. "Nasıldı?" "Fena sayılmaz," Annem elinde tuttuğu çantamı bana uzatıp "Kızım biz gidelim sende çok geç kalma." dediğinde ikisini de yanağından öpüp arabaya doğru ilerlerlerken onlara el salladım. "Dökül şimdi." dedi Aras bana bakarak. "Ne?" İrem sesli bir nefes verip başını yere eğdiğinde kaşlarımı çattım.

"Esra ve Arda olayından sonra Doğukan gruptan uzaklaştı. Melisa ve senle muhatap oluyor sadece. O gün Doğukan sana ne anlattı hepsini söyleyeceksin!" kararlı bir şekilde kollarımı göğsümde birleştirdim. "Doğukan anlatmak istemiyorsa ben de anlatamam,kusura bakma Aras." sinirle dudaklarını yalayıp etrafına bakındı. "Deniz!" Aras sesini yükseltirken İrem onun kolunu tuttu. "Aras,ne yapıyorsun? Karşındaki senin düşmanın değil arkadaşın ve her şeyden önce bir kız! Hatırlasan iyi edersin."

Çantamdaki telefonum çaldığında didişmelerine ara verip bana odaklandılar. Doğukan'ın aradığını görüp telefonu açtığımda az önceki tartışmadan dolayı sesimin gergin çıkmamasına özen gösterdim. "Biz geldik,okulun önündeyiz." dediğinde Aras'a baktım. "Tamam geliyoruz şimdi." deyip yavaşça kapadığımda donuk bakışlarımı Aras'ın yüzünde gezdirdim. İrem oflayarak ikimizin koluna girdi ve çıkışa doğru sürüklemeye başladı.

Kapının önünde motorlarına yaslanmış olan Kaya ve Doğukan bizi bekliyorlardı. Melisa ve Emre aynı okulda girdikleri için birlikte geleceklerdi bu yüzden Doğukan onu almaya gitmemiş direkt buraya gelmişti. "Nasıl geçti?" diye sordum Doğukan'ın yanına geldiğimde. "İdare eder,sen kesin tam puan alırsın, sormayayım şimdi" Bir metre kadar ileride bizi izleyen Aras'la göz göze geldiğimizde başını iki yana salladı ve motoruna bindi. Canımı sıkmamaya çalıştım, aynı zamanda Doğukan'a da belli etmemem gerekiyordu. Elinden kaskı aldım ve motora bindim. 

MELİSA'DAN

Emre motoru durduğunda kaskı çıkardım ve şaşkınlıkla etrafıma bakındım. "Emre? Neden otogara geldik?" diye sordum sesimdeki şüpheci tınıyı gizlemeden. Kaskı elimden aldı ve "En sevdiğim yengeme bir sürprizim var çünkü." içeri doğru ilerlerken o önden ben arkadan gidiyorduk. "Hadi hızlı biraz,sürprizi bekletmeyelim değil mi?" dediğinde güldüm. "Ya ne sürprizi bu," dedim yanına koşturarak. "Otogarda ne işimiz var Emre? Doğukan merak eder hem,haberi var mı?" Emre oflayarak durdu ve bana döndü. "Papatya,biraz sakin olsan? Doğukan,sen ve benden başka bu sürprizi bilen yok şimdilik." Kaşlarımı merakla havaya kaldırdım. "İyi bakalım,neymiş sürprizin?" gülümseyerek kollarımdan tuttu ve beni çevirdi. Arkama döndüğümde yüzüne bavulu tutmuş biri bize doğru ilerliyordu. Gözlerimi belerterek bir ona bir Emre'ye bakarken Emre gelen kişiyi seyrediyordu.Bavulu biraz indirince eski dostumu anında tanıdım ve çığlık atarak ellerimi ağzıma götürdüm. Bavulunu yere bıraktığında gülümseyen yüzüyle bana doğru koşmaya başladı.Ona uyarak koştum ve ortada buluştuğumuzda birbirimize sımsıkı sarıldık.

Ne kadar sarıldık bilmiyorum ama bana asırlar gibi geldi. Emre ne zaman yanımıza geldi fark etmedim bile. Sonunda birbirimizden ayrıldığımızda "Size inanamıyorum!" diye konuştum dolan gözlerimden akan birkaç damla yaşı silerken. Neredeyse bir sene olmuştu Büşra'yı görmeyeli ve o kadar özlemiştim ki. Emre elini ensesine atıp gülümseyerek Büşra'ya baktığında gözlerimi ikisi arasında gezdirdim. "Yoksa siz?" dediğimde Büşra hızla sözümü kesti. "Düşündüğün gibi bir şey yok. Arada konuşuyorduk ve Emre'de İzmir'e gelmemi hem senin için de güzel bir sürpriz olacağını söyledi.Her şeyi o ayarladı." gözlerini kırpıştırarak Emre'ye baktığında aralarındaki çekime bir kez daha şahit oldum.Büşra çok deli dolu ve kalbinin sesini dinleyen bir kızdı,Emre ise onun tam tersi mantığıyla hareket eden ağırbaşlı biriydi ama birbirlerini tamamlayacaklarını düşünüyordum."Teşekkür ederim,harika bir sürpriz oldu gerçekten."

Emre'nin telefonu çaldığında Büşra gülümseyerek koluma girdi. "Efendim?Geldin mi?" karşıdaki kişiyi dinledikten sonra "Tamam geliyoruz şimdi." telefonu kapatıp cebine koydu ve bana göz kırptı. "Seninki gelmiş,gidelim hadi." o önden giderken Büşra'ya baktım. Hülyalı hülyalı Emre'ye bakarken dirsek attığımda afalladı ve bana döndü. "Havadaki kokuyu aldın mı?" dedim dudaklarımı birbirine bastırarak.Kaşlarını çatıp, "Hayır,neden ki?" diye sordu saf saf. "Ay havada aşk kokusu var aşk! Nasıl almazsın!" gülmekten gözümden yaş geldiğinde Büşra inanmaz bir şekilde başını iki yana salladı. "Bir insan hiç mi değişmez!"

İleride motorundan inen sevgilimi gördüğümde Büşra'yı boş verip onun yanına koşturdum ve sıkıca sarıldım.Kollarını belime dolayarak beni havaya kaldırdı ve yanaklarıma öpücükler kondurdu. "Özledim." dedi mırıl mırıl bir sesle. "Daha sabah telefonda konuştuk." dediğimde başını omzuma yasladı. "Aynı şey mi? Ben seni yanımdayken bile özlüyorum." bu iltifatına karşılık gülümsedim ve yanağına sulu bir öpücük kondurdum. "Sen Deniz'i almaya gitmemiş miydin?" diye sorduğumda başını salladı. "Evet, onu eve bıraktım ve buraya geldim" "Çifte kumrular!" diye seslendi birkaç metre ötede duran motora binen Büşra. "Biz gidiyoruz,arkamızdan gelirsiniz artık?" dedi ve kaskını takmadan önce ekledi. "Selam enişte,iyi dayanıyorsun bu deliye helal olsun." kıkırdayarak Doğukan'dan ayrıldığımda Doğukan da güldü.Onlar giderlerken bana göz kırptı. "Gidelim hadi." motora binip giden ikiliyi takip ederken gruba yeni bir çiftin daha eklendiğine artık emindim.

ESRA'DAN

"Kes artık ağlamayı!" diye bağıran Berk'e gözlerimi kırpıştırarak baktım. "Nasıl bu kadar kötü olabiliyorsun?Nasıl?" yüzünde sinsi bir gülümseme belirdi. "Arkadaşları kaza yapıp ölsün diye motorların frenlerini boşaltan ben değildim,güzelim." sonra etrafında dönerek tehditkar bir şekilde parmağını salladı. "Bana bakın lan! Eğer üçünüzden biri canımı sıkacak bir hareket yaparsa hayatınızı karartırım! Esra,duydun mu beni?"

"Duydum Allah'ın belası!"

"Canımı sıkacak tek bir hareketinde kolundan tutup o herifin kapısına atarım seni!" Rüya başını ellerinin arasına almış ileri geri sallanıyordu. Vücudu titriyordu ve uzun süredir uyumadığına yemin edebilirdim. Son gördüğümden bu yana çökmüş ve oldukça da kilo vermişti. Bunların hepsinin benim suçum olduğunu bilmek canımı daha da acıttı. "Allah senin belanı versin! Hepimizin hayatını mahvediyorsun!Şu kıza bak ne hale gelmiş! Senden nefret edi-" Arda kolumdan tutarak beni yanına çekti ve eliyle ağzımı kapattı. "Esra,yeter!" diye çıkıştığında gözlerimden yaşlar süzülmeye devam ediyordu.

"Batarsak hepimiz batacağız,çıkarsak hepimiz çıkacağız. Ayağınızı denk alın! Bak Esra senin sesin çok çıkmaya başladı!"

Ölmek istiyordum.Arkadaşlarıma zarar vermesini izlemek yerine ölmek istiyordum.Öldürmek istiyordum daha çok.Hayatımı yaşamama izin vermemiş bunca yılımı benden çalmış olan herkesi öldürmek istiyordum. "Hem bak,senin sesin çıktıkça kardeşinin sesi kesilir." telefonundan kardeşim Emir'in fotoğrafını gösterdiğinde gözyaşlarım daha hızlı akmaya başladı. 

Berk karşımdaki koltuğa oturup bacak bacak üst üste attığında gözlerimden neredeyse alevler çıkıyordu.Pişkince sırıtarak bana baktı. "Kazanın olduğu gün Kaya'nın motorunun frenlerini sen boşalttın. Ölsünler istedin.Kurtulmak istedin.Yanlış mıyım?" Arda'nın ellerinden kurtulup sinirle üstüne yürüdüğümde yerinden kıpırdamadı bile. "Yalancı! Ben asla senin kadar psikopat olmadım! Doğukan'ı sevdiğim zamanlar bile kimsenin canına kıymadım,kıyamadım! Beni asla kendinle bir tutma!" Berk gözlerimin içine bakarak konuştu. "Esra,Esra,Esra."

"Bu işte birlikteyiz,unuttun mu? Sen benim suç ortağımsın. Sen,sen,sen." kollarımdan tuttuğunda çırpındım. "Dokunma bana pislik! İğreniyorum senden! Sende o zavallı abin gibi psikopatsın! Derin boşun öldürmedi onu!" diye haykırdığımda Berk'in attığı tokatla yere savruldum.Rüya yanıma eğilirken onunda ağladığını görmek beni daha çok sinirlendi. Güçsüzdük,onun tehdit ve şantajlarına boyun eğmek zorunda kalıyorduk ve ben bundan nefret ediyordum.

Berk yavaşça bana eğildi,nefesi yüzüme vuruyordu.Tane tane ve içimi ürperten bir sesle konuşmaya devam etti. "Bir daha sakın abim hakkında konuşma.Sakın." Başımı salladım ve bir kez daha başkasına boyun eğerek hayatımı karartmasına izin verdim.

---

Umarım bölümü sevmişsinizdir. Oy vererek, kitabımı okuma listenize ekleyerek ve arkadaşlarınıza önererek bana destek olmayı unutmayın. Şimdiden teşekkür ederim.