"Yeni Kıza Ne Yapalım?"

-Bölüm 20-

Multimedya: Minessa Serenler

Keyifli Okumalar Dilerim!

---

MELİSA'DAN

"Anne,iki dakika oturur musun artık?"  diye söylendim annem odada ileri geri yürürken. Ona buradan gitmek istemediğimi söylemiştim. Hiddetle karşı çıkmıştı. Ablam da Atakan abiden boşandığı için hep birlikte İstanbul'da yaşamamız gerektiğini söylüyordu.

"Neden inat ediyorsun ki? Ailece geri dönelim şehrimize. Ne var bu İzmir'de İstanbul'da olmayan?"

"Burada da bir ailem olduğunu unutuyorsun," dedim ona sinirle bakarak. "O serseri çocuk ve ne yaptığı belirsiz kadın mı senin ailen? Ne yapmaya çalışıyorsun sen Melisa! Buradan gidiyoruz dediysem gidiyoruz uzatma daha fazla!" diye bağırdığında ablam yumuşatmaya çalıştı.

"Anne,sakin olur musun biraz? Sarp da bizim kardeşimiz,bu sürede benimsedik biz birbirimizi." dedi ablam.

"O serseri tipli çocukla görüşmeyeceksiniz! Sizi de alır götürür çeker karanlığına! Hadi Melisa daha bunları ayırt edemiyor aklı beş karış havada! Ya sen Merve? O çocuğa kardeşim nasıl diyorsun?" diye bağırdı sinirli şekilde. Ortam oldukça gergindi ve bu işin sonu şiddetli bir kavgayla bitecekti.

"Benim sevdiğim herkes burada ve onları bırakıp geri dönmeyeceğim!"

"Ha yani elalem için aileni bırakıyorsun öyle mi? Yazıklar olsun sana verdiğim emeklere! Anneni babanı ablanı bırakıp okul bitince hiç görüşmeyeceğin sapsızla mı kalacaksın?"

"Ben sizi değil siz beni bırakıyorsunuz! Ne olur buraya taşınsak temelli. Yeni bir hayat kursak?"

"Asla olmaz. Ben senin annenim ve kararları ben veririm! Hastaneden çıktığın gibi ilk uçakla gidiyoruz buradalardan!" Ayağa kalktım ve kapıya ilerledim.

"Üzgünüm anne ama sanırım bundan sonra yollarımız ayrılıyor. Çünkü ben İzmir'i seçiyorum"

MERVE'DEN

Melisa odadan çıktığımda annem sinirle bana döndü. "Bunları söylemesini sağlayacak hangi saçmalıklarla doldurdun bunun aklını?" diye bağırdığında ayağa kalktım. "Ben ona hiçbir şey demedim anne! O İzmir'i seçti."

Kapıyı çarparak dışarı çıktığımda hızla buradan uzaklaşmak istiyordum.İstanbul'daki ailem ile İzmir'deki ailem arasında kalmıştım ve bu durum beni zor durumda bırakmıştı. Şu son zamanlarda Elif anneyi de düşünmüştüm. Doğru olabilir miydi söyledikleri? Ben,bebeğim,Melisa,Sarp ve o bir aile olabilir miydik?

Derya annemin ardımdan bağırmalarını umursamadan hastahaneden çıkarak bir taksi çevirdim. Melisa'ya da haber vermemiştim,merak edecekti şimdi. Ona kısa bir mesaj yazdıktan sonra şoföre gideceğimiz yeri tarif ettim.

Taksiden inip önümde duran eve baktım. Yürüyüp evin demir kapısının önünde durduğumda zile bastım. Otomat açıldıktan sonra demir kapıyı hafifçe itip içeri girdim ve merdivenleri çıktım. Sarp kapıyı açmış kimin geldiğine bakmak için uzanıyordu.

"Merve?" beni görünce şaşkınlıkla konuştu. Yanına ilerleyip gülümsedim. "Beni içeri almayacak mısın kardeşim? Ayrıca ne Mervesi! Abla diyeceksin bana abla abla!" dedim hafifçe koluna vurarak.

Çekilip geçmem için izin verdi. Ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdiğimde evi incelemeye başladım. Danteller,eski sehpanın üstünde duran antika eşyalar,sıcak bir aile ortamı oluşturuyordu.

"Elif anne evde mi?" dediğimde saçlarını düzeltmeyi bırakıp bana baktı. "Ne?" dediğinde başımı salladım. "Anne mi dedin? Sende bir şeyler var ama hadi hayırlısı. Annem içeride." dediğinde başımı salladım.