Puzzle: A Decision

[45] P.E. Class

Samantha's POV

*** The next day***

~~~yawns~~~

Waaahhh. Ang aga ko naman nagising. Okay na to. Para naman maka-exercise, lalakad nalang ako. Maganda pati kasi maaga pa. So....ginawa ko na yung usual routine ko, mag-ayos, kain, etc. Then lumabas na ako ng bahay at inamoy ang sariwang simoy ng hangin pero sa totoo lang ay hindi na sariwa. Polluted na eh! Magsigarilyo ba naman yung kapit-bahay namin. Magkasakit pa ako nito eh. As what I've learned, this shows a case of second-hand smoke so in my case, I am a victim. Grabe naman drama ko. Don't mind me. Nahawaan lang ako nina Cyril ng kabaliwan nila. 

As I was saying, nagcontinue na akong maglakad. Ito na nga yung exercise ko eh. Simpleng lakad lang. Lakad lakad lakad habang nakapikit ang mga mata. Not aware of the surroundings kung nasaan na ako, kung may sasakyan ba o ano pa man. Basta lakad lang. Eh sa gusto ko magrelax eh. Maaga nga ako nagising, pero antok pa tong mga mata ko. As in itong mga mata ko lang, yung isip ko man lang ang ginanahan na bumangon na eh. 

Lakad ng lakad hanggang sa---

beep beep

booogsshhh

Patay na ba ako? Dilat ng mata

O_____O 

Oo na ata eh. Puros puti ang nakikita ko.

beep beep 

"Oy, umayos ka nga diyan."

Bumalik ako sa katinuan (so ibig sabihin nababaliw na ako?) ng biglang may prumeno na sasakyan. Ay, buhay pa pala ako.

"Anong ginagawa mo diyan?" Sabi ng driver na si---

"Drew?"

"Sakay ka na."

"Anong ginagawa mo rito?"

"Ikaw dapat ang tanungin ko niyan. Anong ginagawa mo diyan? Para kang tanga. Hahaha."

Nilibot ko nga ang tingin ko at....woah. Malapit na pala ako sa school. Nakalabas na pala ako ng village. Buti nalang at hindi ako naaksidente. Nakita ko yung trash can sa harapan ko na nahulog, kalat na yung mga nasa loob. Ito ata yung nabunggo ni Drew. Akmang pupulutin ko na ito ng bigla akong sawayin ni Drew. Mga papel at plastik lang naman eh.

"Wag mo na yan. Iwan mo nlng yan diyan. May maglilinis lang naman niyan eh. Kaya nga tayo may tinatawag na janitors."

Napasimangot nalang ako ng wala sa oras. Tingnan mo tong si Drew. Ang sama sama. Hindi na nga siya ang maglilinis. Palibhasa, mayaman siya. Ang susungit talaga ng mayayaman. 

Pumasok nalang ako at di na siya inintindi. Pero ang isang to, tanong nanaman. Syempre sinagot ko nalang kasi pag hindi, kukulitin lang ako niyan ng kukulitin.

"Bakit ka pala nakapikit?"

"Nagising kasi ako ng maaga. Antok pa ako, gusto ko lang magrelax."

"Ahhh."

Pagkatapos nun ay hindi na niya ako kinausap at hinayaan ng magpahinga. Hayy salamat. 

*** At School

Naglalakad na kami ni Drew papunta sa classroom pero parang may mali. Parang may mali talaga. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid. May mali talaga! Oh no! Hindi ko nasabihan si Zayn na lalakad nalang ako. Baka nandun na yun naghihintay sa akin. OMG. Dali dali kong nilabas ang cellphone ko at handa nang magsend ng message nang mapansin ko ang isang text message galing kay Zayn.

From: Zayn

Ok na. Alam ko na. 

Huhhh??? Alam na niya? Pano man niya nalaman? Kahit na, magsosorry pa din ako.