Samantha's POVNaglalakad kaming apat ngayon papunta sa place na hindi ko alam. Basta sa place na hindi ko SILA makikita. Huhuhu. Gusto ko ng kumain.
"Dumiretso nlng muna tayo sa classroom."
"Saan tayo kakain?" Tanong ni Keila. Mukhang nagugutom na siya. I'm sorry Keila.
"Dun nlng tayo sa labas."
Dumiretso na kami sa classroom at nagpahinga na muna. Napagod kami sa kakalakad. Whoo! Nirest ko na muna ang ulo ko sa table nang may narinig akong bukas ng pinto.
Napaangat ako ng ulo at nagulat ako ng makita ko si Zayn na may bitbit na mga plastic.
"Zayn, bakit ka nandito?"
"I saw the scene in the canteen." Nakita pala niya yun.
"Ito oh. Mga pagkain." Sabi niya habang pinapakita yung bitbit niyang plastic bag. Para sa amin yan? Sana. Hehehe
"Para sa amin?"
"Oo."
"Thank you. Kumain ka na ba?"
"Oo na. Sige, mauna na ako."
"Wait."
"Why?"
"Diba patay na patay sayo yung grupo na yun? Di ka ba nila nakita?" Tanong ko at umiling lang siya sa akin.
"Pano ka pala nakabili nito?"
"Kina Troy at Liam ko yan pinabili. May kailangan ka pa ba?"
"Wala na. Thank you talaga, Zayn."
"Your welcome. Sige, mauna na ako."
Pagkaalis ni Zayn ay napatingin ako sa mga kaibigan ko. Ano nanaman? Mukha kasi nila. Walang malisya yun, tapos sila namang itong binibigyang malisya ang bagay na iyon."
"Seriously, Sam?"
"Dating na ba kayo?"
"Magsabi ka naman."
"Isa isa lang. Kwento ko nlng sa inyo habang kumakain tayo."
Dali dali nilang inayos ang mga pagkain. May mga paper plates at plastic spoon and fork. At syempre, hindi mawawala ang rice at ang mga yummy delicious other foods.
"Oh, ano na?"
"Anong ano na?"
"Ehhh."
"Hahaha. Ito na ang sagot. Di kami dating ni Zayn, magkaibigan lang kami."
"Eh bakit kanina."
"Syempre. What are friends for? Diba kapag kailangan nila ng tulong, dapat tulungan natin sila. In his case, tinulungan niya tayo kasi di tayo nakabili ng pagkain."
"Hmmm. Oo nlng."
Nagkwentuhan pa kami ng nagkwentuhan. Ok lang naman kahit matagalan kami. Nandito naman kami sa classroom at maaga pa naman.
"Yung kanina pala, Sam."
"What about it?"
"Aba, nagi-ingles ka na ha."
"Hehehe. Gusto ko lang. Mas kunti kasi yung mga syllables."
"Back to the topic. Magkakilala ba kayo nung grupo na yun?"
"Actually, sila yung sinasabi ko sa inyo na pacute at papansin na grupo ng mga kababaihan na may bakla."
"Whaaat?!" Tanong ni Keila.
"Sila yung kwinento mo sa amin nung isang araw?" Tanong ni Cyril.
"The day before yesterday?" Tanong ni Drew. Tig-translate man lang niya.
"Oo, oo at oo."
"Small word."
"Yes it is." Sabi ko naman.
"Ang taray talaga nung grupo na yun."
"Oo nga. Dapat pala, hindi na kita pinigilan, Cyril. Para diretso clinic na sila at tayo naman ay eating comfortably at peacefully na."
"Hahaha. Correct ka diyan."
Nagkwentuhan pa kami ng nagkwentuhan hanggang sa narinig na namin ang bell. Syempre, kung may morning rituals at evening rituals, dapat may noon rituals din. Kaya bago magbell ay ginawa na namin ang noon rituals. (Pangit pakinggan.)
Nagsimula na ang first subject namin para sa hapon kaya nakinig na ako. Kung dito na magaaral yung grupo na yun, sana naman ay hindi kami magkaklase. Kasi kung oo, hindi ko na alam kung anong mangyayari sa akin. Tsk. That group.
A/N: Don't forget to vote and comment. Kung may hindi po kayo maintindihan, feel free to comment. Nabitin po ba kayo dito sa chapter na ito? Sorry. Pero kahit ganun ay sana naenjoy niyo pa rin itong chapter na ito. See you in the next chapter, readers. ^___^
BINABASA MO ANG
Puzzle: A Decision
Teen FictionSi Samantha ay simple lang na babae. Masaya na siya sa pagkakaroon niya ng simpleng buhay. Paano kung sa isang iglap ay nabago lahat dahil sa isang tao? Anong gagawin niya kung itong tao na ito ay minamahal niya at may nagawang makakasakit sa ka...