The gang leader's angel (Μετάφραση)

Κεφάλαιο 5 - Απόδραση

"Εντάξει, πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο να φύγεις από εδώ μέσα. Αν θέλεις να μείνεις είναι δική σου επιλογή αλλά είμαι σίγουρη ότι θέλεις να φύγεις. Σε έσυραν εδώ μέσα χωρίς να σε ρωτήσουν". Η Amalia έβαλε το ένα πόδι πάνω στο άλλο και αναστέναξε ξύνοντας το κεφάλι της. Η Emberly κοιτάζει έξω από το παράθυρο προφανώς για να μην συμμετάσχει στην συζήτηση, η Nova ασχολείται με το κινητό της αγνοώντας μας και η Cadence πιθανώς να κοιμάται ξύπνια από την πλήξη. Πέρασα κουρασμένα το χέρι μου ανάμεσα από τα σκούρα μου μαλλιά, ο Valentino είναι έξυπνος σίγουρα θα το καταλάβει.

"Ακόμα κι αν αποδράσω ο Valentino θα με κυνηγήσει και θα με πιάσει, μου το είχε υποσχεθεί λέγοντας μου ότι αν τρέξω θα με κυνηγήσει, αν πέσω θα με σηκώσει και ξεχνάω το άλλο", σήκωσα τον ώμο μου. "Είχε να κάνει με τον πόνο, νομίζω αν πληγωθώ θα πληγωθεί. Αλήθεια δεν ξέρω", αχνογέλασα.

"Θα μπορούσες φυσικά να φύγεις από αυτό το παράθυρο", η Emberly ψιθύρισε. Η Amalia και εγώ κοιτάξαμε αυτήν και μετά το παράθυρο στο οποίο είναι επικεντρωμένο το βλέμμα της. Πετάχτηκα από το κρεβάτι και προχώρησα προς το παράθυρο. Το έσπρωξα απαλά και αυτό άνοιξε. Δεν είναι πολύ ψηλά υποθέτω. Ίσως είναι λίγο αλλά δεν θέλω να το παραδεχτώ.

"Αστειεύεσαι έτσι?" Η Amalia πανικοβλήθηκε και κοίταξε την Emberly και εμένα. Σήκωσα τους ώμους μου και έβγαλα το ένα μου πόδι από το παράθυρο στο περβάζι. Έσκυψα κάτω άρπαξα το περβάζι σφιχτά και σιγά σιγά άφησα τα πόδια μου. Μετά πήδηξα κάνωντας ένα άλμα από το παράθυρο και κοίταξα κάτω περισσότερο για να δω αν είμαι ακόμα ζωντανή. Η Nova εμφανίστηκε, προφανώς τελείωσε με το κινητό της. "Ώστε δεν αστειευόσασταν", μουρμούρισε. Τα κεφάλια τους έφυγαν από την πόρτα και η Nova με την Emberly έτρεξαν μακριά από το παράθυρο.

"Τρέξε Willow, τρέξε", σιγοψιθύρισε. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο παρά τον Forrest Gump. ΤΡΕΞΕ FORREST, ΤΡΕΞΕ! Και άκουσα, έτρεξα όσο πιο γρήγορα και πιο μακριά μπορώ. Προσπάθησα να μην σταματήσω καθώς άκουσα ένα δυνατό απάνθρωπο βρυχηθμό. Αντί αυτού, έβαλα όλη μου την δύναμη και έτρεξα γρηγορότερα για να μπορέσω να δραπετεύσω. Έχω λαχανιάσει και έστριψα σε ένα δρομάκι για να μην μπορεί να με βρει εύκολα και ακούμπησα στον τοίχο αναπνέοντας βαριά. Αλλά όλοι γνωρίζουν πως δεν πρέπει να περπατάμε σε ένα άδειο δρομάκι μόνοι μας γιατί ίσως κάποιος να παραμονεύει έστω και αν δεν το υποψιάζεσαι.

"Τι κάνει ένα κοριτσάκι σαν εσένα εδώ πέρα?" Το κεφάλι μου γύρισε απότομα προς τα εκεί που ακούστηκε η βαθιά ανατριχιαστική φωνή. Ένας τύπος όχι ιδιαίτερα ελκυστικός και αρκετά τρομαχτικός μου χαμογελά έχοντας μια λάμψη στα μάτια του. Έκανε βήματα προς τα εμπρός και εγώ προς τα πίσω προσπαθώντας να φτάσω στο φως, ελπίζοντας να περάσει κάποιο αυτοκίνητο. Πέρασε ένα, οι άντρες κατέβηκαν από το αυτοκίνητο έχοντας όλοι τους χαράξει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο τους και ρίγησα από φόβο. Πολύ κακή ιδέα! ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΛΙΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΞΩ ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΑΚΙ?!