Memento Mori: A Love Story from 1804

C H A P T E R 27

Filthy Lips

HABANG si Catherine's ay kinakausap ang mga perlas sa kuwartong iyon, si Flora naman ay nanatili pa rin sa labas ng Casa at kinakausap pa rin si Ezamuel.

"Thanks for this day Flora, I've enjoyed it," panimula ni Ezmael, nakangiti, nahihiya, hindi magawang titigan ang dalaga.

"Kung makapagsalita 'to, parang siya lang ang nag-enjoy! Thank you rin no!" ani Flora at sabay silang natawa kung saan ay bakas pa rin ang hiya nila sa isa't-isa.

"Is it weird na ngayon lang tayo nagkita pero mabilis tayong nagkaunawan?" ani Ezamuel while his arms are both corded infront of Flora.

"Oo nga eh. Parang matagal na tayong magkakilala." Kahit pagod ay nagawa pa ring sumagot ni Flora.

"That's what your first right? Because it was my first too. And it was special for me," Ezamuel exclaimed.

"Eh? Sa guwapo mo 'yan! Mukhang madami ka nang na-treasure hunt uy!" ani Flora.

"Sus guwapo raw! Kung alam mo lang, noong teenager pa ako, sobra akong patpatin at halos walang nagkakagusto sa akin. Noong nagsimula akong mag-work out doon na maraming lumapit. Pero hindi ako sanay. Gusto ko ako 'yong lumalapit. Like what I did to you. Nilapitan kita kaninang umaga sa art exhibit ng Casa while you're looking at the old pictures of Casa. Ako ang lumapit sa'yo Flora."

"Harujusko Ezamuel, tunog playboy ka. Alam mo ba 'yun? Okay lang naman na sabihin mo sa akin 'yung totoo no! Mas ma-appreciate ko 'yun kaysa naman mag-blah-blah-blah ka riyan tapos hindi naman totoo."

"Pero totoo ang sinasabi ko Flora," Ezamuel pleadingly said.

Natigilan si Flora. Hindi niya alam kung anong bibigkasin. Oo may nangyari sa kanila, they're protected, they've enjoyed it yet something's wrong. Hindi maintindihan ni Flora pero na-guilty siya bigla.

"Alam ko." Flora blurted out. "Kasi ramdam ko naman kaso..."

"Kaso?"

"Kaso, 'wag na nga nating isipin 'yun Ezamuel. Basta, hindi na puwedeng maulit 'yun. Tignan mo nga ako oh! Pa-ika-ika na akong maglakad! Ba't kasi ang laki ng ano mo..." Flora landed on Ezamuel's bulging zipper as they both lauged.

"Sorry kung malaki. Thanks to my ancestors. Pero seriously Flora, hindi na ba talaga---" hindi natapos si Ezamuel nang magsalita si Flora...

"Oo! Hindi na mangyayari ulit! Bukas, babalik na ako sa amin tapos si Cath, maiiwan pa rito ng isang araw. I'm sure ikaw rin aalis ka na 'di ba? So kung man nagkita tayo ulit, puwede naman tayong magpansinan pero huwag sana iyong tipong parang may nangyari sa atin. Ganun ha? Tandaan mo 'yun!" Flora cajoles.

"So it's like nothing's romantic with what we've done? Parang tawag lang ng laman? Why? We can have a new start naman ah! I will court you tapos if you like me then we'll work it out. Sayang din naman kasi Flora."

"Ayee! May pasayang-sayang pa siya oh! Tapos ano? Kapag nag-work out? Anong mangyayari? Magiging tayo for one month? Two months? Three months? Tapos sa loob ng mga raw na 'yun, mag-aaksaya tayo ng pera sa dates at hang-outs natin tapos mag-aaksaya ka ng pera mo sa para sa mga bulaklak at chocolates na ibibigay mo sa akin? Tapos maa-attached ako sa'yo ng sobra-sobra to the point na hindi ko na kakayanin na mawala ka tapos ano? Iiwan mo ako sa ere, ganern! Sus! Alam ko na 'yan." Umirap si Flora pagtapos sabihin iyon.

"Wait? Ba't ang imaginative mo? History ang major ka 'di ba at hindi naman creative writing?" Ezamuel's sentence sounds like his pissed off but he's actually smiling---seeing the cuteness of Flora while overimagining.

"Sige na! Alis ka na! Ma-attached pa ako eh!" tumatawang sabi ni Flora na sinasabayan niya ng malumanay na pagkumpas ng kamay na tila tinataboy na si Ezamuel.