Memento Mori: A Love Story from 1804

C H A P T E R 1

Handsome Ghost Soldier

"THE END!" Catherine smiled heartily nang sa wakas natapos na niya ang manuscript na ini-edit at pino-nroof read niya.

Walang mapagsidlan ang sayang naramdaman niya nang sa wakas ay natapos na niya iyon. Catherine Cruz is a 23 year's old editor of JJL Publishing house na nagpa-publish ng mga historical fiction at horror books. Ang kakatapos niya na lang e-edit ay ang patungkol sa pag-iibigan ng isang Binatang Pari at ng isang babaeng pesante noong 1967. Full length novel din iyon at inabot siya ng apat na araw para matapos iyon.

"Good Job Cath, puwede mo ng ipa-approve sa HR ang leave mo," ani Ma'am Jess. Head ng editing team. Mabilis na niyakap ni Catherine ang boss at nagpasalamat dito. "Thank you Ma'am Jess! First leave ko 'to! Salamat sa'yo! Alam kong isa ka sa mga nag-approve ng leave ko."

"It's okay Hija. You've work so hard for almost one year na pagtatrabaho rito, you deseve it! Unike nitong si Jim na marami typo ang gawa!" ani Ma'am Jess sabay pitik sa kanang tainga ni Jim na nasa table nito at na nag-e-edit ng isang manuscript.

"Ma'am nahahalataang may favoritism kayo kay Catherine eh!" nakabusangot na sabi ni Jim.

"Oo favorite editor ko talaga 'tong si Cath kasi masipag, eh ikaw? Puro ka pa-guwapo!" sabay tiris ni Ma'am Jess sa singit ni Jim at nagtawanan na lang sila kasama ng iba pang editors na sila Sheena at Rose pati na ang lay-out artist na si Mike.

Magiliw na nagpunta si Catherine sa HR department na nasa second floor pa ng building. Doon ay tinanggap niya ang approve leave form, sweldo at pocket money na para sa isa niyang mga in-edit na libro na naging best seller sa loob ng apat na buwan.

Nasa may guard house na ang mga bagahe ni Cath at nang makarating siya roon ay agad niyang kinuha ang mga bagahe niya, nagpasalamat sa guard at sumakay ng taxi.

"Pueblo Maharlika po. Mga ilang oras kaya tayo bago tayo makarating doon kuya? Tapos mga magkano kaya ang babayaran ko?" tanong ni Cath nang nasa kasagsagan sa pagtakbo ang taxing sinasakyan.

"Mga 1,800 plus po yata Ma'am. At mga apat na oras ang babyahein natin bago tayo makapunta roon."

"Sige po Kuya." Catherine smiled warmly at maya-maya pa napatitig na lang siya sa bintana. This had been her dream. Na makapunta sa Pueblo for a certain reason. Hindi para mamasyal kundi para masagot ang mga tanong niya sa totoong pagkatao niya.

Maya-maya pa at tumunog na ang kanyang telepono. Mabilis niyang sinagot ang tawag.

"Paparating na ako. Mga apat na oras, nandiyan na ako," ani Cath kay Flora na nasa kabilang linya. She ended the call and smiled again on the window. She's really hoping na sa pagpunta niya sa Pueblong iyon ay masagot na ang mga tanong niya. At kung may makikilala man siyang lalaking makakasundo niya sa bakasyon niyang ito ay hindi siya magdalalawang isip na kaibiganin nito. She had been working badly for so many years, at kahit ngayon lang ay hinihiling niyang makatagpo ng inspirasyon. Ayaw niyang tumandang dalaga.

* * *

KUWARTEL Y CASTILLA

IN FRONT of her was a long, wide, classic and old rusty gate. It was actually a gate which Spaniards troops had built one hundred and fifty years ago. It was build for two reasons: first, it serves as the main entrance and exit of their troops and second; it serves to protect the 7 hectares headquarters in which the gate and the brick walls guarded.

She smiled warmly as she gaze the height of the gate. Sa halos apat na oras na pagupo niya sa taxi ay nakarating na rin siya cultural heritage na ito. May malalim siyang rason kung bakit siya pumunta rito. Isang dahilan na gusto niyang itanong sa sarili niya. Tanong na magpalaya sa kanya mula sa kaniyang madilim na mga panag-inip.