Pinsan
BUMABA na Mount Puntik si Catherine at si Josh. Nang makabalik sila sa Casa ay kaagad silang nag-dinner sa dining hall. Sarap na sarap si Josh sa pagkain pero si Cath ay halos hindi niya maisubo ang hiwa ng chiken adobo na kanina pa nasa tinidor niya.
"Cath? Okay ka lang? Mukhang lutang tayo diyan ah?" ani ng enjoy na enjoy na si Josh sa pagkain. Tawang-tawa pa rin siya ngayon dahil naalala pa rin niya iyong sinabi ni Catherine sa kaniya noong nasa Mount Puntik pa sila.
Naubos naman ni Catherine ang pagkain niya. At noong natapos na nga sila sa pagkain ay mabilis siyang niyaya ni Josh na magpunta sa Calle Crisologo dahil may disco raw na gaganapin roon.
Bilang bukas na aalis si Josh at baka hindi na rin sila magkita sa mga susunod na taon ay wala siyang nagawa kundi ang pumayag. Nakakahiya rin kasi sa part ni Catherine kung tatanggi siya. Si Josh lang naman kasi ang nagbayad ng two days extension niya rito sa Pueblo Maharlika.
Sayawan. Tawanan. Tugtugan. Natuwa naman si Catherine pero habang naroon sila sa Calle Crisologo ay hindi mapigilan ni Catherine na maalala ang nangyari sa kanila ni Thomas sa gabing iyon.
She can even still feel Thomas hardness between his thighs. Mahapdi pa rin doon. Nahinuha niyang parang totoo talagang may nangyari sa kanila at totoo talagang nakaramdam siya ng sarap at hapdi nang mangyari iyon sa kanila ni Thomas.
"Sayaw pa tayo Cath!" Sumayaw si Cath noong hinila siya ni Josh noong umupo siya saglit. Noong tumayo na siya at sumayaw na sa harap ni Josh, bigla niyang naalala si Thomas. For sure, they also dance like this kahit na hindi niya naaalala. Catherine's journey towards traveling back in the past is like watching a K Drama ang skipping some not so important episodes. Alam niyang sa loob ng puso niya ay minsan na siyang naisayaw ni Thomas. Hindi nga lang niya naaalala.
Suddenly, she felt strange. Pakiramdam niya kasi ay malapit ng masagot ang mga katanungan niya. At kapag nangyari iyon, paniguradong hindi na niya makikita si Thomas. In a heartbeat, she remembered what Josh had told her while they are sitting on the bench inside Plaza Royat this morning: "Pero kung hindi ka rin naman nababalik sa nakaraan, hindi mo rin naman makikila si Thomas."
Catherine admits that what Josh had told her was true. Na kung hindi siya nakakabalik sa nakaraan ay hindi niya rin makikita si Thomas. Na mananatili lang itong malaking tanong sa loob ng mga panag-inip niya.
She admits that even Thomas doesn't exist in her time, alam niyang nagkaroon siya ng deep connection dito. A connection na mahirap ipaliwanag. A connection na para bang gusto na lang niyang ma-stuck na lang doon sa nakaraan at mamuhay ng matiwasay kasama si Thomas kapag naging malaya na ang ang buong Pueblo Maharlika.
Josh and Catherine gracefully dance with the beat of the pumping music. Sa bawat pagsayaw nilang dalawa habang parehong nakangiti ay talagang nakikita ni Catherine si Thomas kay Josh.
At nang matapos nga ang disco ay bumalik na sila sa Casa...
"Good night Cath," ani Josh.
"Good night din," ani naman ni Catherine at isinara niya na ang pinto ng kuwarto niya.
Of course, kahit pa si Josh ang nagbayad ng extension fee niya rito sa Pueblo Maharlika ay hindi siya papayag na matulog ito katabi niya. Kung si Thomas pa iyon, puwede pa.
Umupo si Catherine sa table na malapit sa bintana. Binuksan niya ang laptop doon tsaka pinrint ang 20 pages na kahuli-hulihang niyang ini-edit.
Habang hinihintay na matapos ma-print ang lahat ng pages, nagpunta siya sa may bintana. She can still remember the time noong nag-plano silang tumakas ni Thomas at bilang hudyat na dapat ay magpunta na siya sa Plaza Royal ay nagpalipad ito ng parol o sky lantern.
BINABASA MO ANG
Memento Mori: A Love Story from 1804
Historical FictionShe loves him. Yet, he kept her sedated for nothing. The reason? Simply because, he's nonexistent at all. Well he exist---but only in her mind and in 1804. And his name is--- Thomas Clemente Cordova, a handsome ghost soldier whom Catherine Cruz had...